3 สบตากันอีกครั้ง
1267 Words
“เฮ้อ”
ตาหวานทิ้งตัวลงบนเตียงนอนทันทีที่กลับถึงห้องพักของตัวเอง ทั้งๆ ที่เพิ่งผ่านค่ำคืนที่แสนเร่าร้อนกับผู้ชายที่เธอแอบปลื้ม แต่เธอกลับต้องพบกับความเจ็บปวดที่ว่าเขาไม่คิดจริงจังกับเธอ
“จะไปหวังอะไรล่ะตาหวาน ก่อนหน้านี้แม้แต่หน้าแกเขายังไม่เคยมองด้วยซ้ำ” ตาหวานปลอบใจตัวเอง เธอเองก็เป็นแค่เด็กเนิร์ดคนหนึ่งที่ชอบแต่งตัวเชยๆ ใบหน้าไม่เคยผ่านเครื่องสำอางเลยถูกใครๆ มองข้ามมาตลอด
ถ้าเมื่อคืนรูมเมทของเธอที่ชื่อว่าแป้งหอมไม่ได้จับเธอแต่งตัวเปลี่ยนโฉม เธอก็คงจะยังไร้ตัวตนในสายตาของพี่คิณเหมือนเดิมนั่นแหละ
หรือบางทีพี่คิณอาจจะยังไม่ได้มองเห็นเธอก็ได้ เขาอาจจะแค่เลยตามเลยไปกับแฝดของเขาที่เธอไปอ่อยเท่านั้น
พอคิดมาถึงตรงนี้ตาหวานก็มุดหน้าลงกับหมอน หัวของเธอปวดตุบๆ ขึ้นมาทันทีที่คิดถึงเรื่องที่ทำอะไรบ้าๆ จนเรื่องมันเลยเถิดไปถึงขั้นที่เธอมีอะไรกับพี่คิณและพี่หรือน้องของเขาพร้อมกัน เธอคาดไม่ถึงมาก่อนเลยว่าพี่คิณจะมีรสนิยมแบบนี้ด้วยเพราะเขาดูสุภาพและเว้นระยะห่างกับรุ่นน้องผู้หญิงเสมอจนทำให้ทุกคนต่างมองว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษในฝันกันทั้งนั้น
คนเรามองกันแต่ภายนอกไม่ได้สินะ ที่แท้พี่คิณก็แอบซ่อนมุมที่คาดไม่ถึงเอาไว้ และเธอก็เป็นคนที่ก้าวเข้าไปในเขตพื้นที่ลับของเขาและคู่แฝดโดยไม่ทันระวัง
ดีที่พวกเขาใช้ถุงยางอนามัยที่หล่นเกลื่อนกลาดอยู่บนพื้นห้องของโรงแรม ไม่อย่างนั้นเธอคงต้องปวดหัวยิ่งกว่าเก่า ที่อาจจะเจอปัญหาใหญ่จากความไร้สติของตัวเอง
“ยัยตาหวานเอ้ย อย่าเมาจนหาเรื่องใส่ตัวแบบนี้อีกล่ะ” ตาหวานเตือนตัวเองซ้ำๆ ก่อนจะหันไปมองทางประตูห้องที่กำลังถูกปลดล็อค
แป้งหอมก้าวเข้ามาในห้องพักแบบสตูดิโอที่เธอกับตาหวานใช้เป็นที่พักด้วยกัน สองสาวรูมเมทที่ยังอยู่ในชุดปาร์ตี้เมื่อคืนต่างสบตากัน ตาหวานเริ่มร้อนตัวขึ้นมาว่าเพื่อนของเธออาจจะสงสัยว่าเมื่อคืนเธอหายไปไหนเลยตั้งใจจะพูดก่อน
“เมื่อคืน”
“เมื่อคืน”
แต่ทั้งสองคนต่างพากันพูดด้วยเสียงที่ร้อนรนพร้อมกัน หากทั้งสองไม่ทันสังเกตถึงความผิดปกติของแต่ละฝ่าย เหมือนกับว่ากำลังสนใจแต่เรื่องที่จะปกปิดความลับของตัวเองเลยรีบพากันพูดต่อ
“ไม่มีอะไร”
“ไม่มีอะไร”
สองสาวเพื่อนซี้พูดพร้อมกันอีกครั้ง คราวนี้ทั้งตาหวานและแป้งหอมเลยพากันอ้ำอึ้ง ก่อนที่แป้งหอมจะพูดต่อว่า “คือ ฉันไปนอนห้องเพื่อนอีกคณะมาน่ะ เลยเพิ่งกลับมาตอนนี้”
“อ๋อ...” ตาหวานพยักหน้าหงึกหงัก แป้งหอมเป็นคนมีเพื่อนเยอะและเคยไปนอนค้างห้องเพื่อนคนอื่นบ้าง เธอเลยไม่ติดใจอะไร “ฉันเองก็เมามากเลย กลับห้องมาก็หลับสนิท เลยยังไม่ได้เปลี่ยนชุด”
ตาหวานรีบแก้ตัวบ้างว่าทำไมเธอยังอยู่ในชุดแซนตี้ แป้งหอมเองก็ทำหน้าเชื่อถือ เพราะเมื่อคืนแป้งหอมก็เห็นว่าตาหวานเมามากจริงๆ
“แกจะอาบน้ำก่อน หรือให้ฉันอาบน้ำก่อนล่ะ” ตาหวานรีบเบี่ยงประเด็นเพื่อให้บทสนทนาพ้นไปจากเรื่องเมื่อคืนสักที
“แกอาบก่อนได้เลย” แป้งหอมบอกกับตาหวาน ตาหวานเลยเด้งลุกออกจากเตียง
“งั้นฉันอาบน้ำก่อนนะ”
ตาหวานรีบคว้าผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าชุดใหม่ ทันทีที่ปิดประตูห้องน้ำเธอถอนหายใจออกมาที่แป้งหอมดูไม่สงสัยอะไร ถึงแป้งหอมจะเป็นเพื่อนสนิทของเธอ แต่เธอก็ไม่อยากเล่าเรื่องที่ตัวเองเพิ่งไปนอนกับผู้ชายถึงสองคนให้เพื่อนฟัง ในเมื่อสุดท้ายเรื่องนี้ก็เป็นเพียงวันไนท์ สแตนด์เท่านั้น ก็ให้ทุกอย่างเป็นเพียงความลับที่เธอจะเก็บเอาไว้ในใจก็พอ
หลังจากอาบน้ำเสร็จ ตาหวานก็นอนหลับยาวจนเกือบเย็นเพราะยังคงอ่อนเพลียอยู่ พอตื่นขึ้นมาอีกครั้ง หญิงสาวก็รีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อออกไปทำงานพิเศษที่บาร์แห่งหนึ่งของตุลย์ รุ่นพี่ในมหาวิทยาลัยที่เธอรู้จักตามที่ได้รับปากเขาเอาไว้
ช่วงปีใหม่บาร์แห่งนี้จะมีลูกค้าเยอะมากกว่าปกติทำให้พนักงานเสิร์ฟที่มีอยู่ไม่เพียงพอ ตาหวานที่อยากหารายได้พิเศษจึงตกลงรับงานตามที่ตุลย์ชักชวน โดยที่เธอจะทำงานแค่เพียงหนึ่งสัปดาห์เท่านั้น หรือแค่ช่วงวันหยุดปีใหม่เพื่อไม่ให้กระทบกับการเรียน
แป้งหอมเป็นคนช่วยแต่งหน้าและทำผมให้ตาหวานเหมือนเมื่อคืน พร้อมกับพูดจาโน้มน้าวไปด้วย
“จะปีใหม่แล้ว เปลี่ยนเป็นคนใหม่ได้แล้วนะแก หัดแต่งหน้า แต่งตัวให้ชินซะ และชุดเชยๆ ก็เลิกใส่เลยนะ แกสวยจะตาย เสียของหมด” แป้งหอมพูดไป สะบัดแปรงไป ตาหวานฟังไปฟังมาก็คล้อยตามเพื่อนเลยให้แป้งหอมอธิบายและสอนแต่งหน้าเธอไปด้วย
ตาหวานไปถึงบาร์ตอนห้าโมงเย็นตามเวลาเริ่มเตรียมร้าน บาร์แห่งนี้ตั้งอยู่ใกล้กับมหาวิทยาลัยอีกแห่งหนึ่งที่มีชื่อเสียงโด่งดังไม่แพ้มหาวิทยาลัยที่ตาหวานเรียนอยู่ พอถึงเวลาหกโมงที่เป็นเวลาเริ่มเปิดร้าน ก็มีลูกค้าทยอยมาจับจองโต๊ะกันแล้ว ซึ่งส่วนใหญ่ก็คือ นักศึกษาในมหาวิทยาลัยนั้นนั่นเอง
การทำงานในคืนแรกเป็นไปอย่างเรียบร้อย ถึงตอนแรกตาหวานจะยังไม่คุ้นชินเพราะไม่มีประสบการณ์มาก่อน แต่เธอก็เป็นคนเรียนรู้ไวจึงสามารถทำงานได้อย่างคล่องแคล่วในเวลาไม่นาน
จนถึงคืนสุดท้ายของการทำงานพิเศษ คืนนี้มีลูกค้าเยอะกว่าทุกคืนที่ผ่านมาเพราะตรงกับคืนวันปีใหม่พอดี ทำให้หลายๆ คนต่างพากันมาฉลองก่อนจะต้องเตรียมตัวกลับไปเรียนหลังจากจบวันหยุดยาว
“แกๆ คืนนี้พี่ชิระมาด้วยล่ะ”
ตาหวานที่กำลังส่งออเดอร์ให้กับทางห้องครัวได้ยินเสียงพนักงานหญิงที่เป็นพนักงานประจำพูดกับเพื่อนร่วมงานด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“จริงเหรอ พี่เขาอยู่ที่ไหน” พนักงานที่ได้ยินคำบอกเล่าทำน้ำเสียงสนใจจนตาหวานที่ได้ยินบทสนทนาอดแปลกใจไม่ได้
“อยู่หน้าห้องวีไอพีชั้นสอง เชิ้ตดำ ลุคเดิม โคตรเท่ห์ โคตรหล่อเหมือนเดิม”
ตาหวานที่ตั้งใจจะออกไปดูแลลูกค้าต่อแอบฟังคำบอกเล่าไปด้วยเพราะความอยากรู้อยากเห็น ตอนที่เดินออกไปหน้าร้านอีกครั้ง เธอจึงแอบเหลือบสายตาขึ้นไปทางห้องวีไอพีเพื่อแอบดูคนที่พนักงานสาวๆ กำลังพากันกรี๊ดกร๊าด
ตาหวานสบตากับชายหนุ่มที่อยู่ในคำบอกเล่า แล้วดวงตาของเธอก็เบิกกว้าง
เมื่อเธอได้เจอกับผู้ชายที่หน้าตาเหมือนอคิณอีกครั้ง และตอนนี้เขาก็กำลังมองมาที่เธอเหมือนกัน!
- Writer
