“จะให้ฉันไปส่งแถวไหนล่ะ”
อชิระที่นั่งหลังพวงมาลัยถามตาหวานตอนที่เขาขับรถจนใกล้ถึงมหาวิทยาลัยของหญิงสาว ทั้งๆ ที่มหาวิทยาลัยของตาหวานและอคิณอยู่ไกลกว่ามหาวิทยาลัยของเขา แต่เขาก็ยังยืนยันที่จะมาส่งตาหวานด้วยตนเอง ไม่ยอมให้เธอเดินทางคนเดียว
“แถวลานจอดรถหลังมหา’ลัยก็ได้ค่ะ เดี๋ยวตาหวานเดินต่อไปที่คณะเอง ไม่ได้ไกลกันเท่าไหร่” ตาหวานบอกกับอชิระด้วยความเกรงใจ เธอกลัวว่าความลับระหว่างเธอกับเขาจะถูกเปิดเผยด้วย เลยหาทางป้องกันที่จะเจอคนรู้จักเอาไว้ก่อน
“ได้” อชิระตอบรับ เขาเคยมาหาอคิณที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้บ้าง เลยรู้ว่าตาหวานพูดถึงที่ไหน เขาจึงไม่ถามเส้นทางกับตาหวาน แต่เลือกที่จะถามเรื่องอื่นที่เขาสนใจเกี่ยวกับหญิงสาวแทน “ว่าแต่เธอเรียนคณะอะไร”
“ตาหวานเรียนคหกรรมค่ะ”
อชิระเลิกคิ้ว “เรียนคหกรรมเหรอ ถ้าอย่างนั้นเธอก็ทำอาหารเป็นเหมือนกันสิ”
ตาหวานยิ้มแหยและส่ายหน้า
“ทำไม่เป็นหรอกค่ะ เคยลองทำก็กิ
