Ofis… yine o tanıdık yoğunluk, koşuşturmaca. Ama havada asılı kalan görünmez bir gerilim var. Kimse adını koyamasa da, Şilan bunu hissediyor.
Sabah kahvesini alıp toplantı odasına yürürken Adar’la göz göze geldi. Adar kısa bir an durdu, gülümsedi. O, her zaman yaptığı gibi bir adım geri çekildi ama içi sıcaklaştı.
Tam o sırada, Ece geldi.
Giriş katından itibaren topuklarının sesi yankılanıyordu sanki binada.
O her zamanki kendinden emin hâliyle Adar’ın yanına yaklaştı, koluna hafifçe dokundu.
“Toplantıdan sonra birlikte kahve içeriz değil mi?”
Adar kısa bir duraksamayla: “Bakarız…” dedi.
Ama bu kısa an, Ece’nin gözlerine yerleşen endişeyi gizleyemedi.
Toplantı sırasında:
Ece, Adar’ın yanında oturuyor.
Şilan karşı köşede.
Onur, Şilan’a yaklaşıp proje planı üzerine bir şeyler fısı
