HIDE LOVE

Chapter 7: i surrender

Mia POV

Papasok palang ako sa school ay tanaw ko na si diana kasama niya ang dalawa niyang kaibigan na papalapit sakin at alm ko na magsasalita nanaman ng kung ano ano. Speaking off nandito na sila

" mukang ang aga mo naman mia" nakangising saad ni diana na mukang may masamang balak

" ahh ehh oo nga eh" utal kong sabi

" nga pala sorry ha sa ginawa namin sayo saka here the invitation letter sa party sana pumunta ka kasi this party is made for you see you there" yaya ni diana saka sila umalis

Mukang sincere naman sila kaya pupunta ako this night. Wala naman kaming maraming activities this day pero yung solving lang nung mga balance sheet at income statement.

Nasa party narin ako and hinahanap ko sina diana kasi sila naman kasi yung nag invite sakin. Marami ngang nagiinuman , may nag kakantahan at may nagsasayawan kaya diko manlang makita kung saan sina diana. Any way nagsuot ako ngayon ng over size tsirt and short saka ako nagsuot nang high heels and di naman masyadong mataas. Nagmake up din ako ngunit kunti lang yung light lang naman. And also a red lipstick.

"heyy buti at naka rating ka" nakangiting sabi ni diana.

Nakasuot naman ito ng Red dress Saka makapal rin ang make up nito .

" ahmm yes" sagot ko

Nakakabahan ako na para bang may masamang mangyayari pero pinakalma ko ang sarili ko.

" halika dun tayo sa pool" saad ni diana pero dahil hindi ako marunong lumangoy i refuse pero mapilit

" hindi ako marunong lumangoy" saad ko pero hinila nila ako

Nandito na nga kmi sa tapat ng pool and may mga nakatingin sa amin nakita ko rin na nandito sina kurt pero hindi nya manlang ako pinansin kundi si liam lang yun pumansin sakin saka yung iba pang kasAmahan nila.

" alam mo mia may sasabihin ako sayo" saad ni diana

Nakakabahan na ako kasi hindi ko alam kong anong pinaplano nila.

" heto sayo" saad ni diana sabay sabak sakin

"ouchh!!!" saad ko

"woww!!!!!!" sigaw ng lahat na mukang pinagkakaisahan nila ako pero nang sumulyap ako kay kurt wala manlang itong emosyon

" ano ba akala ko ba bati na tayo?" tanong ko rito

" tsk!!! Alam mo ang dali mo kasing mauto naniwala ka naman hahah!!!" saad ni diana

" ano!?" gulat kong sabi

Ito na nga kaya pala hindi ako komportableng pumunta rito dahil ganito lang pala ang gagawin nila sakin. Nagsisigawan at nagtatawanan ang mga tao na nasa paligid namin. Diko naman namalayan na dahil sa pag atras ko ay nahulog na ako sa pool. Hindi ko rin alam ang lumangoy pero bahala na. Pinilit kong isalba ang sarili ko pero hindi ko kaya talaga hanggang lumubog ako. Tumingin ako sa taas at kita ko ang mga anino ng mga tao including diana. Hindi ko man rinig ang tawanan nila pero im sure na tumatawa sila . Wla na akong magawa umaasa nlang ako sa diyos na sana maligtas ako rito. Marami narin akong nainum na tubig kayat alam kong hindi na ako magtatagal pa. I close my eyes and all went black. Nararamdaman ko na may humawak sakin and pagmulat ko it was kurt i smiled to him and then nawalan ako ng malay.

Paggising ko ay ramdam ko na may parang nakahalik sakin and pagtingin ko ay si kurt he was just using the cpr kaya ganun.Kumalas na nga sya sa pag ccpr sakin kasi gising na ako. Pagtingin ko naman sa paligid ay maraming tao ang nakatingin samin including diana na mukng galit na naman.

" are you ok?" tanong sakin ni kurt

Sinampal ko sya dahil bakit nya ako hinayaang malunod. Tumayo na ako saka ko hinarap si diana

" eto ba ang nagbibigay sa inyo ng kaligayahan ang sirain ako ha!!! Fine!!! Dahil ayaw nyo akong makita ako nalang ang aalis , I know na hindi ko naman talaga deserve na nandito sa inyo kasi im not childish like you diana!!! Anyway kung gusto mo si kurt edi sayo na!! I surrender diba yun ang gusto nyong marinig yung susuko ako !! Ohh masaya na ba kayo !!! " sigaw ko saka ako umiiyak

Nakatingin lng sakin si kurt pati narin ang kasama ni kurt and also dianas incompany and the other.

" ohh hindi kayo makapagsalita ,,, sabihin nyo sakin ano ba ang mali ko, ano ba ang kulang sakin, ano ba ang kailangan kong gawin para matanggal nyo ako. I know na mayaman kayo mahirap lang ako pero hindi dahil mayaman kayo ginagawa nyo na ang gusto sa mga mahihirap na katulad ko. I though ang mayayaman ay mababait kasi they have a lot of blessings na natatanggap pero nagkamali ako kayo rin pala ang naninira sa amin upang pagtakpan ang mga kasamaan nyo!!!" napahagulgul kong sabi

" pagod narin ako sa ginagawa nyo kaya cge gagawin ko na ang gusto nyong gawin ko , aalis ako sa school at aalis narin ako sa buhay nyo dahil yun ang gusto nyo diba, Tiniis ko lahat nang ginawa nyo sakin kahit masakit hindi ako nagreklamo ngunit kung ganito ang gagawin nyo ang patayin ako ay dapat na akong lumaban dahil wala kayong karapatan na patayin ako at sirain ang buhay ko " saad ko saka ako tumakbo nang mabilis

Takbo lang ako ng takbo habang ako ay umiiyak. Marami rin akong nakakasalubong and they were staring at me pero wala akong paki alam kasi hindi rin naman ako kilala im just a loser.Pagdating ko sa bahay ay linock ko agad ang pinto saka ko inoff ang mga ilaw at nagtungo ako sa kwarto ko and i cry and cry. Marami nang tumatakbo sa isip ko this night na hindi ko na alam ang gagawin ko habang ako ay umiiyak tumunog nmn ang telephono ko and it was mama.Inayos ko muna sarili saka ko sinagot ang tawag

" hello Mama" saad ko rito

Nakakabahan ako kasi umiiyak si mama

" ma bakit ho kayo napatawag?" tanong ko rito

" anak wla na ang papa mo at si renz" malakas nitong hagulgul

Nagulat naman ako sa sinabi nya pero dahil hindi ako kampante ay tinanong ko ulit si mama

" ano po ma bakit po sila wala baka nandiyan sila sa bukid" saad ko ngunit nagsimula na akong umiyak ulit

" naaksidente sila anak (crying) " saad ni mama

Napahagulgul nalang ako sa iyak kasi hindi ko matanggap ang nangyari kaya dalu dali kong isinaayos ang gamit ko para bukas ay aalis lang ako. Habang inaayos ko ng gamit ko ay wala parin tigil ang pag iyak ko.

" hayst walang kwentang buhay to" saad ko sa sarili ko habang umiiyak

Magdamag akong umiiyak kaya nung kinabukasan ay kinuha kuna lahat ng gamit ko paalis sa syudad na ito. Nag aabang na ako ng buss at buti nalang maaga na dumating kaya sumkay na ako. 2 oras na akong bumabyahe at malapit narin ang bahay nmin rito.

" para po!" saad ko sa mamang driber

Bumaba na nga ako dala dala ang 3 kong malalaking bag na hawak and sumalubing naman sakin si mama na umiiyak..

" ma(crying) " saad ko rito

" anak sorry hindi ko sila naalagaan ng mabuti" iyak nitong sabi

" ma pasok muna tayo sa bahay dun na tayo mag usap" saad ko

Pagpasok namin sa bahay ay maraming tao ang naroroon kasi ngayon ang burial nina papa at renz. Pagpasok ko palang ay hinulog ko na agad ang aking mga dala dala saka ako nagtungo sa kabaong nang aking papa at si renz. Humagol gul nlng akosa iyak kasi hindi ko matanggap na ganito ang mangyari.

" pa bakit mo kami iniwan,,, angdaya nyo naman sana hinintay nyo pa ako , diba pa promise ko sayo na pag nakagraduate na ako ay bibili ako ng bahay saka ibibili ko rin si renz nang maraming laruan" saad ko sa kabaong nina papa at renz

" anak kumain ka muna " naiiyak na sabi ni mama sakin habang hinahaplos ang aking likod

Pagkatapos ng lamay ay ipinasok na nila ang kabaong sa hinukay nilang sa aming bukid dahil dun nila pinuwesto sina tatay at renz. Wala parin akong imik and wala naring tao at kakami lang ni mma nasa tapat parin ako ng puntod nina papa at renz. And i started to cry again and again. Yinakap naman ako ni mama saka rin ito umiyak.