Mia POV
Nasa office ako ngayon ni maam principal kasi kailangan ko pang magreport sa kanya. Habang hinihintay ko si maam ay umupo na muna ko sa sofa para naman makapag relax ako. Pagbukas ng pinto pumasok si kurt. Omg!!! Bakit andito sya!?
" mia!" tawag nito sakin At bakas sa kanyang mukha ang pagka gulat
"kurt!" gulat kong sabi
" Youre back" nagtataka nitong sabi
" yes , kumusta? Mukang basagulero ka parin ahh kaya nandito ka " Saad ko sa kanya
" ahh ehh hindi naman... Nandito ako para pagreport kasi kababalik ko lang din , saka itong mga pasa ko ay dahil dun sa accidenteng nangyari sakin" sagot nito
" ha,,naaksidente ka?" gulat kong sabi
" ahmm oo ehhh pero heto buhay pa nman ako pero yung bumangga sakin balita ko patay na raw sila" malungkot na sabi ni kurt
" ganun ba ehh sino namang bumangga sayo ?" tanong ko rito
" hindi ko kilala pero ang alam ko lang ehh yung nagngangalang Arnold saka may kasama daq syang bata na si renz ang pangalan pero wala na sila" malungkot nitong sabi
" anong sabi mo!!!!!??" gulat kong sabi Kasi nabanggit nya si papa at renz so it means siya ang dahilan kung bakit wala sina dad at renz ngayon.
" bakit ka Sumigaw?" nagtataka nitong sabi
" alm mo ba na si papa at ang kapatid ko ang binanggit mo (crying)" iyak kong sabi
" ha!!! si tito Arnold ang pangalan ng papa mo saka si renz .... Sila ang nakabangga ko At......" pinutol niy ang sinasabi nya ng kinamot nito ang kanyang ulo gamit ang dalawa nitong kamay saka napaupo sa sulok.
" kasalanan ko !!!" saad nito sabay parang may iniisip syang malalim pero hindi sya mapakali
" anong ibig mong sabihin?" tanong ko sa kanya habang ako ay umiiyak
" Dahil sa kalasingan ko hindi ko alam na may nakasalubong akong sasakyan hanggang nawalan ng preno ang aking kotse kaya nabundol ko sila" saad nito habang nakatingin sa baba na may pagka guilty at takot sa kanyang mga mata
" kurt!! Bakit........" naputol ang sasabihin ko ng pumasok si maam principal at naka tingin samin ni kurt
" mukang alam nyo na ang katotohanan" saad ni maam
So it means ito ang sasabihin ni maam sakin ang tungkol sa pagkamatay nina papa at renz. Hindi totoo ito!!! Tinanggap ko na ang nangyari ngunit bakit pilit nitong bumabalik sakin ang sakit at ang nangyari tapos ito pa ang nalaman ko parang hindi Pa ako handang bumalik ulit dito parang hindi ko pa kayang makita ang taong dahilan kung bakit nawala sina papa at renz.
" mia ok ka lang ba?" tanong sakin ni maam
Si kurt naman ay tulala lang sa sulok na kanyang inupuan.
Kurt POV
Hindi ko na alam ang gagawin ko parang gusto ko na atang mawala sa mundo. Pilitin ko mang ibalik ang nakaraan ay tiyak hindi ko yun magagawa dahil mismong pamilya ng mahal ko sinira ko at higit sa lahat pinatay ko na parang pinatay ko na rin ang babaeng gusto ko at pinakamamahal ko.
" mia ok ka lang ba?" tanong ni maam kay mia kasi mukang wala na ito sa sarili nya at tumitingin lang sakin.
Para diko kayang tumingin ng diretsyo sa kanya kasi iniisip ko palang alam ko na hindi na niya ako mapapatawad kahit ano pang gawin ko kahit bali-baliktarin ko pa ang mundo Parang mamamatay tao ako dahil si ginawa ko.
" ang mabuti pa maiwan ko muna kayo dito para makapa- usap ng maayos " saad ni maam principal saka ito lumabas.
Pagkalabas ni maam ay pumunta ako sa harap ni mia saka ako lumuhod. Kita ko sa kanyang mga mata ang galit,lungkot at parang wala ng pag asa
" im so sorry" mahinhin kong sabi kay mia Saka ko hinawakan ang kamay niya
" amhh kurt hindi ko alam kong mapapatawad pa kita kasi kahit pilitin ko mang kalimutan ang nangyari hindi ko parin kayang matanggap (umiiyak)" saad nito saka umiyak
" alam ko na mahirap magpatawad Sa isang katulad ko pero sana you can give me a chance" napahagulgul kong sabi
" im really sorry i cant ....." umiiyak nitong sabi
"mia pls" umiiyk kong sabi rito ngunit mukang wala na akong pag asa.
" im really really sorry!!" umiiyak nitong sabi saka ito tumakbo palabas
Naiwan naman ako rito na umiiyak i know na hindi pa niya ako mapatawad ngayon pero sana darating ang panahon na mapatawad niya ako.
" im really sorry It all my fault (crying)" bulong ko sa sarili ko
Hindi ko naman namalayan na nandito pala si maam and she was touching mg back like she was comforting me. I just cried and cried pero kahit ilang luha pa ang lumabas sa mga mata ko wala paring mababago yun parin hindi parin ako mapapatawad ni mia. Kahit lumuha ako ng dugo wala akong mapapala.
" kurt....." sambit ni maam
" i have to ho now maam" pagpapa alam ko kay maam
Nadatnan ko naman sina liam, jay ,at bert sa labas.
" bro are ok?" tanong sakin ni liam
" i dont know" sagot ko rito
Pinunasan ko n ang mga luha ko kasi nakakahiya pag may nakakita sakin.
" uuwi na muna tayo bro or gusto mo punta muna tayo sa bar for some drinks" yaya ni bert
"cge bro" sagot ko
Pumunta na nga kami sa parking lot and sumakay na kmi sa kotse ni bert kasi ayaw ko munang magmaneho kaya dun muna kami sa iisang kotse. Pinaharurut nanga ni bert ang sasakyan nito patungong alfonso bar.
Nasa bar ma kami and we sit at the vip kasi andaming tao kaya mas ginusto namin na umupo nalang saka si bert naman ang umorder nang aming iinumin
.
" what happen kanina?" tanong ni liam
" i know that you dont believe me bro" sagot ko
" why?" nagtatakang sabat ni jay
" remember what happen sa province i was hit by car and that was mia's father who is driving saka andun yung kapatid ni mia" paliwanag ko
Sakto naman na dumating si bert kaya kinuha ko na yung hawak nitong baso na may lagay na inumin saka ininum lahat.
"then bakit ...........???" sabat ni jay
" wala na sila" sagot ko
Bakas naman sa mga mukha ni jay at liam ang gulat
" ano!?? Sinong wala?" tanong ni bert
" parents ni mia dude sila pala yung binangga ni kurt sa province and namatay ganun" paliwanag ni liam kay bert
" ano so pano na yan alam ba ni mia ang nangyari?" tanong ni bert sakin
" oo and she said na hindi nya kayang matanggal na ganun ang nangyari kaya mukang malabo na mapatawad niya ako" sagot ko rito
" bro ang saklap nman ng love life mo" pambobola ni liam
" tsk!!! Pero seryoso ano nanggagawin mO?" tanong ni bert
" i dont know kung mapapatawad pa ako ni mia kasi i feel na parang wala na ehh"saad ko
" cheers bro para kay kurt!!" saad ni liam sabay sabay naming tinaas ang aming mga inumin saka nmin ito ininom.
"dont worry bro were here for you" saad ni jay saka ito uminom.
So that night we just drink and drink hanggang di na namin namalayan na dahil sa kalasingan ay nakatulog kami sa bar.