ตอนที่ ๗ ไม่ใช่พระเอก
เสียงลมหายใจร้อนผ่าวไม่ได้คลายลงไปแม้แต่น้อย ยิ่งมองเห็นร่างกายเปล่าเปลือยของธัณภัทร ชาลิสายิ่งมีความต้องการมากขึ้น สายตามองสำรวจร่างสูงใหญ่หยุดลงที่ส่วนล่าง
เธอใช้ฝ่ามือน้อยๆ ของตัวเองสัมผัสมันอย่างทะนุถนอมเหมือนว่ามันจะแตกหักเอาได้ หากแต่คนที่นอนอยู่ช่างขัดใจไม่รู้ว่าเธอจะทำแบบนี้อีกนานแค่ไหน
“ฉันไม่ได้มีเวลามาก รีบๆ ทำ” ธัณภัทรเอ่ยเสียงแข็งเอามือจับลงที่มือของเธอ ดูเช่นไรชาลิสาก็ไม่ได้ชำนาญเรื่องแบบนี้นักหรือว่าเธอกำลังเล่นละครกับเขาอยู่
หญิงสาวทำอย่างตั้งใจค่อยๆ รูดแก่นกายที่กำลังแข็งเต็มมือแน่นอนว่าเธอไม่สามารถกำรอบมันได้ด้วยมือเพียงข้างเดียว สายตาของชาลิสาหันมองไปยังแท่งหรรษาสีดำที่ถูกทิ้งเอาไว้ที่พื้นอย่างไม่ไยดี
เธอกำลังวัดขนาดของเจ้าแท่งนั้นกับของธัณภัทร เขาอาจเทียบไม่ได้แต่ไม่ใช่ไซซ์มาตรฐานทั่วไปอย่างแน่นอนแค่เห็นเธอก็สั่นไปทั้งตัวแล้ว ไม่รู้หากโดนมั
