Craved For Pleasure

PROLOGUE "Sleeping during class hour, really Audenzia?" I was startled by my teacher's voice. Nangingitim ang mga mata netong nakatungo sa akin.   I rolled my eyes, alam kong nakuha ko na ang atensyon ng mga kaklase ko. "This subject is so boring, mas gugustuhin ko na lang matulog kaysa nama makinig sa sasabihin mo." I smiled. She looked at me furiously, parang gusto niya akong kainin ng buhay.   "What kind of human are you Audenzia? Talaga bang hindi ka marunong rumespeto?" I sighed, I really hate being told what to do. "Deten---" I stood up and held my bag, "gladly." I smirked before walking towards the detention room.   Tahimik habang naglalakad ako sa hallway at ang tanging takong lamang ng sandals ko ang naririnig ko. Binuksan ko ang pintuan ng DR at napataas ang kilay ni ma'am Santos nang makita ako. She shooked her head. "Detention again? Halos araw-araw ka nalang na narito," I smiled at her. "Should I bring my clothes and stay here?" I stated laughing. She just shrugged, naupo na ako sa palagi kong pwesto at natulog. Puyat talaga ako dahil sa pag-aayos ko ng mga papeles na naiwan sa akin ni mama.   Nagising na lamang ako nang biglang may tumapik sa pisnge ko. It's Brian, he smiled at me, showing his cute dimple. "Wake up, I'll drive you home." Humikab ako at lumingon sa paligid, medyo madilim na. Pinag-tripan na naman ako ni Santos, hindi man lang ako ginising! "It's fine Bri, dala ko ang sasakyan ko." Inlabas ko ang susi ko mula sa bag ko at ipinakita sa kaniya. "I know Zia, ipakuha mo nalang sa driver mo." Pangungulit niya, kaagad kaming lumbas ng Detention room. Naririnig ko pa ang tunog ng bola sa may court, siguro ay nagpa-practice pa rin ang mga basketball players. "Hindi ka ba naki-practice? Wednesday ngayon ah." Pag-iiba ko na lamang ng usapan. He's a football player, maraming nagkakandarapa sa lalaking ito e, but they can't come near him, akala kasi nila ay may relasyon kaming dalawa ni, Brian. Crazy! "I did, pero nang malaman kong na-detention ka na naman, alam kong hindi ka na naman ginising ni Ma'am Santos." He chuckled. "That old woman! Lagi nalang talaga niya akong pinagti-tripan." I rolled my eyes. "Ano na naman kasi ang ginawa mo sa kaniya at na-detention ka na naman? Lagi nalang detention ang inaabot mo sa subject niya ah." Napsimangot ako nang ipinaalala niya ang bruh na iyon. I really hate that worm! "Natulog lang ako kasi puyat ako," Natanaw ko kaagad ang sasakyan ko kaya naman tumukod ako sa kaniya, I kissed him on the cheeks. "Bye Brian! See you tomorrow!" Kaagad akong umatras at lumakad ng mabilis. "Naisahan mo na naman akong babae ka!" I chuckled when I heard him. Kaagad akong sumakay sa sasakyan at pinaandar ito. I was actually thinking kung ano na ang ginagawa nila dad sa bahay, are they waiting for me? Para magkasama kami sa dinner? Nang marating ko ang bahay ay dumiretso ako sa kusina pero naabutan kong nag-aayos na sila yaya Cora, nag-dinner na sila. What should I expect? Napaka-ambisyosa ko talaga at naisip ko pang masabayan sa dinner si daddy. "Nandiyan ka na pala Zia, gusto mo bang ipag-hain na kita?" Yaya Cora smiled at me. Inutusan niya kaagad ang iba na maghanda ng makakain. Umupo na ko at pinanood silang mag-ayos. "Nasan sila?" Pagtatanong ko at nakita ko naman kung paano sumimangot si yaya Cora. "Nasa pool ang dalawang maldita, and daddy mo naman ay nasa office na. Nagsumbong na naman ang magaling mong madrasta sa daddy mo kaya mainit na naman ang ulo." I rolled my eyes, napaka-sumbungera talaga ng matandang iyon. Hindi na lamang ako sumagot, nang matapos silang mag-hain ay kaagad ko silang niyayang kumain. Simula nang mamatay si mommy ay kinalakihan ko nang kumakain kasabay sila yaya Cora, minsan ko lang nakakasabay si daddy kapag may okasyon, kapag naman normal na araw ay minsan sa labas sila kumakain para lamang hindi ako makasabay sa pagkain. He's acting like I have virus, I'm her daughter too but I can't feel it. Hindi ko na nga matandaan kung kailan nang huli niya akong niyakap. Minsan ay naiisip ko na baka hindi niya talaga ako anak kaya nagawa niya ring magloko sa amin ni mommy pero sumasampal din sa mukha ko ang mukha niya, at ang dugo niya talaga ang nananalantay sa aking dugo, walang duda. He's such a jerk! Nang mamatay ang mommy, mas malayang nakagalaw ang daddy noon at itinira pa ang anak niya sa laabs at ang kabet niya sa pamamahay ng mommy. Galit na galit ako noon at umuwi kanila auntie Elcid, umiiyak ako habang tumatakbo sa gitna ng ulan. I was 12 years old that time. Muntik nang magsampa ng kaso si auntie pero pinigilan ko, he's still my father despite the bad things he did. Sinubukan rin akong kunin ng mga auntie ko pero hindi ako pumayagdahil gusto kong makasama ang dad, gusto kong maramdaman na anak niya ako, pero hanggang ngayon ay wala sakt pa rin ang naraamdaman ko. When we're done eating, kaaga akong pumanhik papuntang garden, palagi kong pinupuntahan itong garden dahil baka sinira na naman ng madrasta ko ang mga bulaklak na favorite ni mommy. Garden ito ni mommy at walang pwedeng gumalaw dito na masasamang tao. Nagulat na lamang ako nang bumangga ako sa kung sino. Mabuti na lamang at nahawakan niya ako at hindi ako natumba, kung hindi ay makakatikim talaga ng suntok kung sinoman ito. When he looked at me, I was amazed by his electric blue eyes, nanlalaki ang mga mata kong napatingin sa kaniya. "Sorry miss..." his baritone filled my ears. I can't believe my own reaction, pareho lang naman sila ng kulay ng mga mata ni Brian pero may iba talaga sa mga mata neto na nakakahalina. Lumunok ako upang matanggal ang balakid sa aking lalamunan. "I-it's fine, who are you." Tumindig ako ng maayos. "I'm Chand," I'm still waiting for him to state his surname pero may asungot na sumingit. "Babe?" Ang matinis na boses ni Payn. Kaagad itong lumingkis sa braso ni Chand at nang-aasar na ngumiti sa akin. "Oh, nandito ka na pala." She smiled at me, not showing a glint of wickedness. Na-distract man ako sa kanilang dalawa ay kaagad tumaas ang kilay ko, "oo naman. And who told you to go here? I forbid you to enter my mom's garden?" Pagtataray ko. Umiinit talaga ang dugo ko kapag nakikita ko sila ng ina niya. "Sorry, hinahanap ko lang kasi ang bofriend ko, pero nahanap ko na siya aya huwag ka na magalit." Naka-two-piece pa ito. Kaagad niyang hinila si Chand kaya naman sinundan ko na lamang sila ng tingin. Nagtiim kaagad ang bagang ko. Boyfriend? She's happy? That girl can't be happy, I'll make sure that she will fall on her knees. I need Chand, and I want him!