DEVRAN ÇOLAK
Herkesin büyük bir mutlulukla yaptığı düğünüm benim için oldukça buhran doluydu. Ne bunu istiyordum ne de bundan dolayı yaşayacaklarıma bir razı duygusu ile yaklaşabiliyordum. Benim için sanki tüm o sesler uzaktan kulağıma dolan seslerdi. Düğünün sabahına aynı yatakta uyandığım Reyhan henüz uyuyordu. Yatakta doğruldum, canım yataktan çıkmak istemese de yatakta kalmanın da bir anlamı yoktu. Reyhan’ın ben odadayken uyanmasını istemiyordum bu yüzden olabildiğince sessiz bir şekilde yataktan çıktım.
Tüm konağa birbirimize âşık olduğumuz yalanını söylediğimiz ve daha önce birlikte olduğumuz yalanını söylediğimiz için gece kapıya gelen ve çarşaf kanı görmek isteyen bir babaannem yoktu. Bu olaydan dolayı oldukça rahat bir şekilde uyumayı başarmıştık.
Üzerimi değiştirmek için oda
