Larissa’s POV
Akala ko handa na ako.
Akala ko sapat na ang pagmamahal at suporta ng asawa ko sa akin para kayanin ko lahat.
Pero habang lumilipas ang mga araw, natutunan kong… hindi pala ganon kadali ang pagbubuntis.
Noong una, puro kilig. Excited kami pareho. Para kaming bagong kasal ulit laging may hawak sa tiyan, may mga bulong na “I love you, baby” tuwing umaga at gabi. May mga halik sa noo, himas sa tiyan, at masarap na tawanan sa gitna ng cravings at pagod.
Pero nung nagsimula na ang totoong hirap… doon ko naramdaman kung gaano kabigat maging ina kahit hindi ko pa siya karga sa mga braso ko.
Unang buwan, puro hilo. Wala akong ganang kumain. Hindi ako makatulog. Lahat ng paborito ko dati, bigla kong inayawan.
Si Francis, todo alaga. Pero kahit may isang mabait na asawa sa tabi
