แสงแดดยามเช้าสาดส่องผ่านม่านหมอกบางๆ ที่ปกคลุมหมู่บ้านตีนเขา เสียงไก่ขันเจื้อยแจ้วปลุกให้จวนคีรีรมย์ตื่นขึ้นจากนิทรา
เซี่ยเหยียนอวี่ตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น เขาหันไปมองคนข้างกายที่กำลังลืมตาตื่นพอดี
"อรุณสวัสดิ์ จวิ้นอี่"
"อรุณสวัสดิ์" จวิ้นอี่ยิ้มตอบ คว้าเอวบางเข้ามากอด "วันนี้เราจะทำอะไรกันดี? ข้าสัญญาไว้ว่าจะปลูกผักให้เจ้า แต่เรายังไม่มีเมล็ดพันธุ์เลย"
"งั้นเราก็ต้องไปตลาด" เหยียนอวี่เสนอ "ตลาดหมู่บ้านอยู่ไม่ไกล เดินเท้าไปแค่ครึ่งชั่วยามก็ถึง ข้าอยากไปซื้อของสดมาตุนไว้ด้วย... เมื่อวานท่านใช้ไก่กับผักไปจนเกลี้ยงครัวแล้ว"
จวิ้นอี่หน้าแดงเล็กน้อยเมื่อนึกถึงวีรกรรมในครัวเมื่อวาน "ได้สิ... ข้าจะไปช่วยเจ้าถือของ"
…
…
...
ณ ตลาดหมู่บ้าน
บรรยากาศยามเช้าคึกคักไปด้วยชาวบ้านที่ออกมาจับจ่ายใช้สอย พ่อค้าแม่ค้าตะโกนเรียกลูกค้าเสียงดังฟังชัด กลิ่นหอมของซาลาเปานึ่งและโจ๊กหมูร้อนๆ ลอยอบอวล
เม
