Chapter Thirty-Five
SAMANTHA
BAGO PA man sila makaalis ay pumasok na kami ni Steven sa loob ng school. Nagmamadali nga raw kasi yung tita niya dahil gusto nang gumala.
Naku! Kapag talaga napikon ako sa kanya, itatali ko sa leeg niya yung mahaba niyang buhok.
Ayoko siyang i-judge basta-basta pero base kasi sa ipinakita niya kanina, pakiramdam ko may iba sa ugali niya pero hahayaan ko na lang siya as long as hindi niya ako natatapakan.
“Nak, kailan uuwi yung tita mo?” tanong ko sa bata habang kami ay naglalakad papuntang faculty room.
“Hindi ko po alam teacher eh. Ang sabi po niya, matagal daw po siya dito. Bakit po?”
“Ah wala. Natanong lang ni teacher. Sige na ha? Mauna ka na sa classroom. Susunod na lang ako. Pakisabi sa mga cleaners na bilisan nilang maglinis, okay?” bilin ko.
AL
