Wife Adores Sports Cars

1113 Words
Ginamit ko ang aking daliri para ituro ang lalaking nakahawak sa bewang ng isang di katangkaran na babae habang sila ay papasok pa lamang sa VIP room kung nasaan kami.  Saktong-sakto ito sa aming pagtayo ng biglang naghiyawan ang lahat.  Subalit, bawat isa sa mga taong nagkakasiyahan ay biglang napalingon sa kanilang mga leeg upang tumingin sa akin at kay Eve, at ang mga mata na mausisa sa mga tingin ay dumapo sa pares namin na matalik na magkaibigan. Lahat ng ito ay para lang wala sakin ngayon. Kanyang kong dinagdag pa na sumisigaw. "Hoy, ex-boyfriend ng best-friend ko. Balita ko magpapakasal ka na ngayon. Congratulations! But damned you cheater for----" "Ms--" Tinakpan agad ni Even ang bunganga ko, ngmuti ng pilit sa mga ka-batch namin bago ipaliwanag, " She's drunk. You know our Young Madam here, when the alcohol get in her head she loses her words." Napailing ang iba at tumawa sa narinig saka bumalik sa pag-inom at kwentuhan. Habang si Eve ay iniwasan na makatagpo ang mga mapamatyag na mga mata ng taong tinawag ko na kanyang ex-boyfriend. Mukhang lalapit pa nga sana ito ng humakbang upang tulungan siya sa pagbubuhat sa pagewang-gewang na katawan ko, subalit napadawi ang tingin ni Eve nang makitang hinila ito ng babaeng kasama niya sa tabi. Buti na lang ay lumapit si Zekiel na tinitingnan ng bahagya sa akin saka napakunot ang noo bago at ngumiti nag-aalala. Agad niya na inalalayan ang kailang kamay ko, pabiro na kinomento. " Mahina na nilalang talaga pagdating sa alak. Weak." "Napasobra ata siya, hindi naman iinom ito kung walang dahilan. Sino ba katabi niya kanina?" Pahayag ni Eve na muling tumingin sa akin kasabay ng pagkunot ng noo niya.  "Si Wales?" "Kaya naman pala eh." Parehas alam ng dalawa kung sino si Wales, isa sa nagpakulay saki'ng high-school life. Walang iba kundi ang first crush ko. At sa mga oras na umupo ang isang matangkad at matipuno na lalake, nakasuot ng mamahalin na business suit, napakabog ang dibdib ko. Marahil nadala sa paguusap ng dating magkatabi sa upuan ay naparami ang inom ko sabay ng kaba, na hindi man lamang ko napansin ito. Sa ganoon na pangayayare ay naging resulta na malasing na'ko. Habang naglalakad na kami patungo ng elavator, bigla naman may tumawag kay Zekiel sa hallway na isa sa mga kasamahan nitong lalakeng kaibigan. Walang ano-anong iniwan niya ako at si Eve na mag-kaibigan matapos nito makumpira kami ay nakasakay na sa elavator. Eve: "...." Ako: "..." Talaga iwan ba naman? "Kaya ko na umuwi, hindi mo na ako kailangan ihatid pa." Bigla naman inagaw ko ang kanyang sarili paalis sa mainit na katawan ni Eve. Pinilit ko naman itayo ng tuwid ang sarili kahit pa na parang nakakakita na ako ng mga bituin at lumilipad na ibon sa aking paningin. Maaring tulad ako ngayon na ang itsura ng babae na tulala na kung ano man ang inisip. "Nandiyan lang iyung kotse ko, ihahatid na kita." Hayag ni Eve na hindi niya maatim na iwan ako na lasing na sumakay mag-isa sa kalagitnaan ng gabi. Kung ano pa ang mangyare sakin, paniguradong hinding-hindi niya mapapatawad kanyang sarili.  Bumukas ang elavator sa parking lot na bigla naman ikinagulat naming dalawa nang makita ang isang taong nakatayo sa harapan ng elavator. Anong ginagawa mo diyan? Bakit ka nandito? Unang tanong na sumagi sa isipan ni Eve. Napangisi lamang ako, saka bumulong. "Ex-boyfriend? Something?" "Can we talk for a moment." Tila na di pinansin ang sinabi ko, nang tumingin ang lalake sa aking katabi. "Sure." Ako na ang sumagot bago lumabas at naglakad paalis sa dalawang taong minsan na pinaglaruan ng kapalaran. "Saan ka pupunta? Ihahatid pa kita." Humabol naman si Eve na hindi papayag na magpaiwan kasama ang lalakeng nasa harapan, ngunit may mga maiinit at malaking kamay na pumaikot sa kanyang mga kamay. "I'll go home to my milk dolls!" With that, iwiginawayway ko ang mga kamay na tila ay masaya ako na lumalakad sa isang fashion show. But not the runaway model, but someone who spoils the show in intoxication. Ang parking lot ay maluwag na lugar na puro sasakyan ng mga second rich generation ang makikita, mula sa simpleng sasakyan na madalas gamitin sa simpleng pagcommute at mga ibat-ibang disensyo ng mahahaling limited edition na sports car.  Hindi ko tuloy maiwasan maalala ang isang pinaka-hihiling sa puso ng mapatingin ako sa pulang sport car, huminto sa harapan nito at saka inilapit ang mukha, na parang pinagmamasdan ng maigi ang pulang surface ng sasakyan. Dahil siguro narin sa lasing na ako ay hindi ko makilala ang reyalidad o ang sinasabi ng nasa isip ko. Para bang nakilala niya ko tuloy ang sasakyan. "Hey, baby? Anong ginagawa mo dito? I didn't get you here right?" Red car: "...." Aking mukha na bahagyang nakatago sa guhit ng mga buhok ay maputla at mukhang nakatulala na maaninag repleksyon sa salamin, walang bahid ng anumang katinuan, na nagpaparamdam sa mga taong makakakita sa akin na nawawala ako sa katinuan. Muli ko naman pinatunayan ang ganitong posibilidad sa uling pagyakap sa sasakyan, bumubulong ng mahina, tumatawa ng malakas, saka bigla pang hinalikan ang ibabaw ng sasakyan. "Baby are you here to pick up mommy?" "You are so good." "Mommy will be going to love you more." "Excuse me?" Isang tila na tandang ang umalingawngaw sa likuran, at ang boses ay bahid ang pagkabigla at hindi nasisiyahan.  Hindi ko ito napansin na maari siya pala ang may-ari ng pulang sports car na papalapit mula sa likuran ko na may galit na ekspresyon, ang mga butas ng ilong na iyon sa bingit ng pagbuga ng mainit na usok. "Excuse me, pero anong ginagawa mo sa kotse ko?" "Sige baby, uwi na tayo." "Baby?" Napasarado ang labi ng taong halos matawa sa kanyang narinig, at muling nagsaad na may bahind ng panliit ang tono. "Heh. Miss? Lasing ka ba? Sinong baby ang tinutukoy mo? Ano sa tingin mo ang ginagawa mo sa kotse ko?" "Huh?" Kakalingon ko lang ng maramdama ko may taong malapit, at nakita ko ang isang magandang babae na nakasuot ng pulang bestida, itim na salaming pang-araw, at may matambok na mapupulang labi. Pansin ko din ang mga kulot na buhok sa likod. Ngunit ang mga mata na may ambon ng alak at pagkalasing ay hindi man lang makilala ang babaeng nasa harapan ko, at hindi ko lamang ito pinansin. Bumalik ang atensyon sa pulang kotse agad. "Baby, let's go home, okay?" "Talaga? Isang Lasingera?" Mapanlait na bulong ng babae sa likod, pagkatapos ay parang may iniisip, at siyang kinuha ang kanyang telepono, ini-tap ang camera sa video. "Kung gayon, hayaan mong ipakita ko sa mundo na hampaslupang ambisyoso ka!"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD