ยั่วรักพี่ชายแสนดี

หนูบัว หรือ เปรมยุดา โพเคอร์ ลูกสาวแสนสวยของคุณพ่อสุดหวงอย่างมาคัสกับสิตาภา เพิ่งเรียนจบปริญญาโทจากมหาวิทยาลัยชื่อดังของอเมริกาซึ่งเป็นหนึ่งในห้ามหาวิทยาลัยอันดับโลก             หญิงสาวเข้าไปเรียนที่นั่นด้วยความสามารถล้วน ๆ ไม่ได้ใช้ เส้นสายแต่อย่างใด เธอรวย สวย เก่ง ฉลาดจึงเป็นที่หมายปองของผู้ชายหลาย ๆ คนแต่หญิงสาวไม่เคยสนใจชายใด              เพราะในหัวใจของเธอมีเจ้าของอยู่แล้วนั่นก็คือพี่พอล พี่ชายแสนดีที่เธอรักมาตั้งแต่เด็ก ๆ เมื่อหนูบัวเรียนจบจากโรงเรียนนานาชาติใน  เมืองไทย คุณพ่อสุดหวงก็ส่งไปเรียนต่อที่อเมริกาพร้อมด้วย น้องชายฝาแฝดที่ถูกส่งตัวไปเพื่อดูแลพี่สาวแทนคุณพ่อ             “เซอร์ไพรส์ค่ะแด๊ดดี้ เซอร์ไพรส์ค่ะคุณแม่”  หนูบัวกลับมาจากอเมริกาโดยไม่บอกพ่อกับแม่เพราะเธออยากเซอร์ไพรส์พวกท่าน พอเธอได้ยินเสียงรถแล่นเข้ามาในบ้านจึงวิ่งมาหลบตรงประตู เมื่อพ่อกับแม่เดินมาถึงหญิงสาวก็เดินออกมาจากที่ซ่อนแล้วแสดงตัวให้พวกท่านเห็น             “หนูบัวกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ลูก” มาคัสเดินมาหาลูกสาวที่ยืนกางแขนแสดงท่าทางเซอร์ไพรส์ตนเองกับภรรยาอย่างอลังการ             “วันนี้ค่ะ ฟอด ฟอด คิดถึงจังเลย” หนูบัวเดินเข้าไปกอดบิดาพร้อมกับเฉลยคำถาม แถมลูกอ้อนด้วยเพื่อให้ตนเองพ้นผิดที่กลับบ้านไม่บอกไม่กล่าว             “แล้วทำไมไม่บอกแด๊ดดี้ก่อน แด๊ดดี้จะได้ไปรับที่โน่นหนูจะได้ไม่ต้องกลับมาคนเดียว” มาคัสจะเป็นแบบนี้เสมอเขาไม่ค่อยอยากให้ลูกสาวไปไหนมาไหนคนเดียว             “พี่มาร์คคะ ลูกโตแล้วนะ ปล่อยให้ทำอะไรเองบ้างเถอะค่ะ ส่วนเรานะคิดถึงอะไรกันเพิ่งเจอเมื่อเดือนก่อนเอง”              คุณแม่ยังสวยบอกกับสามีขี้หวงอย่างเหนื่อยใจ เธอบอกเขามาตลอดแต่สามีไม่ค่อยฟัง ต้องใช้ไม้ตายถึงจะยอมพร้อมกับบอกลูกสาวด้วยเพราะตนเองกับสามีเพิ่งกลับจากอเมริกาเมื่อเดือนก่อนเอง             “ใช่ค่ะแด๊ดดี้ หนูบัวโตแล้ว เรียนก็จบแล้ว ดูแลตัวเองได้ค่ะ เรื่องแค่นี้สบายมาก ก็หนูบัวคิดถึงนี่คะ จะให้ทำยังไง”             หนูบัวพยายามอธิบายให้บิดาเข้าใจ เธอนั้นอายุยี่สิบสี่ไม่ใช่เด็ก ๆ ที่พ่อต้องมาดูแลอยู่ตลอด แล้วหันไปบอกมารดาด้วยเสียงอ้อน ๆ อย่างที่เคยทำประจำ             “ครับ แต่แด๊ดดี้ก็เป็นห่วงอยู่ดี แล้วทำไมเจ้าแฝดไม่โทรบอก แด๊ดดี้เลย” มาคัสถามถึงลูกแฝดที่ส่งไปดูแลพี่สาวแทนตนเองแต่ทำไมสองคนนั้นถึงไม่โทรบอกเขา             “สองคนนั้นไม่รู้หรอกค่ะว่าหนูบัวจะกลับมา ช่วงนี้น้องกำลังใกล้สอบเลยไม่มีเวลามาตามพี่สาว ฮ่า ๆ”              หนูบัวหัวเราะด้วยความชอบใจที่น้องชายจอมหวงไม่รู้ว่าตนเองกลับมาเมืองไทยเพราะใกล้สอบแล้ว น้องชายฝาแฝดของเธอเรียนเก่งไม่ต่างกับตนเอง ทั้งสองเลือกเรียนเหมือนกันเหลือแค่วิชานี้วิชาเดียวถ้าสอบผ่านก็เรียนจบทันที             “เอาละค่ะไหน ๆ ลูกก็กลับมาอย่างปลอดภัยแล้ว เรื่องอื่นปล่อยไปเถอะค่ะพี่มาร์ค” ภรรยาไม่อยากให้สามีเข้มงวดกับลูกสาวจนเกินไปเธออยากให้เขาปล่อยวางเสียบ้าง             “อืม ก็ได้ เห็นแกเมียจ๋านะ ผัวยอม” มาคัสเดินมาโอบเอวเมียแล้วส่งสายตากรุ้มกริ่มไปให้เธอ ถึงแม้ท่านทั้งสองจะมีอายุเยอะแล้ว แต่ความหวานยังคงหวานอยู่เหมือนเดิม             “พี่มาร์คลูกอยู่ด้วยนะคะ” สิตาภายืนเขินอายอยู่ในอ้อมกอดของสามีถึงจะแต่งงานกันมาเป็นสิบ ๆ ปีแต่เธอก็ยังอายอยู่ดีเวลาที่สามีแสดงความรักต่อหน้าลูกแบบนี้             “ตามสบายเลยค่ะ หนูบัวชินแล้วค่ะ เห็นภาพสวีตของแด๊ดดี้กับคุณแม่บ่อย” ลูกสาวเห็นพ่อแม่โชว์ความหวานแล้วรู้สึกอิจฉาอดจะเอ่ยแซว ออกมาไม่ได้             “ฮ่า ๆ ๆ ๆ เราไปกินข้าวกันเถอะ ป่านนี้แม่บ้านคงจัดเตรียมอาหารเรียบร้อยแล้ว” ทั้งสามคนเดินไปที่ห้องอาหารพร้อมกับพูดคุยเรื่องต่าง ๆ ที่สร้างรอยยิ้มให้กับคนในครอบครัว ถ้ามีสองแฝดสุดแสบอยู่ด้วยบรรยากาศจะครึกครื้นกว่านี้อีกหลายเท่า