BAD BOSS รักร้ายกับยัยเลขา

นิยายชุด BAD LOVE THE SERIES เป็นเรื่องราวความรักร้ายๆของผู้ชายแบดๆ 5 คนที่ผู้หญิงในมหาวิทยาลัย ยกให้พวกเขาทั้ง5เป็นเจ้าชายที่น่าหลงใหล PRINCE FIVE คือชื่อกลุ่มของพวกเขาที่สาวๆในมหาวิทยาลัยตั้งให้เพราะคลั่งไคล้ในความหล่อเหลา ความเท่ห์ความแบดของพวกเขาตั้งแต่ตอนอยู่ปี1 ซึ่งสมาชิกในกลุ่มมีด้วยกันทั้งหมด 5 คน คือ นาวา ธิม เสือ ริว เซอร์เวย์ พวกเขาทั้ง 5 คนมีบุคลิกที่ต่างกันออกไปเรื่องนี้เป้นเรื่องที่ 3 ของเซท คือเรื่อง BAD BOSS รักร้ายกับยัยเลขา 1. เรื่อง BAD FRIEND (รักร้ายกับยัยเพื่อนร่วมห้อง) นาวา + มีน 2. เรื่อง BAD FIANCE (รักร้ายกับยัยคู่หมั้น) เซอร์เวย์ + มุนิน 3. เรื่อง BAD BOSS (รักร้ายกับยัยเลขา) ริว + แพรว 4. เรื่อง BAD MAFIA (รักร้ายของนายมาเฟีย) เสือ + จิน 5. เรื่อง BAD DEEP (รักร้ายของผู้ชายร้ายลึก) ธิม + ฝุ่น (น้องธิมลูกชายพ่อธามแม่พิมเรื่องลิขิตรักแรกพบ) 2 ปีที่แล้ว K.R. Airlines “จำได้ใช่ไหมที่พี่บอกว่าหลังจากน้องมีนดื่มน้ำในแก้วที่เธอหยดยานี้ใส่ลงไปให้เธอชวนน้องมีนออกมาจากงานทันที” พี่คีย์พูดกับฉันหลังจากที่เข้ายัดขวดยาที่มีน้ำใสๆ ในนั่นให้ฉันๆไม่รู้ว่ายานี่มันอันตรายแค่ไหนแต่ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ช่วยเขาทำเรื่องเลวร้ายแบบนี้กับเพื่อนร่วมงานที่ดีกับฉันอย่างมีนเด็ดขาด ฉันตั้งใจจะปฏิเสธเขาแต่ระหว่างที่เราคุยกันก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นเมื่อนาวาแฟนของมีนกับเพื่อนๆ ของเขาพากันเดินเข้ามายังที่ๆฉันกับพี่คีย์ยืนคุยกันอยู่ “ง่ายไปไหมไอ้สัส!!” “พวกมึง!!” “ใช่!!พวกกูเอง…คิดจะทำระยำกับเมียกูมึงเช็คประวัติผัวเขาอย่างกูรึยัง” นาวาพูดออกมาพร้อมกับมองหน้าพี่คีย์อย่างเกรี้ยวกราดจนฉันที่ยืนอยู่ด้วยรู้สึกถึงความเดือดพล่านในตัวเขาพี่คีย์ก็ท่าทางตกใจไม่น้อยเหมือนกันที่เห็นพวกของนาวาโผล่เข้ามา “ก็แค่นักศึกษาฝึกงานมีอะไรให้กูต้องเช็ค” ผั๊วะ!!!ตุบ!! ไม่ทันที่พี่คีย์จะพูดจบนาวาก็พุ่งเข้ามาชกหน้าพี่คีย์หนึ่งมัดแรงไม่แรงไม่รู้แต่ที่รู้คือตอนนี้พี่คีย์ลงไปกองกับพื้นแล้วส่วนฉันก็ได้ตื่นยืนมองด้วยความตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น “มีน!! ออกไปก่อน” นาวาหันไปบอกมีนแฟนของเขาให้ออกไป “ไม่อ่ะ...ไม่ไป” “ออกไปก่อน...นะครับ!” “ก็ได้!” มีนที่ตกลงกับนาวาได้ก็กำลังจะเดินมาทางฉันเพื่อที่จะชวนฉันให้ออกไปด้วยกันเพราะมีนรู้ทุกอย่างจากฉันหมดแล้วถึงแผนการที่พี่คีย์ใช้ฉันไปทำร้ายมีนแต่แล้วตัวของฉันก็ถูกกระชากไปอย่างแรงด้วยมือของคน ๆ หนึ่ง "ส่วนเธอ!! ตามฉันมานี่เลย” “อ๊ะ!! นายจะพาฉันไปไหน คนที่ลากฉันออกมาตอนนี้คือริวค่ะเพื่อนร่วมฝึกงานของฉันเองเขาอยู่กลุ่มเดียวกับนาวาปกติริวจะเป็นคนที่อ่อนโยนขี้เล่นกับฉันเสมอแต่ตอนนี้เขาเหมือนเป็นคนละคนเลยเขาดูหน้ากลัวจนฉันใจคอไม่ดีแล้ว ปึก “เข้าไป” “นะ...นายจะพาฉันไปไหน” พรึบ!! “โอ้ย!!” ปัง!!! เขาใม่ตอบว่าจะพาฉันไปไหนแต่เขาจับฉันยัดใส่รถเขาแล้วปิดประตูรถอย่างแรงนี่มันเรื่องอะไรกันทำไมอยู่ๆ ริวถึงได้โมโหแบบนี้ “ระ...ริวนายจะพาฉันไปไหน” ฉันถามเขาออกไปด้วยเสียงสั่นๆเพราะตอนนี้ริวขับรถเร็วมากแล้วฉันก็ไม่รู้ด้วยว่าเขาเป็นอะไรเขาโกรธอะไรฉันแล้วเขาจะพาฉันไปไหนฉันยอมรับว่าตอนนี้ฉันกลัวเขามาก “หึ!!กลัวเหรอพูดเสียงสั่นเชียว” “ใช่...ฉะ..ฉันกลัวแล้วก็กลัวมากด้วย” “หึ! ทำตัวใสซื่อน่ารักน่าเอ็นดูเธอแม่งโคตรร้ายลึกเลยว่ะ!!" “นะ...นายพูดเรื่องอะไรฉันไปทำอะไรให้นาย” ฉันถามริวออกไปเมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั่นแวบหนึ่งฉันเห็นสายตาที่เขามองฉันเหมือนเขาผิดหวังในตัวฉันก่อนที่แววตานั่นจะหายไปแล้วเปลี่ยนเป็นสายตาที่เยือกเย็นจนน่ากลัวแล้วเขาก็แสยะยิ้มแล้วพูดประโยคนี้ออกมา “เปล่า! เธอไม่ได้ทำฉันแต่เธอกล้ามากนะที่จะวางยานรกนี่กับเพื่อนฉันเธอรู้ไหมว่ายานี่ถ้าโดนแล้วมันเป็นยังไง” “นายฟังฉันก่อนฉันไม่ได้ทำนายกำลังเข้าใจผิด” ฉันพยายามอธิบายกับเขาด้วยอาการที่หวาดกลัวตอนนี้ฉันกลัวเขาจริงๆนะคะ “กลัวเหรอ! แล้วตอนที่จะร่วมมือกับไอ้เหี้ยคีย์ทำระยำกับเพื่อนฉันทำไมถึงกล้าล่ะหรือว่าอยากได้นาวาจนตัวสั่นถึงยอมทำเรื่องเลวระยำแบบนี้” “ไม่ใช่นะ!!” “อยากรู้ไหมว่ายานี่ถ้าโดนแล้วมันเป็นยังไง” ริวพูดขึ้นมาแล้วปลายตามองมายังขวดยาที่ฉันถืออยู่จะบ้าตายฉันถือมันมาด้วยทำไมกันทำไมไม่ทิ้งล่ะฉันกำขวดยาไว้แน่นแล้วบ่นกับตัวเองในใจก่อนที่จะพูดประโยคนี้กับเขาออกไป “นายฟังฉันก่อนฉันไม่ได้ทำนายกำลังเข้าใจผิดจริงๆนะริว” เอี้ยดดดด!!! พอฉันพูดแบบนั้นริวก็หักพวงมาลัยรถแล้วจอดที่ข้างทางทันทีก่อนที่เขาจะมองมาทางฉันด้วยสายตาที่โคตรน่ากลัว หมับ!! “หลักฐานคามือขนาดนี้เธอยังจะโกหกอีกเหรอ” ริวกระชากยาขวดนั้นออกจากมือฉันแล้วพูดกับฉันออกมาด้วยสายตาที่เหมือนผิดหวังก่อนที่เขาจะหยิบขวดน้ำดื่มที่อยู่ในรถเขาออกมาแล้วริวก็หยดน้ำยาใสๆ ในขวดยาที่กระชากจากฉันใส่ลงไปในน้ำดื่ม “กินมันเข้าไป!!” แล้วเขาก็ทำในสิ่งที่ทำให้ฉันตกใจสุดขีดคือเขายื่นขวดน้ำนั่นให้ฉันแล้วบอกให้ฉันกินมันเข้าไปสิ่งที่เขาทำมันกำลังทำให้ฉันกลัว “ไม่นะ...อย่าทำกับฉันแบบนี้ฉันยังไม่ได้ทำอะไรมีนเลยนะแล้วฉันก็ไม่คิดจะทำด้วย” ฉันพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงที่หวาดกลัวอย่างที่สุดพูดแบบขอร้องอ้อนวอนเขา “เลิกตอแหลเลิกแอ๊บเป็นคนเรียบร้อยน่ารักสักทีเพราะตอนนี้ฉันรู้ธาตุแท้ของเธอหมดแล้วจะไม่กินใช่ไหม” ริวพูดขึ้นมาแล้วมองหน้าฉันอย่างเยือกเย็นก่อนที่เขาจะพูดประโยคที่ทำให้ฉันแทบหยุดหายใจ “ได้!! งั้นฉันจะจับกรอกปากเธอเองแล้วเธอก็เตรียมตัวรับผลกรรมของเธอได้เลย” “ไม่นะอย่า!! แค่กๆ” “กลืนเข้าไปแล้วอย่าคิดที่จะคายออกมา” ริวจับฉันกรอกน้ำที่มียานั่นผสมอยู่ใส่ปากฉันอย่างเยือกเย็นฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องโกรธฉันขนาดนี้ด้วยแล้วทำไมถึงพูดเหมือนผิดหวังในตัวฉันตลอดแล้วการกระทำของเขาตอนนี้มันช่างหน้ากลัวและเลือดเย็นจริงๆ เขาไม่เหมือนริวคนที่ฉันรู้จักเลยสักนิด "อื้อ!! ร้อนทำไมมันร้อนแบบนี้..อื้อ” “หึ! ยาออกฤทธิ์แล้วสินะ” “ริว..นะ..นายจะฆ่าฉันเหรอยาที่นายให้ฉันกันมันเป็นยาอะไรทำไมมันถึงทรมานขนาดนี้...อื้ออ…ร้อน” “ยานี่มันไม่ทำให้เธอตายหรอกเพราะมันไม่ใช่ยาพิษ” “ไม่ชะ..ใช่ยาพิษแล้วมันเป็นยาอะไรทำไมมันทำฉันทรมานแบบนี้” ฉันถามเขาออกไปอีกครั้งที่ตอนนี้ฉันรู้สึกทรมาน รู้สึกร้อน รู้สึกแปลกๆ ยังไงไม่รู้ยิ่งตรงนั้นของฉันตรงของสงวนของฉันตอนนี้มันรู้สึกเปียกๆ ยังไงก็ไม่รู้” “ยาปลุกเซ็กส์!! ยานี่มันไม่ทำให้เธอตายหรอกแต่มันจะทำให้เธอตายทั้งเป็นต่างหาก”