✔The Billionaire's Obssession

"Joly, gising na!!! " mga kalampag sa pintuan Ang nagpagising saakin. "ang sarap ng tulog eh" reklamo ko. "Joly ano ba gising kanaba or gusto mo ipagiba ko na tung pintuan mo, lintik kang bata ka" sigaw ulit sa labas. "Eto na po babangon na sandali lang po" balik sigaw sigaw ko dito! "Hi naku, alam ko na kung bakit ganyan na naman ang boses ni aleng amparo, katapusan na naman kasi" kausap lo saaking sarili. Pagbukas ko ng pintuan....... "Yunnngghh" Hindi lo na pinatuloy angsasabihin nya kasi alam ko naman na maniningil lang sya, Kaya naman bago pa sya mangdada eh Pinakita ko na ang pera sa harap nya, At ang kaninang puputuk nang na para bang Bulkan na bibig at pagkonot ng mukha nya Eh napalitan lang naman ng ngisi at aliwalas. "Eh kung ganyan ba naman lagi joly eh wala tayong magiging problema" nakangiti nyang sabi. Napailing nalang ako. Haist wala eh, nagising Na ako. Wala na yung antok ko. Off day ko paman din ngayon. "Alam mo aleng amparo babayaran naman kita eh, hindi lang po kayu makapaghintay" Himutok ko dito. At mukha naman nahiya ang matanda, pambihira alam naman nya kasi na magbab ayad ako. "Ikaw naman joly, alam ko naman eh, kaya lang kasi itong mga kasama mo dito na umuupa ang kukupad" himutok pa nya Ano naman ang kinalaman ko kaya. "Eh di palayasin nyo po, katulad nalang ng lagi nyo sinasabi saakin" pagbabalik ko dito Yun naman kasi ang lagi nyang linya, kisa layas maghahanap ng ibang matitirhan. "ikaw naman hija hindi kana mabiro, sige na hija alis na ako" paalam pa nya. Dahil wala naman akong gagawin at hindi narin ako makatulog. Naisipan ko nalang mag malling. Pero bago yun magpakilala muna ako hi ako pala si Jolie Alcantara simpleng babae, simple naman amh pangarap ko ang mabuhay ng tahimik at payapa, at syempre my trabaho Ulila na akong lubos, oo lubos kasi bata palang Inabando na ako ng aking mga magulang Kung meron man ako nun. Siguro nagtataka kayu kung bakit ako nabuhay Ganito kasi yun, inalagaan ako ng lola ko Ang sabi ni lola, napulot daw ako sa my tabing Ilog. Oh diba ang lungkot ng buhay ko. Pero hindi naman ako malungkot, paano pa na Maging jolie ang pangalan ko kung masaya Naman diba? Wala ako ni kahit clue na pagbabsihan, kung saan ako nanggaling Siguro talaga yun ang kapalaran ko. Nag iisa na ako sa buhay, kasi matanda na si lola, kaya naman maaga syang kinuha saakin. Nakapagtapoa naman ako ng HS graduate kahit papano. Pero syempre gusto ko naman mag aral ulit para naman makahanap ako maganda gandang work. May trabaho naman ako waitress ako sa isang fudchains. Minsan my OT naman ako sa isang starbucks ohhh diba Sosyal ang tita nyo! Pero madalas saktu lang Ang kita, kasi naman mga ateng, ang mahal nang babayarin dito sa maynila. Kutyente, tubig idagdag mo pa ang renta ng boarding house. Pero sabi ko nga..... Simplehan lang natin ang buhay, dapat laging masaya! Ang importante Nabubuhay tayo. Period. Bumalik ako sa realidad ng may nagliliparan na Na naman sa kabilang silid, mamaya kunti My iiyak na naman. "Hayop ka alex, maghihiwalay na tayo" sigaw ni marie sa kanyang bf Sabi ko naba eh nag aaway na naman, sila talaga ang patalastas dito sa amin. Mag aawayagbabati ganun sila. Kaya ayaw ko kung mag bf kasi wala pa akong Nakikitang naging masaya na my partners. Hindi maman bitter amg lola nyo hah, lalong Hindi ako pangit,maganda ako! Eto na nga maakalis na nga, dahil off day ko Magmu malling nalang ako. Check ku muna ang aking mahiwagang pitaka. Money check Selfon check Ok na aalis na ako. Habang palakad lakad ako Mall my umiiyak na bata mukha atang nawawala. Nakakawa naman bakit kaya nawala "Boy bat ka umiiyak" tanong ko dito. "Wahhhhhh, wahhhhhh" iyak padin ng iyak "Isshhhh, tama na sige ka papangit ka nyan kung panay ka iyak, tignan mo ohhh gwapo kapaman din, ang cute cute mo" mahaba ku pang lintantya dito. Mukha naman effected kasi tumigil naman sa pag iyak. " i want mommy" sagot nito pero iyak parin ng iyak. "Diosko naman bakit english speaking naman ang batang to" bulong ko sa sarili ko "Mukha ata mapapalaban pa ako" kausap ko ulit sarili ko. Pero ang bata nakakonot ang noo saakin na nakatingin. "Ehemp, do u want to find ur mommy baby" tanong ko dito "Yes i want mommy" sagot naman. "Ok, before that, would u mind, we eat first, b'coz i was hungry na" sabi ko dito dana kumagat naman. "Yeah i want to eat too po" sagot din nya. "Marunong kaba magtagalog? " tanong ko dito Kasi naman nahihirapan na ako noh. "A little bit, but i understand tagalog po, b'cos tito daddy learned me how to talk tagalog po" Mahaba haba nyang litantya, cute nya infairness hah. Ampunin ko na kaya sya, charott. "Ok come with me, what's ur name" tanongko dito. "Im Mark Anthony po" sagot naman nya. "How about you po ate ganda" balik tanong nya saakin, Bigla naman ako nag blush diosko tumigil ka self bata yan. " hemp, just call me at jolie ok" sagot ko dito Buti maman tumigil na sa pag iyak. Pumunta na kami sa malapi dun sa my macdonald. Pero mukhang yayamanin tung bata eh. Kaya naman dun nalang sa restaurant nalang na pangmayaman. Tinignan ko muna ang suot ko kung papasa ok naman. "Ok mark do u want to eat there? " sabay turo ko sa my tapat namin. Korean fud ata yun. "Yes po" magalang nyang sagot. "Ok lets go" yaya ko sa kanya. Dahil akala ata nila anak ko ang bata, agad Naman kaming inasikaso. "Mam my i have ur order please" tanong ng waitress "Baby what do you want" tanong ko sa batang kasama ko "I want this po" sabay turo naman sa chicken with potato ata yun. Tinignan ko ulit ang pitaka ko ok lang kaswesweldo ko naman. Pampalubag ko sa luob ko. "And you mam, how about you" baleng saakin ng waitress. Nginitian ko lang dya sabay sabing "no thanks sya lang mukhang gutom" "Ok lang yan self kaya pa naman kanina diba" pagkukumbinsi ko sa sarili ko. Habang kumakain ang bata palinga linga muna ako, malay ko ba kung andito na ang my arisa batang to. Mukhang gutom nga sya. "Mark after that, we need to call you mommy ok, mybe she's worried now" sabi ko dito pero parang gustu ata umiyak na naman. "Oppsss, don't cry" pagpapagaan ko dito. At hindu naman tinuloy. Tapos na syang kumain nang naisipan kong tawagan nalang ang mommy nya "Do you know whats ur mommy number baby" lambing kong tanong dito. "Yes po ate ganda" sagot naman nya Binigay ko na ang fon ko sa kanya pero tinitigan lang, Anong mali sa fon ko, ayyy sira la talaga jolie malamang mayaman yan "Sorry baby, just give me he number then i'll call ur mommy" bawi ko dito at binigay naman. Isang ring lang pero sinagot aga ang aking tawag. "Hello" ang baritonong boses, siguro tatay to ng bata. "Ate ganda ako na po kakausap" sabi ng bata langya, kanina pa ako nag eenglish pero marunong pala magtagalog. "Ok" sabi ko nalang. "Hello tito daddy, please pick me up here at the korean restaurant po" "Yes titodaddy, with ate ganda po" "Yes po tito daddy" "I'll wait u po here" "Bye titodaddy ilove you too" Tapos na ang tawagan nila, ang bait naman ng daddy nya, siguro sweet sya, pero hindi bat sya Pinabayaan. "Ate ganda, ur fon po, my titodaddy is coming na po" sabi nya saakin. "Ok " maikli kong tugon. A few mins later, nabigla nalang ako na madaming kalalakihan na purong naka blak ang suit. Na akala mo my prisendenteng kasama na bawal malapitan. At ang nasa gitna Ayyy omg parang greekgod na bumaba sa lupa Pero teka saan sila pupunta, bat parang dito sa gawi namin. Pero bago pa masagot ang tanong ko eh, nasagot na! Dahil tumakbo lang naman ang bata duon sa sinasabi kong greekgod Jaski! May anak pala. "Titidaddy" sigaw ni mark sa boss ata ng mg kolokoy na to. HAbang ako naghihintay lang, aalis na sana ako ng harangan ako ng mga kolokoy na to. "Wait mis, my bigboss want to talk to you first" sabi ng hunarang saakin. English na naman!! "Why" maikli kong sagot Pero lumapit na saakin ang sinasabi nilang bigboss. "How much do you want miss" deretsong tanong nya. Biglang nagantig ang tenga ko, at bigla naman umakyat lahat ata ng dugo ko sa ulo. Wala akong pakialam kung mayaman to oh kung saan galing sa ponsiopilato. " hoy, mister anong pinagsasabi mo na how much, how much ka dyan, kung tinulungan ko man ang anak mo, walang bayad yun,hindi naman lahat ng tumutulong nanghihingi ng kapalit, sayo na ang pera mo tsee" Sabi ko dito sabay walk out, anong paki ko kung nakatingin lahat saakin ng mga tao. Ang hambog nayun ano akala nya mukhang pera ako, nd ko namalayan tumulo na pala luha ko. Makauwi na nga..... Makalipas ng isang linggo.... Papasok na ako sa work ko, Syempre dating gawi. Pero nagtataka ako bakit lahat sika hindi manlang magsipunta sa mga pwesto nila. "Andito na si Jolie sir" sigaw ni Ana sa manager namin. Ano ba nangyayari dito. " bakit anong nangyari" Tanong ko sa kanya. " naku Jolie may dumating, kanina na puro armado dito, akala nga namin babarilin na si sir eh" sagot nya. "Ano babarilin? " gulat ko naman tanong at mukhang narinig ang lahat ng mga kasamahan namin. Pero bago ako sagutin ni Ana, lumabas na ang manger namin. "Jolie in my office" tawag saakin. Kinakabahan man ako, pero wala naman ako magagawa kundi sumunod. Kumatok muna ako bago papasok "Come in" sagot ni sir. "Sir bakit po" deretso kong tanong "Hindi na ako magpaliguy liguy pa, dahil sa pademya, matumal na ang costumer natin At im sorry to say, ikaw ang isa sa mga nawalan Trabaho, alam kong maganda ang repostasyo mo, pero sabi ko nga wala tayung magagawa. " Mahaba haba nyang paliwanag. Parang gusto Ko tuloy umiyak, pero walang luha na lalabas. "May kinalaman po ba sa mga goons na pumunta dito sir" matapang kung tanong sa manager namin. At mukhang hindi nya inaasahan ang tanong ko Dahil bigka syang namutla na para bang Katakot takot ang sinabi ko. "Anong go.. Goons, walang ga.. Ganun" Utal utal nyang sagot. Mukhang malinaw na saakin ang lahat. Magmula kasi nung nangyari duon sa mall Nagkamalas malas na ako Una, yung part time ko, bigla ulit ako tinangal. Pangalawa duon sa starbucks hindi naman Pwede nagkataon lang, tapos dito na naman Eto na nga ang regular kong work eh. "Saan na ako pupulutin neto, saan ako kukuha ng pambayad ko sa renta ng aparment. " Kausap ko sa sarili ko. Parang gustu ko na maiyak sa kalagayan ko. "Lola, sabi mo bawal ang malungkot, pero bakit parang gustu ku na umiyak, mis na mis na kita lola" kausap ko sa hangin. Hindi pwede to, kailangan makahanap ako ng trabaho, tama fighting lang. Pero natapos ang hapon wala pa din ako nahanap, kaya naman nagpagpasyahan ko na lang umuwi, pagud na pagud ako sa kahahanap Ng trabaho. Buti nalang mabait talaga ang manager, dahil kahit hindi pa tapos ang isang bwan, atlist buo ang sahud ko plus isang bwan pang bonos, pero kahit ganun, kung wala naman akong mahanap na trabaho sa kalsada Parin ako pupulutin. Speaking of kalsada, bakit lahat ng gamit ko nasa labas! "Aleng amparo!!!! " sigaw ko sa gate nila, kung siguro nakakasira lang ang pagkalampag ko malamang sira na. "Alam ko andyan ka, nagbayad naman ako diba, bakit naman po ninyo ako papalayasin, ano po ba nagawa kung mali" maiiyak kung sigaw Akala ko hindi na ako iiyak, eto na pero pati ata Langit nakikidalamhati saakin, At bigla nalang bumuhos ang ulan. Dahil hindi ki na mahintay na pagbuksan ako, kinuha ko nalang ang aking importanteng gamit. Habang patuloy ako na naglalakad, napapansin ko, kanina pa may nakasunod saakin na sasakyan. Hindi kaya mga kidnaping yan o holdaper, "diosko naman eto naba ang katapusan ko, " kausap ko saaking sarili Binilisan ko nalang ang lakad ko, pero binilisan Din nila. Tumakbo na ako, pero tumakbo di sila Kumakabog na ang dibdib ko sa subrang takot Sino ba kasi ang mga to, may kinalaman kaya Dun sa ama ng batang ti nulungan ko, Oh di kaya naman eto yung mga kumukuha sa Mga dalaga, "dios ko tulungan nyo po ako"kung ano ano na nasa isip ko. Pero biglang tumigil ang isa sa mga humaabol Saakin. At may sinasabi "miss sandali, hindi kami masamang tao" sigaw nito na hingal na hingal. Kaya naman tumigil din ako, kasi naisip ko din kung masama nga sila diba dapat binaril na ako. " wait miss..... Kailangan kalang ng boss namin" sabi nta nung nakarating na sila sa harap ko. "Tinignan ko lang sila ng masama". dahil malaman kulang na may kinalaman ang boss nila sa nangyayari saakin, malalagot talaga ang mokong na yun! "Nasaan ang boss nyo!? " tanong ko dito sa nagtawag saakin. Napalunok pa sya kasi naman simaan ko talaga ng nakakamatay na look. "Ehem,..... Nasa mansion miss, sasamahan ko na kayo dun, at hikihintay na po kayu" sagot neto. "Hinihintay? " pag uulit lo sa sinabi na kasi baka nagkamali ako sa pandinig. "Yes miss, ang totoo nyan mejo natagalan na din kami, kaya please, sumama na kayo saamin, baka kasi lahat tayu mawawalan ng trabaho kapag hindi ka pa namin nadala da kanya" Mahaba haba pa nyang lintantya. "Sige dalhin nyo ako sa kanya". Buo kung pasya. Habang papunta kami sa sasakyan, inlalayan pa ako. "Wag nyo na ako hawakan, hindi ako lumpo" Reklamo ko dito, at binatawan naman ako. Pagsakay ko sa pasenger seat, nakita ko ang mga gamit ko na iniwan ko kanina. "Bakit andito mga to? " tanong ko sa katabi ng driver. "Eh miss kabilin bilinan ni boss na dalhin namin Lahat ng gamit mo at walang itira" sagot naman nito. "Ganun ba " nasabi ko nalang. Habang lulan kami ng sasakyan, hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako. Parang nananiginip pa daw ako na buhat buhat ako ng isang napakagwapong nilalang. Nginitian daw nya ako, kaya naman niyakap ko sya. Parang kilala ko sya eh hindi ko lang alam Kung saan ko sya nakita. Hindi ko na talaga makayanan, kaya naman natulog na ako ng tuluyan, ang sarap ng matulog....... Gusy pabasa po ang story ko kung nagustuhan nyo, pa feedback po kamshamida!