Chapter 13
1568 Words
Marian pov
Dahil sa nangyari hindi na ako makatingin sa
kanila, pero sympre be profesional tayo.
"Hi" nasabi ko nalang
"Let proceed ladies and gentlemen"
pagbasag ng katahimikan ni mr Ceo
Kanina kasi nung nagtawanan sila, wala na
akong mukhang ihaharap.
" as u see, Mr Mondragon and his daughter they
here, as a proxy, she will replace as a President
According to Mr Mondragon, his getting older"
Sabi nya seryuso pero nagtawanan naman
ang mga stock holder. Kasama na si dad
"Miss Mondragon is become a Prisident and
this company fron now on, if any problem
then, late me know! " malamig nyang tugon
Tinignan ko naman ang mga tao sa luob pero
Parang takot lahat na magsalita hangang sa my
pumalakpak!
No other than Oscar, at nasundan pa ng isa is
felex, "what the two of them doing here"
kausap ko sarili ko.
"Lets welcome the queen" pagsisimula ni felex
At nagpalakpakan naman ng lahat
Hiya naman ako, kaya naman keme akong
ngumiti.
"Then, if u don't have any question, the meeting
is over" pagtatapos nya.
At nagsitayuan naman na ang lahat.
"Welcome again queen" ulit ni felex
"Welcome miss" nakangisi naman na si oscar
"Hija maiiwan na kita dito, enjoy ur day" nakangiti naman na si daddy
"Yes dad, takecare ur self too and mom" sagot ko naman sabay yakap dito.
Narinig ko pa na kinausap sya sa mga stock
holders si dad bago lumabas ng room
"Mr. Mondragon baka naman gusto mo minsan
golf tayo, its been a long time na wala na
tayong company sa isa't isa"
sabi ni Mr Ramirez
"Ok, ok.... Let me know the date then call me i'll
be there" sagot ni daddy at umalis na.
Pero nabigla naman ako na lumapit ang dalawa
Saakin at tinitigan lang ako mula ulo hangang
paa. At mas nagulat pa ako ng my sumigaw
"Don't you dare stare at her, or else you'll die"
Seryuso nyang sabi pero ang dalawa tumawa
lang. Mga baliw pero mas baliw ang ceo
"Ano ba probelma nya" kausap ko sarili ko
"Possesive brother?! " si oscar
"Tsk... Malala na yan pare" si felex sabay iling
iling pa.
"You two out" maiksi nyang sabi pero matigas
Pero binaliwala ko lang sya
dahil naguguluhan ako tinanong ko sila
kung ano ginagawa nila dito
"You two, what are you doing here"
turo ko sa kanilang dalawa.
"As u see, we are the part of this company, para
naman madagdagan ang kita ko" si felex
I wonder my ari na sya ng hospital
"Ahh ok" nasabi ko nalang
Tapos tinignan ko naman si oscar
At sumagot naman
"Same as him, tapos na kasi ang mission ko
kaya naman balik na sa normal" medyo matino
tino naman nyang sagot,
"Ano yung mission mo?? " tanong ko ulit
Tumingin muna sya ky mr CEO na seryuso parin
Ang mukha. Bago sumagot
"Ahh, ehhh siguro tanungin mo nalang sya"
Turo nya sa seryuso na kanina pa gusto na
papakin ang dalawang to!!
"So by the way welcome again"
nakangiti naman nyang pag welcome saakin
Yayakapin ko na sana sya kaso sumigaw na
naman si mr CEO, pansin ko lang kanina pa sya
sumisigaw problema nito!
"I said out!!!!! " rinig pa ata sa baba nang
bailding ang sigaw nya!! Pero tulad ng dati
nagtawanan lang ang dalawa at pailing iling pa
'Tsk malala na talaga" sabay pa nilang sabi
bago nakalabas sa room.
Andito na kami sa luob ng office nya, nagtataka
Naman ako, hindi ba dapat nasa sarili kong
office din ako, siguro my sasabihin pa sya,
pagkukumbinsi ko sa sarili ko. Pero kanina pa
ako naghihintay gang ngayon wala parin syang
sasabihin saakin kaya naman binasag ko na
ang katahimikan.
"Ehem, excuse me Mr CEO baka naman pwede
mo saakin ituro kung nasaan ang office ko,
Para naman makapagsimula na akong mag
trabaho! " nakataas kong kilay na tanong
At ang nakakainis pa tinitigan lang ako aba
Sumusubra na sya talaga!!
"Ano pipi kanaba, wala kanang boses! Kanina
lang sigaw ka ng sigaw" pikon kong tugon
Pero hindi nakaligtas ang pagtaas ng labi nya
Pero sandali lang, "ngumiti ba sya"
tanong ko sa sarili ko.
Pero ang lintik dedma talaga ako, at tinignan
Ang oras sa kanyang bisig. Tapos bigla naman
Tumunog ang tyan ko, nakakahiya
"Haissttt..... "
"miss crus bring lunch in my office, make it two"
Rinig ko pang sabi nya. Tapos tumingin saakin
"About your office, what's wrong here,
my office is bigger, if i am not mistaken? "
Sabi nya sa malamig na boses parin
At ano daw, ano ibig nyang sabihin office ko
Din ang office nya, it means, dalawa kami sa
Loob! Omg" kausap ko sarili ko
Pero sinagot ko sya!
"Ano??? Eh asan ka naman magtra trabaho
, kung dito ka? "Turo ko sa office nya
Nagkukunwari lang ako na hindi ko sya
naintindihan baka nga nagkamali lang ako sa
pandinig. Tama ganun nga!
"Dito ka sa office ko, dahil gusto ko bantayan
ang trabaho mo, is that clear miss Mondragon?
Malamig nyang boses. Oo nga pala sya ang CEO
Sabi ko nga, nagkamali lang ako sa akala
"Ikaw naman kasi, umaasa kapa" kantyaw ng
utak ko.
"Yeah, its clear sir" sagot ko
Pero dahil sa sinabi nya narinig ku pang
napahinga sya ng malalim
"Haiist" siguro pabigat na ako, bat ba kasi
nagpilit pa ako papasok sa company ayan
tuloy, kausap ko sarili ko.
May kumatok sa pinto!!
"Sir your lunch ready" sabi ng nasa labas
"Come in" malamig parin na sagot nya sa labas
At pumasok naman ang secretarya. At
pakendeng kendeng pa hah!! Tinaasan ko sya
ng kilay. Pero hindi ako nakapagpigil kaya
naman sinita ko sya.
"Miss crus ganyan kaba talaga maglakad, my
deperensya ba sa paa mo o binti??
Sarcastic kong tanong sa kanya. At mukha
naman napahiya kaya agad na nagpaalam
Hinihintay ko naman na sitain ako ng lalaki
na kasama ko pero nakaalis na ang babae wala
parin syang salita.
"Lets eat" sabi nya bat ang bilis nya nakahanda
na ang pagkain sa lamesa!
Ganun naba ako kalalim mag isip kaya pati
Paghahanda sa pagkain hindi ko napansin"
Kausap ko sarili ko.
Kaya naman bago ako ulit masita pumunta na
ako sa mini dinning dito sa luob ng opisina
nya, ang cute lang.
Natapos na kaming kumain, ang bilis ng oras
Pero ang lintik hindi talaga ako binigyan ng
trabaho, ang seste binigyan lang ako ng
magasine! Naalala ko pa kanina humungi ako
Ng trabaho.
"Asan yung work ko Mr CEO baka naman pwede
mo ako bigyan para naman hindi ako mabored"
Sarcastic kong tanong
"Manood ka kung nabobored ka" sagot naman
"Ano ganyan ba lahat ng imployee mo, ang
gagaan ng trabaho? Tanong ko ulit
"Kung ganyan din lang naman uuwi nalang ako"
Dagdag ko pa.
" pero ang lintik binigyan ako ng magasine at
maghahanap daw ako ng magandang beach"
Pero lahat naman ng binigay saakin walang
beach na makita ko, nang aasar ba ang g*g*
Kaya eto tuloy ako inaantok na....! Pagsilip ko
Sa kanyang swilver chair, seryuso parin sa mga
binabasa nya. Kaya naman nahiga na ako sa
sofa, hindi ko na talaga mapigilan ang sarili ko
Dahil antok na antok na ako.
At nananiginip pa ako na nasa iri ako na
nakalutang, at bigla nalang my malamig na
bagay na dumapo sa noo ko at labi ko
Kaya naman mas lalo pa akong inantok.
Nagising ako, pero gabi na! At napabalikwas
Ako sa higaan ko! "What happened" kausap ko
Sarili ko, paano nasa kwarto ako, kanina lang
nasa sofa ako diba pagkukunbinsi ko pa
Kasi naman may kwarto pala dito hindi ko yun
alam. Habang nagguguni guni ako may
pumasok sa kwarto
"Gising kana pala, kain na tayo bago tayu uuwi"
Sabi nya, "wow hah, hindi na malamig ang
boses nya.
"Ok" sabi ko nalang baka kasi magbago ulit
Habang kumakain kami ng dinner nagsalita ulit
sya, "tumawag ang daddy mo" sabi
"Omg oo nga pala, anong oras na? "Tanong ko
Pero tinignan ko ang orasan ganun nalang
ang gulat ko, ten in the evening lang
naman! Tinignan ko sya ng masama
"Bakit hindi mo ako ginising" galit kong tanong
"Tsk... Kumain kana, nakausap ko na mga
parents mo ihahatid na kita" sabi nya pero hindi
nya ako sinagot sa tanong ko dedma.
Kaya naman nag fucos nalang ako sa pagkain
Pero hindi to order, lutong bahay to eh.
Siguro nagpadala sya mga katulong nya, tama
allangan naman sya ang naglutu diba pag
Kukumbinsi ko sa sarili. Kaya naman hindi ko
Maiwasan ang mag complitment.
"Ang sarap talaga ng lutong bahay noh, kaysa
sa mga galing sa restaurant"
sabi ko bahala sya kung sasagot o hindi
"Really? " sabi nya
Kaya naman tinignan ko sya pero nakatingin
Pala saakin, at ayun nga ang trydor kong puso
Bigla nalang kumabog ng malakas....
"O.. Oo" nauutal kong sagot
"Ang sarap, ang sarap talaga ng lutu ni lola"
dagdagko pa buti naman hindi na ako nautal
Pero hindi parin sya sumagot, kaya naman
Napaangat ulit ako ng mukha, at ang lintik
Gang ngayon nakatitig parin. Hindi rin
nakaligtas, ang pagtaas baba ng adam's apple
nya. Pati ako napapalunok na rin
Kaya naman binaba ko ulit ang mukha ko.
Pero tumayo na sya.
"Tapos na ba sya? " tanong ko sa sarili ko
Tinignan ko naman ang plato nya wala na
palang laman. Kaya naman binilisan ko na ang
Kumain, nakakahiya naman kung paghintayin
Ko pa.
- Writer
