สถานที่แห่งหนึ่ง...
เสี่ยทรงชัยค่อนข้างแปลกใจแกมไม่พอใจนัก เมื่อรู้ว่านายภิญโญและเมียนำเงินมาไถ่ถอนบ้านที่จำนองได้ทันเวลาตามที่เขาขีดเส้นตายเอาไว้
“มันจะมีปัญญาเอาเงินมาจากที่ไหนมาใช้กูวะ ให้พวกมันเข้ามา” เสี่ยที่นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงดูแคลน
ไม่นานนัก สองสามีภรรยาก็เดินเข้าไปพบเสี่ยทรงชัย ทั้งคู่ยิ้มไม่เต็มหน้านัก เพราะรอบตัวเสี่ยมีแต่ลูกน้องหน้าตาดุดันน่ากลัวทั้งนั้น
“เชิญนั่งสิครับคุณภิญโญ คุณนาย ว่าแต่เตรียมเงินมาครบแล้วหรือครับ”
นายภิญโญสบตาภรรยาแวบหนึ่ง รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง ก่อนจะเปิดกระเป๋าหนังแล้วหยิบเอาซองสีน้ำตาลออกมาวางบนโต๊ะตรงหน้า
เสี่ยทรงชัยยกมือขึ้นลูบหนวดเบาๆ ก่อนจะพยักหน้าให้ลูกน้องคนสนิท ซึ่งเป็นคนเดียวกับที่รับจำนองบ้านหลังงามไปตรวจนับ ชายคนนั้นหยิบซองสีน้ำตาลตรงไปยังเครื่องนับเงินที่ตั้งอยู่มุมหนึ่ง แล้วจัดการนับถึงสองครั้ง ก่อนจะเงยหน้าขึ้
