"555555" หลังจากนั้น เอแคลเดินออกไป มารีนที่มองไปรอบๆ ก่อนจะมองหน้าบอดี้หนุ่มสุดหล่อของเธอที่นั่งข้างๆ
"อ้าปาก"
"ครับ?"
"นายยังไม่เห็นกินอะไรเลย กินแต่เบียร์"
"คุณหนูกินเถอะครับ ผมไว้ทีหลังได้"
"อ้าปากค่ะคุณผู้ชาย"
สุดท้าย ไคเลอร์ก็ขัดมารีนไม่ได้ ยอมอ้าปากให้เธอป้อนกุ้งให้ แม้จะไม่อยากให้มารีนทำก็ตาม เพราะจริงๆก็ไม่อยากให้คนอื่นเห็นภาพแบบนี้ เพราะเขาคือลูกน้อง และเธอคือเจ้านาย
"คืนนี้ฉันจะจัดการยัยนุ่มนิ่มตัวมาร"
"ครับ?? จัดการยังไงครับ คุณหนูคงไม่ฆ่านุ่มนิ่มหมกทรายที่นี่หรอกนะครับ"
"นายจะบ้าเหรอ แค่จะสั่งสอนสักหน่อย คอยดูนะ กลัวจนฉี่ราดแน่" มารีนเอ่ย
"ทำไมคุณหนูน่ากลัวแบบนี้ครับ"
"ไม่ต้องมาบ่น นายต้องช่วยฉัน"
"ผม? ให้ผมช่วยยังไงครับ"
"นายแค่มีหน้าที่เดินล่อยัยนุ่มนิ่มพอ ที่เหลือฉันจัดการเอง"
ไคเลอร์ที่มองมารีนที่ทำสีหน้ามีความสุข เพราะมารีนไม่ชอบนุ่มนิ่มมาก และนุ่มนิ่มเองก็ด
