"คุณหนูคะ ทานสักนิดนะคะ คุณผู้หญิงตั้งใจทำของโปรดคุณหนูทุกอย่างเลยค่ะ" แม่บ้านที่ชื่อบีบีเอ่ย
"คุณหนูจะไม่กินเรียกร้องความสนใจจากใครเหรอคะ นิ่มเอาไปบอกให้มั้ยคะ ทำแบบนี้เรียกร้องให้ใครเห็นละคะ"นุ่มนิ่มเอ่ย
"นุ่มนิ่ม!! มันจะมากไปแล้วนะแก"
นุ่มนิ่มต้องการขยี้ปมของมารีน เธอจงใจพูดแบบนั้นใส่มารีน แต่ผิดคาด ตรงที่มารีนไม่แค่โกระ แต่จู่ๆมารีนก็มองเธอด้วยสายตาดุดัน ก่อนจะเดินตรงไปหานุ่มนิ่มนิ่งๆ
"ถ้าปากมันอยู่บนหน้าดีๆไม่ได้ ฉันจะจัดการให้ จะได้รู้ ว่าใครเป็นนายมึง!!"
"กรี๊ด!!!!!"
เสียงกรีดร้องของนุ่มนิ่มดังขึ้นเมื่อเธอถูกมารีนจิกผมก่อนกดใบหน้าลงกับโต๊ะอาหารเต็มแรง แม้มารีนจะไม่ค่อยยอมกินข้าว แต่น่าแปลกที่เรี่ยวแรงของเธอมันกลับมาขึ้นจนน่าตกใจในเวลาที่โกรธแบบนี้
"มึงอยู่กินฟรีทำงานได้เงินดีๆไม่ชอบใช่มั้ย!!"
มารีนยกชามแกงจืดร้อนๆที่เอแคลผู้เป็นแม่ทำมาให้ ก่อนจะราดมันลงบนหัวของนุ่มนิ่มหมดชาม
