10 ต่อหน้าต่อตา
แอ๊ดดดด~
"พ่อจ๋า เรนมาเยี่ยม"
ทันทีที่ได้ยินเสียงของลูกสาวชูโชคก็หยัดกายลุกขึ้น แล้วดึงกระชากร่างของเรณุกาด้วยความโมโหจนล้มคะมำหน้าทิ่มพื้น
"โอ้ยยย!!"
"วันก่อนมึงเกือบทำให้กูโดนฆ่ารู้ตัวไหม!" ชูโชคกระชากผมของลูกสาวขึ้น ก่อนเอื้อมมือตวัดบีบแก้มของเรณุกา
"พ่อจ๋าเรนเจ็บ~"
"ไหนๆมึงก็เป็นเมียมันแล้ว ก็ขอร้องอ้อนวอนให้มันเอากูออกจากคุกสิวะ!!"
"ฮึก..พ่อ~ เรนทำแบบนั้นไม่ได้ คุณเฟยเขาไม่ได้รักเรนพ่อก็รู้"
"มึงนี่มันเป็นลูกที่ไม่ได้เรื่องจริงๆนะอีเรน นี่ถ้าเป็นลูกลีคงไม่ทำให้พ่อต้องมาอยู่ในที่แบบนี้หรอก!!"
"เรนขอโทษจ้ะพ่อ ฮรื้อออ~" เรณุกายกมือไหว้ทั้งน้ำต สงสารพ่อสุดหัวใจ แต่เรื่องนี้หยางเฟยคงไม่ยอมแน่ๆเพราะเขาจับพ่อของเธอไว้เป็นตัวประกัน เมื่อไหร่ที่ลลินากลับมาวันนั้นพ่อของเธอจะเป็นอิสระ
"เก็บคำขอโทษของมึงไว้เถอะ!" ชูโชคสะบัดหน้าของลูกสาวทิ้ง สันกรามหนาขบแน่นด้วยความโกรธแ
