Azelf Rodriguez Trilogy

Chapter Eight

Martin

Isa pa ring palaisipan sa akin kung nasaan na ang bouquet ng pula na rosas at kahon ng Ferrero Rocher. Alam kong nailagay ko lang iyon sa likod ng Lexus. Ngunit nang kunin ko na ang mga iyon sa pinaglagyan ko roon, wala na. Hindi kaya kinuha ng babae ang pangsurpresa ko kay Leticia?

Posibleng ganoon nga ang nangyari.

Kinuha niya ang mga magagandang bagay na dapat ay ibibigay ko kay Leticia, sa kabilang banda ay kinuha ko naman ang binili niyang red bikini na siya namang binigay ko kay babe Leticia. Hindi namang masamang pagpalitan.

Habang kami ng girlfriend ko ay naghahanda para mag-jogging, hindi mawala sa isip ko ang nangyari kagabi. May mga nagawa ako sa babaeng iyon na nalabag ko ang pagkatao niya...

Hindi bale na, kapag nakita ko siya ulit, hihingi agad ako ng kapatawaran.

Pero paano kung nakita ko nga ulit siya ang una namang sumagi sa isip ko ay ang mga lasang strawberry niyang labi? Ang mga masasarap niyang labi na hindi mawala sa isipan ko?

"Baby, what's the problem?" mula sa kailaliman ng pag-iisip ko tungkol sa babaeng may kakaibang epekto sa akin, nahugot ang atensyon ko pabalik sa kasalukuyan nang marinig ang nag-aalalang tinig ni Leticia. Such a wonderful string of words that have been woven straight to my ears.

Hinarap ko siya bago magsalita, "No, there is no problem."

"Are you sure?" tanong niya habang umaarko ang kanang kilay. Pagpapatuloy niya, "Then, let's hit the road already."

"You don't look like excited, Leticia," pabiro kong sabi habang tinatapos ang pagtali sa sintas ng sapatos ko.

"I've been born like a detonator with one-second timer, Martin. I already told you that for uncountable times."

"I know, I know. You are my sweet one-second explosive."

"And you are my hot and quick bomb diffuser." Nilapitan niya ako at hinalikan sa pisngi. "Come on!" sabi niya. Sinimulan na niya ang paglalakad.

"That is the one-hundred-and-ninety-ninth kiss you have given to me, Leticia. You should know that the last one will entitle me to kiss your lips," babala ko.

Ano kaya ang pakiramdam ng mga malulusog niyang labi kapag dumiin ito sa akin?

"I am aware of what I'm doing, baby. Now tell me, do you want to take a jog or not?"

"I'm sure I do!" sabi ko habang sinusundan siyang tinutungo ang pintuang palabas ng bahay nila.

Nakalabas na kami sa bahay ng mga Sanchez nang makasalubong namin ang kakambal ni Leticia na si Leticia rin. Tama! Pareho ang unang pangalan ng kambal.

Una, nagulat ako sa kung bakit ganito ang ipinangalan sa kanila. Nang tinanong ko si Leticia kung paano kayo niyan matutukoy ng mga magulang n’yo kapag tumawag sila sa pangalang Leticia, ang sagot daw sa tanong na iyan ay sa pamamagitan ng mga second names nila.

Ako na boyfriend niya hindi alam na may second name pala siya...

Ang pangalan ng girlfriend ko ay si Leticia May, samantala ang pangalan ng kakambal niya ay si Leticia April. Sa kadahilanang ipinanganak ang kambal sa magkaibang buwan nang mag-labor ang kanilang ina na si Alicia bago maghatinggabi ng April 30 at madaling araw ng May 1, kaya naging ganoon ang mga pangalan nila.

"Good morning, Ate!" bati ni Leticia May, na girlfriend ko, sa kanyang nakakatandang kapatid na si Leticia April.

"Good morning, May. Good morning, Martin. Gusto n'yo ng pandesal?" sabay alok ng dala niyang supot sa amin. Nakakatawang isipin na ang mahal ko ay may perpektong kahawig sa mundong ito. Ang cute nilang tingnan kapag magkaharap.

"Thank you, Ate. Pero mag-ja-jogging muna kami ni Martin sa parke."

"It's already eight in the morning, why take you too late?"

"It's none of your business. Mauna na kami," sabi ni Leticia. Iwinagayway ng girlfriend ko ang kanang kamay niya paalam sa nakakatandang kapatid niya.

"Paalam, April," sabi ko rin.

"Ingatan mo kapatid ko, Martin,” wika niya sabay kindat ng kaliwang mata.

"I will," confident na sabi ko habang sinusundan ang tumatakbong si Leticia na patungo sa parke.

Gaya nga ng inaasahan ko, nagsisimula nang maging maiinit ang umaga. Kaunting metro pa lang ang nalalakbay namin ngunit ramdam ko na ang presensya ng pawis na lumalabas sa katawan ko. Habang tinitingnan ko ang babaeng mahal ko na nangunguna sa pagtakbo, hindi ko maiwasang mamangha sa tanawin na nakikita ko.

Nakasuot siya ng tierno na athletic tank and capri na mukhang mag-zu-zumba kapag natapos na siya sa pag-ja-jogging. Dahil sa kanyang choice of outfit, bakat ang kurbadang mayroon sa katawan niya. Nakaka-relax tignan ang likuran niya sa bawat lundag na ginagawa niya. Sumusunod sa indak ang kanyang malusog na pang-upo.

Gustuhin ko mang mahawakan ang puwet niya para malaman kung ano ang magiging pakiramdam niyon sa mga palad ko, ngunit hindi ito ang lugar kung saan magagalak si Leticia kapag naramdaman niya ang mga palad ko sa pang-upo niya.

Marami na akong mga babaeng naikama, ngunit wala sa mga iyon ang sumuot ng kagaya kay Leticia ngayon. Ang damit na iyan sa katawan ng girlfriend ko...

"Damn!" halos pabulong na sabi ko dahil sa hindi inaasahang pangyayari. Sa kalagitnaan ng pag-ja-jogging namin, hindi ko man lang namamalayan na tumitigas na pala ang alaga ko. Dahilan sa nakasuot ako ng rash guard na fit sa katawan ko, bilang resulta, kitang-kita ang katigasang nararanasan ko ngayon sa mga taong gustong makita ang bulge ko.

Nanatili akong sinusundan si Leticia. Hinayaan ko na lang ang sinumang tumingin sa dakong dito ng katawan ko. Hanggang titig lang naman sila sa p*********i ko, hindi ko ito ipatitikim sa iba pa ulit. Kay Leticia ko lang ito ilalaan. Dadalhin ko siya sa kalangitan gamit ito!

"Napaka-weird ng mga tao no, Martin?" mula sa matahimik na pagtakbo namin ay nagtanong si Leticia.

Mukhang alam ko ang tinutukoy niya. Dahil sa kami na lang dalawa ang natitirang nag-ja-jogging, lahat ng mga taong nakikita kami ay kami lang ang tinititigan. Hindi lang siguro alam ni Leticia kung bakit niya nasabi ang katagang 'napaka-weird'.

"Bakit mo naman nasabi iyon, babe?" kahit na alam ko na ang kasagutan sa katanungan niya, minabuti ko na lang na ibalik ang tanong sa kanya. Imbes na ang utak ko ay tumuon ang pansin sa daan, napako iyon sa erection ko na hindi man lang lumiliit.

"They all eyes at us," sabi ni Leticia.

Gaya nga ng napansin ko.

"That is because we take our jogging too late than others did."

Walang paki, hinayaan ko na lang ang madlang nalalagpasan namin na tingnan ang katigasan ko.

"You got a point, indeed. By the way, Martin, why are you in my back?" may pagtataka niyang tanong sa akin. Kasabay niyon ay ang hindi ko inaasahang paglingon niya sa likod para harapin ako.

At some jiffy ang pilikmata niya ay nasinagan ng araw. Ang ganda niyang tignan sa ganoong anggulo. Para siyang goddess of light!

"Gusto mo ba akong ma-side-swept?" pagsisinungaling ko.

Sa kadahilanang gusto ko ang view ng puwet niya habang siya ay tumatakbo, iyan ang pangunahing dahilan kaya nagdesisyon akong sa likod niya. Ang alibi na iyon ay ironclad, tinatahak namin ang gilid ng kalsada kaya dapat lang nasa giliran lang kami.

"Not that I wish will happen to my hot boyfriend. On the other hand, when we made it to the park, how many rounds around the oval shall we take?"

"It depends on you."

"It depends on me?"

"Yes, on you. You know that all I care is about you."

"That is sweet. But say, when we made it to the park, will you still run behind me?"

Nagulat ako sa narinig. Siguro nalaman na niya kanina pa ang rason kung bakit pinili kong paunahin siya. Sneaky girl, that's my Leticia. You should know that I want to bed you ever since we've became sweethearts!

"Let me rephrase that statement of yours, Leticia. When we already made it to the park, will you let me run behind you, again?"

"You're so pervert, Martin. I don't know what to say about you taking advantage of my negligence."

"Babe, just to tell you frankly, I've been nursing a major hard-on right from the start of this jogging."

"I've seen it when I turned back to face you. Tell me, just watching my butt wiggle over time makes your s*x drive on?"

"I can't help it, Leticia."

"Of course you can't. But did you know, you've given everyone that we've passed by a tight view of your manhood?"

"Let them," confident kong sabi.

"Don't say that, Martin. I am here, your girlfriend watching people place obscene stare on you. This is so disturbing on my part!"

At galit na siya...

"I understand, I'm sorry then. But it will take some time to settle down my erection."

"Apology accepted. Pero, Martin, alam mo bang inaakala ng mga taong nalalagpasan natin na isa kang manyakis sa ginagawa mo?"

"Pero girlfriend kita. Hindi naman siguro iyon masama, diba?"

"Okay lang iyon sa akin. Ngunit, natanong mo ba ang mga taong nasa paligid natin na kung alam ba nila na magsyota tayo?"

May punto sya. Nagmukha akong isang aso sa paningin nila. Hinayaan ko ang sarili kong magmukhang gago. Gago sa likod ng mahal ko.

"You've got a point, babe..."

"See?"

Nanahimik na lang ako. Hindi pa rin mawala ang erection ko sa likod ng suot na rash guard.

"And also..." Napansin ko ang paghinto niya. Bilang response ko, huminto rin ako. Tiningnan ko siya nang may pagtataka. "...me as your girlfriend should do something to help you ease that terrible feeling you are experiencing inside."

Inside.

Inside: ang huling sinalita niya bago ko naramdaman ang mapangahas na pagdiin ng mga labi niya sa akin. I can't believe this, she broke our condition. A condition wherein stated that before I could kiss her lips, she will first kiss me on my cheeks for 200 times. I don't know how I manage to make it 199 patiently.

The time she will kiss me on my lips before the two-hundredth one will take place, she will give me permission to put her to bed and to play dominant once more. She is playing this one torridly.

Habang nilalasap ko ang bawat labi ni Leticia, sa likod niya ay may nakita ako. Ang babaeng may lasang strawberry na mga labi, nakangiting napakaganda sa hindi kalayuan.