الفصل الخامس : توتر

1335 Words

رعد انتى قاعده كده ليه دلوقتى فيروز بخوف خضتنى رعد بسخريه ليه بخوف فيروز انت بتتكلم كده ليه رعد بنرفزه بتكلم ازاى فيروز بنرفزه شوف طرقتك وانت هتعرف بتتكلم ازاى رعد ببرود مستفز وهو حاطط ايده فى جيوبه والله انا اتكلم بطريقه ال تعجينى فيروز بغضب انت معندكش زوق رعد اتعصب وقرب منها انتى بتقولى ايه يا بتاعه انتى فيروز بعصبيه اكبر بتاعه انت ازاى تكلمنى كده فعلا انسان معقد ومعندكش اى زوق خالص رعد اتنرفز من كلمها وراح ناحيتها ومسكها من ايديها واتكى عليها جامد وبصلها بصه مرعبه قولى انتى قولتى ايه فيروز وهيا بتشد ايديها انت اتجننت بتمسك ايدى ازاى وبعدت عنه رعد بضحكت سخريه لا والله عوزه تقنعينى ان محدش مسك ايدك قبل كده فيروز بغضب جامح لا طبعا انا عارفه دينى كويس رعد بنبره استهزاء تصدقى صدقت وماله هحاول اضحك على نفسى واعمل ان الكلام صح فيروز وقد وصل الغصب لذروته انت فعلا معندكش زوق ولا دم وانا مش زى الزباله ال تعرفهم ولا ال انت كنت خاطبها رعد عند الجمله دى ووصل لاقصى مرحله الغصب قرب منها وبصلها بصه ارعبتها لولا انك بنت وانك بنت عمتى كنت عرفتك مقامك كويس انا هسكت بس عشان خاطر عمتى وعلى فكره كلكم زى بعض وسبها ومشى فيروز بعد ما مشى قعدت مكانها وقالت ل نفسها مكنش ينفع اقوله كده اكيد انا جرحته بس هو مستفز وديقنى باسلوبه بس برضوا هو معزور من ال شافه وانه معندوش ثقه فى اى واحده لان ال خانته اقرب حد ليه وبنت خالته كان لازم اطول بالى شويه وعند النقطه دى وفاقت ل نفسها هو انا ليه بطلعله مبرر اوعى يا فيروز تكونى ٠٠٠ لالالا دى مجرد تعاطف معاه مش اكتر عشان ال حصله ايوه هو كده فى نفس الوقت كان رعد طلع اوضته وواقف فى البلكونه وبيبص عليها وبيشرب سجاره وسرحان بيفكر انا ليه كلمتها كده وهيا معملتش حاجه منا ال تطفلت عليها وهيا قاعده طب ليه انا عاوز اديقها ليه مخنوق من وجودها مع انها مش بتكلمنى خالص ومعملتليش اى حاجه ليه بحاول اهرب اقعد معاهم ليه وهيا موجوده بتحاول تقنعنى ان محدش مسك ايديها قبل كده كلهم كدابين بيرسموا البراءه بس هيا فعلا مختلفه عن ريتاج مع ان ريتاج كنت بمسك ايديها واحضنها وبوسها كمان لكن فيروز لا عارفه دينها كويس شطانه لا لا لا لا كلهم زى بعض ميختلفوش عن بعض حاجه رعد اه قالها وهو بينفخ ورمى السجاره من ايده ودخل رمى نفسه على السرير من غير ما يغير هدومه وراح فى نوم عميق بيهرب بيه من وجعه وال حاسه تانى يوم الصبح الكل متجمع على الفطار وفيروز نازله من اوضتها شافت رعد خارج من اوضته وكان شديد الجاذبيه بلبسه وريحه برفانه ال تجنن غصبن عنها بصتله وابتسمت وهو دور وشه ونازل على السلم فيروز رعد استنى رعد وقف مكانه اول ما ندت عليه وحس جواه بحاجه غريبه بس ملفش وبصلها وفضل زى ما هو نعم فى حاجه فيروز بتوتر انا اسفه على ال حصل امبارح ماكنش قصدى اتعدى حدودى واغلط فيك انت ابن خالى وزى اخويا الكبير وكان لازم متعداش حدودى واعلى صوتى عليك رعد استغرب طرقتها فى الكلام ودرجه احترامها وادبها وانها بتعتذر لو غلطت ع** ريتاج ال كانت بتغلط وبتبجح فيه ومكنتش تصالحه لحد ما هو يصلحها وحس قد ايه ان فيروز انسانه ناضجه وعقلها كبير ابتسم ابتسامه هاديه ولفلها حصل خير مفيش مشكله ومتزعليش لو ديقتك بكلامى فيروز ولا يهمك انت اخويا وعادى لما الاخ يزعق مع اخته بعد اذنك ونزلت وسابته ورعد ضغط على سنانه من كلمت اخويا ومش عارف يفسر هو ادايق ليه او بمعنى اوضح بيحاول يهرب من احساسه نزل رعد على الفطار واول مره يقعد يفطر معاهم عثمان غريبه هتفطر النهارده معانا رعد بهدوء ايوه وكل شويه ي**ق النظر ل فيروز ويكتشف قد ايه هيا هاديه ورقيقه وجمليه جدا فى حجابها واول مره ياخد باله انها مش بتحط مكياج زى باقى البنات وحس ان مبسوط من جواه وكل ده وعثمان اخد باله من نظرات رعد ل فيروز وده اول مره تحصل ودعى فى نفسه ان ربنا يهدى ابنه ويعوضه خير سيف يلا يابنات عشان منتاخرش البنات يلا جورى بشقاوه توصلنى الاول انا الاهم سيف بضحك انت تؤمرى رعد سيف خلى بالك منهم سيف بص ل اخوه واستغربه ان اول مره يهتم بيهم من ساعت ما جم واول مره يوصيه عليهم سيف بابتسامه لئيمه وحس ان اخوه بدا يتغير حاضر متقلقش دول فى عنيا وبعدين قام رعد راح على شغله دخل مكتبه لقى عدى مستنيه رعد صباح الخير عدى صباح النور رعد ايه الاخبار عدى كله تمام رعد عوزين نظبط جاك النهارده لانى جبت اخرى منه عنتر موجود عدى اه مستنى تبعتله رعد تمام تعالى معايا دخل رعد وعدى عند جاك رعد جاك حبيى عامل ايه ياريت واجب الضيافه بتاعنا يكون عجبك ومستريح احنا الخدمه عندنا سفن استار جاك انا عاوز حد من السفاره بتاعتى عدى بهدوء قاتل سفاره ايه يابن ال **** ده انا هنفخك اتكلم احسلك رعد لالالا براحه عليه يا عدى جاك ده حببنا وقرب رعد منه وعنيها كلها شرار انا بس مش عاوز استخدم العنف معاه اكتر من كده جاك خاف من نظراته وفضل ساكت رعد كده طب خلاص شكلك حابب تتظبط النهارده وبصوت عالى عنتر عتتر عنتر دخل ايوه يا باشا جاك شاف شكل عنتر وخاف جدا عنتر كان طويل جدا وضخم فى الحجم بشكل مرعب وشكله اسود وبشنب يخوف وعيون حاده وسنان صفره من الاخر ال يشوفه يطب ساكت رعد ميل على جاك وابتسامه مستفزه شايف ال هناك ده محروم يا عينى بقاله فتره وجواه طاقه تهد جبل ولو سبته عليك هتطلع من عنده حامل فى خمسه ايه رايك فى نفس الوقت ابتسم عنتر وظهرت سنانه الصفرا المقززه ومسح على شنبه وبنظره كلها شهوه سبهولى يا فندم رعد بابتسامه استنى يا عنتر بس متقلقش هد*ك فرصتك عدى ايه يا جاك هتتكلم ولا نسيب عنتر عليك جاك برهبه وخوف ومش قادر ينطق وهو شايف الكائن ده قصاده رعد كده ماشى عنتر شوف شغلك وعوزك تطلع كل الطاقه ال جواك معاه وغمزله فهمنى عنتر متقلقش يا فندم هيطلع من تحت ايدى حامل وبيبتسم ل جاك وبيفتح حزام بنطلونه جاك بسرعه استنى هتكلم هتكلم رعد استنى يا عنتر عنتر ليه بس كده يا فندم عدى ميل على عنتر متقلقش هسبهولك بس اما ناخد منه المعلومات استنى بره لحد مندهلك عنتر ماشى يا باشا رعد ايه يا جاك قول ال عندك جاك الموضوع ٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠ بعد ما خلصوا معاه رعد بص ل عدى يلا بينا نتكلم فى المكتب وهما خارجين من الاوضه عدى عنتر ادخل شوف شغلك عوزه خلصان النهارده ابن الكلب ال جوه ده عنتر بعيون كلها شهوه متقلقش يا فندم وسابهم ودخله ورعد وعدى سمعوا صريخ جاك فى مكتب رعد شفت ابن الكلب الخاين بيبع بلده عدى احنا لازم نفكر بهدوء عشان نعرف نوقعه لان مفيش اى دليل عليه رعد متقلقش هيقع طول عمره خاين وندل وجه وقت حسابه وحسابه هيبقى عسير عدى يلا نبلغ القائد وهنشوف هنعمل ايه اما فى الفيلا كانت امينه وحنان بيتكلموا وامينه بتلمح ل حنان ان عثمان امينه نفسى يا حنان انتى وعثمان تتجوزوا حنان بارتباك انتى بتقولى ايه يا امينه امينه حنان انتى اختى وصحبتى وعشرت عمر بحاله وعارفه انتى قد ايه اتعذبتى فى مرض جوزك ال اخد سنين ويمكن اخويا عثمان يعوضك وتعشوا الايام ال فاضله مع بعض وتكونوا ونس بعض حنان لا يا امينه مينفعش جومانا كبرت وبقت عروسه عوزانى اروح اقولها انا هتجوز لا طبعا امينه ملكيش دعوه ب جومانا حنان بتوتر وانتى بتخمنى من نفسك ولا عثمان بيه قلك حاجه امينه ابتسمت واتاكدت من احساسها انها هيا كمان مياله ل اخوها وقالت تعرف رايها قبل ما تتكلم مع اخوها عدى ورعد خرجوا من عند القائد بعد ما قلوله على كل حاجه وبيحاولوا يحطوا خطه يوقعوا الخاين ال وسطيهم عدى انتم عندكم غدا ايه النهارده رعد ضيق عينه وبصله اشمعنا عدى بتوتر اصلى هاجى اتغدى عندكم النهارده واسلم على عمى عثمان مشفتوش من زمان رعد بنظرت لؤم والله وماله تشرف يا خويا وبيضحك عدى بتضحك على ايه رعد انت عارف اصلك مكشوف وانا حافظك كويس اوى عدى بتنهيده من ساعت ما شفتها مش بتروح من بالى هتجنن وشوفها تانى رعد ماشى بس عشان انت اخويا وبثق فيك بس افتكر كويس دى بنت عمتى مش زى البنات الشمال ال بنسهر معاهم عدى انت بتقول ايه طبعا وبعدين انا ان شاء الله قريب اخطبها بس عاوز اتكلم معاها كام مره بطريقه غير مباشره فهمت قصدى رعد تمام طب يلا بينا نروح عدى بفرحه يلا و٠٠٠٠٠٠٠٠٠ يتبع

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more