İnsan seli üzerimize doğru geliyor gibi hissettmiştim. Tepede bir yere arabayı koyduktan sonra ufak bir çarşının içinden geçmiş ve birbirinden güzel kokuların geldiği, irili ufaklı büfelerin önüne gelmiştik. " Hiç kumpir yedin mi? " diye sordu yüzümü incelerken. Ben de o sırada kokunun kaynağını araştırıyor ve daracık aralıktan, büfelerin arkasına konumlandırılmış rengarenk ahşap masa ve sandalyeleri inceliyordum. Aileler, arkadaş gurupları, sevgililer, her masada başka bir muhabbet dönüyor, yüzlerdeki gülümsemeler ise yemeğin yanında samimi bir muhabbetin ne kadar güzel gittiğini kanıtlıyordu. "yemedim" dedim. Sorusuna uzun zamandır cevap beklediğini yeni fark ediyordum.
" Nerede yiyeceğiz ki? Bütün masalar dolu gibi duruyor. "
" Merak etme boşalır birazdan. Gel biz de bu arada kumpir
