Marco-2

1205 Words
"Kilala mo ko?" Gulat pa niyang tanong at lalong humigpit ang pagkakahawak sa kumot na tanging tumatakip sa hubad niyang katawan. Humakbang kasi ang lalake palapit sa kanya, wala naman sa loob na napaatras siya. Hindi niya kilala ang lalake, anong malay niya kung tauhan ito ni Ramon, at maya-maya lang ay lilitaw na ang demonyong iyon. Hindi pa rin siya dapat magtiwala kahit sabihin na gwapo ang lalaking kaharap, at pinapainit nito ang pisngi niya. "Wala naman yatang hindi nakakakilala sa isang Savannah Cortez sa bansang ito," walang emosyong sagor nito sa kanya, habang patuloy sa paglapit. "Huwag kang lalapit!" Hiyaw niya at tinaas ang flower vase na hawak. "Put it down, Savannah," banggit nito sa pangalan niya sa kakaibang tinig. Tinig na tila bagong gising, na para bang kakatapos lang mag make love. Ano ba ang naiisip niya? Nasa ganitong sitwasyon siya at make love pa ang naisip niya, ganoon na ba siya katigang dahil wala sa edad niyang bente uno wala pa siyang s*x life, at magpahangang ngayon ay virgin pa rin siya. "Anong ginagawa ko rito? Nasaan ako?" Hiyaw na tanong niya sa lalake habang patuloy sa pag atras. "Ibaba mo iyan at sasagutin ko ang lahat ng mga tanong mo." "Hindi! Anong malay ko kung... Kung.... Tauhan ka pala ni Ramon!" "Ramon?" Kunot noong tanong nito at napahinto sa paglapit nito sa kanya. "Sinong Ramon?" Muli nitong tanong habang nakatingin sa mga mata niya. Kahit sa malilim lang na ilaw ay masasabi niyang may magagandang mata ang lalake. Sino ba ito at bakit napakagwapo at lakas ng dating nito? Bakit nabubulabog nito ang pagkatao niya? Sanay naman siya sa mga gwapong lalake, ang dami niyang nakakatrabahong gwapo at malalakas ang dating, pero kakaiba ang dating ng lalaking ito. May kakaiba siyang nararamdam rito, atraksyon na hindi pa niya naramdaman kahit kaninong lalake. "Si Ramon Salazar ba ang tinutukoy mo?" Igting pangang tanong nito sa kanya, at muling humakbang palapit. "Huwag kang lalapit!" Muling sigaw niya at umatras pa nang umatras, para makalayo sa lalake. Nanlaki ang mga mata niya nang maramdaman ang dulo ng paa niya sa may hagdan. Napatili siya sa takot na mahulog sa hagdan, nabitawan pa niya ang flower vase na hawak na agad nabasag at lumikha ng malakas na ingay nang bumagsak. Mabilis naman siyang nalapitan ng lalake at agad na hinapit sa bewang para hindi siya tuluyang mahulog sa hagdan. Nagtitili siya sa takot at napakapit sa malapad na balikat ng lalake para hindi mahulog. Naramdaman niya ang pag angat ng mga paa sa sahig. Binuhat siya ng lalake nang walang kahirap-hirap, at inilayo sa may hagdan. Lumakad ito habang buhat siya. Mahigpit siyang nakahawak sa balikat nito, magkadikit na rin ang kanilang mga dibdib. Narinig niya ang kakaibang kabog ng dibdib niya. Pumasok sila sa silid kung saan siya nagising kanina. Kumalat ang liwanag sa buong silid nang buksan nito ang ilaw. Nanlaki pa ang mga mata niya nang ibaba siya ng lalake sa may paanan ng kama. Dumulas na kasi pababa ang kumot na tanging tumatakip sa katawan niya. Nasa bewang na niya bigla ang puting kumot at naakalabas na ang dalawang malaking dibdib niya na nakadikit sa puting t-shirt ng lalake. Bahagyang itong nagyuko ng ulo at nadako ang mga mata nito sa hubad niyang dibdib. Nagtititili siya at buong lakas na tinulak ang lalake palayo sa kanya at mabilis na hinila ang kumot para takpan ang dibdib. Pabagsak siyang naupo sa kama at tiningala ang lalaking wala man ekspresyon sa mukha, samantalang siya mahihimatay na sa hiya. Dahil nakita ng lalaking kaharap ang dibdib niya. Hindi lang basta nakita, nadikit pa ang mga iyon sa lalake. "As if naman na hindi mo ibinibilad sa publiko iyang katawan mo." May nahimigan siyang talim sa salita nito. "Hindi ko binbilad ang katawan ko sa publiko!" Angil niya sa lalake. Yes she is one of the famous model in their country. Kumikita siya ng malaki gamit ang katawan niya, pero hindi ibig sabihin ibinibilad na niya ang katawan. Most of her photos ay may daya, specially ang mga bikini niya, pero wala na siyang magagawa sa bagay na iyon. Iba naman talaga ang tingin ng iba sa trabaho niya, para sa kanya walang mali sa ginagawa niyang pagpapakita ng katawan sa publiko, may respeto siya sa katawan niya, hindi niya pinapakita ang hindi dapat, wala siyang pakialam sa mga taong hinuhusgaan ang uri ng kanyang trabaho. Basta siya dito siya kumikita ng pera, ito ang bumubuhay sa kanya. "Hindi ako batang mangmang Miss Savannah," tuya nito sa kanya. Masamang tingin lang ang pinukol niya sa lalake, hindi niya ugaling itama ang mga maling akala sa kanya ng marami. "Bakit ako narito?" Tanong niya. Sa pagkakatanda niya Marcus Leonardo ang binanggit nitong pangalan kanina, nedyo familiar ang tunog, hindi nga lang niya alam kung saan niya naririnig ang pangalan nito. "Ayos na ba ang pakiramdam mo?" Tanong nito na iba ang tono. Tila ito nag-aalala sa kanya bigla, samantalang kanina tinutuya siya nito. "Nawalan ba ko ng malay?" Tumango ito sa kanya. "Anong nangyari sa iyo at tumatakbo kang sira ang damit mo at walang sapin sa paa?" Tanong nito. "Naglalaro ba kayo ng lover mo then, suddenly you got lost?" Panunuya na naman nito sa kanya. Nagkibit balikat siya. "Si Ramon Salazar ba ang lover na humahabol sa iyo?" patuloy nito. Matalim na tingin ang pinukol niya rito. "Ikaw ba ang naghubad sa akin?" Pang iiba niya sa usapan, naiinis na naman kasi siya sa panunuya nito sa kanya. "Yes," agad na sagot nito na may pagmamalaki pa. "Anong... Na...ki...ta... mo?" Utal-utal na tanong niya sa kaba. "What?" "I mean..." Hindi niya magawang maituloy ang nais itanong rito. "Punit ang damit mo, at wala kang malay. Kaya hinubaran na kita at ginamot ang sugat mo sa noo," sabi nito. Napahawak siya noo. May nahawakan siyang benda roon, marahil sa pagkawala niya nang malay kanina tumama ang ulo niya sa semento. Buti na lang at hindi nabagok ang ulo niya "May mga sugat ka rin sa paa mo, pinunasan ko na rin kanina at nilagyan ng gamot," dagdag pa nito. "Sa... Sa.. Salamat," nahihiya niyang pasalamat sa lalake. Isa itong estrangero, pero nararamdaman niyang mabuting tao ito, at wala itong balak gawan siya ng masama. Kung may balak man ito, edi sana kanina pang wala siyang malay pinagsamantalaan na siya nito, lalo na't ito na ang naghubad sa kanya kanina. "Magpahinga ka na muna, bukas na lang natin pag usapan kung ano man ang nangayari sa iyo. Don't worry safe ka dito. Hindi ko type ang mga babaing pinagpi-fiestahan ng mga kalalakihan ang katawan." Napaangat siya ng ulo sa huling sinabi nito. Anong ibig nitong sabihing pinagpi-fiestahan ang katawan niya? Dahil ba isa siyang modelo at nagkalat ang ang mga larawan niyang halos hubad na sa mga magazine at internet? Hindi na lang niya papatulan ito. Beside mukhang safe naman talaga siya rito, kailangan niya ng matutuluyan ngayon gabi. Kung aalis siya sa bahay ng lalake, saan naman siya pupunta? Baka mapahamak pa siya kung muling lalabas, hindi lang nag-iisa ang mga taong katulad ni Ramon, lalo na't hindi siya pamilyar sa lugar. "Marco right?" She asked. "Marco Leonardo," confident na pakilala nito. "I'm hungry."
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD