Samuel & Olivia

TRES

National Farmers Summit

♕ Olivia

“Ayyy! Ano ba yan?” sigaw ng kasamahan kung nagbabantay ng booth namin sa Farmers Summit sa isang Convention Center dito sa Metro. Sanhi para mapalingon ako sa kanya… Oh my God!!! natapon ang brown rice na dala namin… pagtingin ko sa mga fruits and vegetables naglalaglagan ito sa sahig. Napatakbo ako sa harap ng booth namin, huminto rin kasi yung taong nakabunggo sa kasama ko at siya pa tong mukhang galit... may mga natapon ding homemade sauce namin at natapunan nito ang sapatos nung lalaki.

"What the Hell!" sigaw nito sa kasamahan ko... pinapagpag niya ang sapatos niyang natapunan ng chili sauce, buti nga sa kanya...

"Excuse me, Sir... you're the one who bumped into her" singhal ko sa kanya

Natulala ako ng lingunin niya ako... Samuel Roman Aguila in the flesh, What the heck! kita ko ang pagkagulat niya rin, mukhang nakilala niya ako pero mabilis lang nawala yun at napalitan ng masungit na aura.

"She's the one on my way, obstructing my way" pagrarason niya... ang angas ng mukha kala mo mangangain ng tao

"Sir, kung nakatingin po kayo sa dinaraanan niyo hindi niyo siya mabubunggo" tinagalog ko na siya, maka English nasa Pilipinas naman...

"It's none of your business which way I'm looking Miss, your booth is blocking the way... it's eating up the hallway already" paninisi niya sa amin... actually kaya nga namin inaayos para mawala ang mga nakaharang na sa daanan, kadarating lang kasi ng ibang maninda.

"Kung hindi niyo po siya nabunggo malamang wala na po yang mga nakaharang dyan, dahil inaayos na nga" pagsusungit ko na rin sa kanya... Yabang! gwapo sana! crisp white long sleeves suits him well... very well... mukhang tao siya asal aso nga lang

"Hey! Miss Farmer, Can your fruits, vegetable and rice pay for my ruined shoes" sungit niya rin sa akin sabay turo sa sapatos niya... maka "ruined" naman... wagas! Ano ba yang leather shoes niya Bally or Fendi baka Salvatore Ferragamo... baking soda lang katapat niyan maka arte naman kala mo ikamamatay niya ang maduming sapatos.

"Mr. Aguila, that shoes is not ruined... but our fruits and vegetables are, you should be the one paying us" balik ko sa kanya... kita sa mukha niya ang gulat na binanggit ko pangalan niya

"Hey! Miss Farmer, it's just fruits and vegetables... how important that can be and that rice who cares, oh and that cheap sauces are soiling and staining the floor you better start cleaning and why would I pay you, everything in this booth would not even suffice to pay for my shoes" angal niya, tsaka nag walk out... aba't loko to ah! gusto ko pa siya habulin at pagbayarin kaya lang ano ba mapapala ko...

Bwisit! Ano ba kasing ginagawa niya dito sa Summit.

Ng maayos namin ang mga maninda, madami ang mga na damage ng gulay... maka Karma din ang mamang yun sa mga grasya nasira niya.

Grabe! Ang laki na ng pinagbago niya... kung sabagay almost ten years ko na rin siyang hindi nakita personally. Mula noong Nationals, sa mga sumunod na taon kasi wala na siya, sa mga social media or sa news ko nalang siya nakikita. He looks different, he looks like some Greek God sent to torment girls, grown so tall too... but those brown eyes still the same, so expressive with different emotions. Lalaking lalaki ang dating ng moreno niyang balat, apaka kinis kala mo babae... and that jawline... that f*cking jawline pang European model ang dating. Mas gwapo siya sa personal, his pictures and TV appearances doesn't do him justice. Oh Sh*t! Why am I bothering myself with that self centered man... Ha! crush mo pa rin siya!... Oh shut up brain! Oo na, crush na kung crush pero naman kung ganun ugali... ilayo mo nalang sa akin...

"Oli, kilala mo po yung poging nakabunggo sa akin kanina" kausap sa akin ng kasama ko

"Ha?"

"Tinawag mo po kasi siyang Mr. Aguila" nagiisip ako ng palusot...

"Nakita ko lang doon sa ID niya" sagot ko sa kanya

"Oli, wala siyang ID" sabay ngiti niya sa akin... taas baba ang kilay

"Pogi no, kaya lang ang sungit at yabang... kala mo kung sino" hirit pa niya

"Pogi ka ng pogi dyan" asik ko

"Olivia! OMG Bakit? hindi ka na pogian sa kanya... grabe ka patingin ka ng mata, bulag ka na" sabay halakhak niya

"Ewan ko sayo" natawa na rin ako... "Pogi na kung pogi, pero masama ugali nakaka inis... sarap kaltukan" isip isip ko

"Alam mo kahit naman kilala ko siya, hindi naman niya tayo papansinin... narinig mo ba tawag niya sa akin kanina Miss Farmer. May name tag naman ako, kung hindi pang iinsulto at discriminate yun... eh ewan ko nalang. Kaya kalimutan na natin siya... siguro naman hindi na siya magagawi dito banda ulit." mahaba kung paliwanag sa kanya, para magtigil na

Hayy! kung alam niya lang kung sino ako... anyway hindi na niya kailangan pang malaman, mas maigi ang heiress in disguise para hindi na ti-take advantage ng mga tao.They should know me for who I am and what can I do or offer them not for how much my inheritance is. Isa yun sa rason kung bakit mas pinili ko ang pagiging Olivia Robles over my new identity, it's just a name. Nothing has to change, I'm still Engr. Olivia Robles Farm Manager of Hacienda Guevarra.

Siguro naman hindi na mag ko krus ang landas namin dito and after nito. Magka iba ang mundo naming ginagalawan, kaya nag tataka ako kung bakit nandito siya.

**Awards Night of the Farmers Summit

"OMG! Ganda mo Olivia" papuri sa akin ng kasama ko... nagayos kasi kami para mukhang tao daw sa Awards Night... hindi pa naman ako sanay sa ganito, Gowns and Stilettos. Pero kailangan ayoko namang ipahiya ang organization ko, so I have to man up and do this.

"Salamat! sana hindi ako matapilok sa taas ng heels ko" natatawa kung balik sa kanya... nakabihis din pati ang iba pang kasamahan naming mga nag tatrabaho sa Farm... mga naka barong tagalog ang mga lalaki. Lilima lang naman kami to represent our Cooperative, mga ayaw kasing magbihis...

"Hindi yan Mam, kaya natin to!" sabay lakad niya pa labas ng kuwarto namin... pinag book pa kami ng Farm sa mamahaling Hotel malapit dito sa Convention Center, may driver pa kami.

"I can do this, Better than they can" bulong ko sa sarili ko...

Nasa kabilang kuwarto ang mga lalaki... nasa hallway na sila nagaantay sa amin ng makalabas kami.

"Ang popogi niyo" natatawa kung bati sa kanila... nagtawanan lang sila

"Ikaw din Mam, mas lalo kayong gumanda" balik sa akin ng isa naming kasama

"Salamat naman sayang ang effort ko kung walang pinagbago mukha ko" sabay tawa ko

"Ikaw talaga Mam" nag tawanan kaming lahat

"Tsaka tigilan niyo na ang Mam, Olivia lang ok na ako"

Napakamot lang sila ng mga batok nila... Naninibago pa rin sila na hindi ako nag papatawag ng Mam.

During registration para sa Awards Night, may pa surprise na naman sa akin... Mr. Aguila is here again. At kung nakatingin akala mo naman wala akong karapatang mapunta dito. Hayy! deadma nalang, Ganda ko pa naman tonight para sumimangot lang dahil sa kanya... Kinalabit pa ako ng kasama ko para ituro ang hudyong apaka gwapo sa suot niya, Chinese collard Barong Tagalog paired with black pants and black shoes. An epitome of a Filipino prince...

Chin up and act regal yet noble as I am... somebody taught me to act like one and I can't let them down as I am representing them today.

"Go Find our table, I'll just use the restroom" sabi ko sa mga kasama ko... kailangan kung pahupain ang kaba ko

We bagged the Gawad Saka Award for our efforts to make the Farm fully Organic. Pati na ang mga variety of rice namin, nag invest na kasi kami sa different types... brown, heirloom which comes in black or yellow, meron din kaming red rice all organically grown. At ang Hudyong si Mr. Aguila kasama sa mga nagbibigay ng awards, Hay! Talaga naman ang pagkakataon...

Hindi ko makalimutan ang ginawa niya kanina... Bwisit na lalake...

~~~~~~~~~~

♔ Samuel

"What the Hell!" sigaw ko sa nabunggo... yes, alam ko namang ako naka bunggo sa kanya kaya lang syempre hindi ako aamin, F*ck it! natapunan pa ang Bally shoes ko... Sh*t! magbabayad kang babae ka

"Excuse me, Sir... you're the one who bumped into her" singhal ng isang babae sa akin... Paglingun ko... Holy Sh*t! Why is she here? What the hell is she doing here? Olivia Robles!?@# the girl I've been trying to forget but can't. No! F*ck! She can't be this ethereal beauty in front of me.

"She's the one on my way, obstructing my way" I can't back down on her... nabungangaan ko tuloy siya...

"Hey! Miss Farmer, Can your fruits, vegetable and rice pay for my ruined shoes" pag susungit ko pa sa kanya... alam ko naman nagagawan pa ng paraan ng housekeeper namin ang shoes ko... gusto ko lang makita ang galit sa mukha niya, sarap pa rin asarin... haba ng nguso

"Mr. Aguila, that shoes is not ruined... but our fruits and vegetables are, you should be the one paying us" sagot niya pa... at talagang ayaw patalo ng babaeng ito

"Hey! Miss Farmer, it's just fruits and vegetables... how important that can be and that rice who cares, oh and that cheap sauces are soiling and staining the floor you better start cleaning and why would I pay you, everything in this booth would not even suffice to pay for my shoes" I know, I may sound insulting her but I can't let it pass she called me by my name... baka makilala ako ng iba ditong nakikipagbangayan sa kanya... masira pa reputasyon ko. Sabay walk out ko na baka may maka video pa sa amin dito...

Bakit ba kasi pina attend pa ako ni Mommy dito, puro magsasaka nandito. Sabi niya, she wants me to see where we can invest on a Eco-Tourism Farms or Resorts. I hope meron nga dito or else sayang punta ko.

She has change a lot, paano tumangkad ang bubuwit na yun... kung sabagay noong last ko siya makita medyo matangkad na siya noon... pero ngayon pang beauty queen na siya. She have grown to be an elegant graceful woman, gone those baby fats na kahit nung Nationals meron pa siya. Never imagined she'll be these beautiful, oo alam ko maganda siya noon pero ngayon Sh*t!... She's Venus in the flesh... God! what's gotten into me, bakit parang interasado ako sa kanya... For God sake! girls literally kiss the ground I walked on, sila lumalapit sa akin, sila ang naghahabol not the other way around.

"Samuel Roman, I think Miss Beautiful knows you" asik sa akin ng PA/EA ko na bestfriend ko... kasunod ko siya kanina malamang nakita niya pakiki pag bangayan ko...

"Who is Miss Beautiful?" at talagang pati PA ko nabighani sa kanya...

"That beautiful girl in the Guevarra Farm Booth" so sa Guevarra Farm pala siya nagtatrabaho... isa pa naman yun sa prospect kung offer-ran na maging Eco-Tourism Farm, now I just have to let it pass...

"I don't think she knows me and I don't know her definitely" beautiful girl ha, bubuwit yun...

"And she's not beautiful... you should have your eyes check Tyron Luis" hirit ko pa, tinawanan lang ako ng malakas ng loko... kung sabagay bulag lang hindi makakakita sa ganda niya

"You blind man? She's more beautiful than any of your girls" sabay tawa na naman niya

"Stop it, She's not my type" asik ko sa kanya

"Not your type ha! Ok! so I can invite her to dinner then" sabi niya, na hindi ko naman alam kung bakit parang ikina inis ko... why would I care?

"Why invite her to Dinner, she's way out of our league man... come on" asar kung balik sa kanya

"Hey man, all is fair in love and war and she's way more beautiful than your girls.. you must be blind not to see that" sagot niya sa akin...

Hindi na ako sumagot sa kalokohan niya... hindi naman na siguro kami magkaka tagpo ni Miss Beautiful. Sh*t! really now Samuel pati ba naman ikaw... F*ck! Bakit ba kasi kailangan pa mag tagpo mga landas namin ang laki naman ng Pilipinas. Sh*t!!! Tang na!

Ang layo naman ng mga linya na tinatahak namin, pati mga buhay namin... kung bakit lagi kaming pinagtatagpo. Olivia Robles what's with us... there seems to be an invisible thread pulling us together. How I wish I can be with you... but I can't... I don't think my Dad would approved of you... my Mom would, she loves you... you're the daughter she never had. I should stop thinking about you already, this is not healthy. God! Venus incarnate get out of my head!

**Awards Night of the Farmers Summit

"Samuel Roman, you're a debonair..." puri sa akin ng PA/EA ko... alam kung nangaasar lang ang isang to

"Shut up man!" singhal ko sa kanya... last night na ng Summit, salamat naman sa Diyos at salamat din hindi na kami nagkatagpo ni bubuwit.

Anna is here she'll be my muse tonight, buti nalang para mawala rin sa utak ko ang bubuwit na yun. She's available tonight... who am I to say no, she's a well known model worthy enough to be by my side. Maybe a tumble in the bed after, na ngiti ako sa kalokohan ko... Tang Nang l*bog kasi yan... what can I do men has needs...

We stayed in the pre-function lounge of the Hall where the Awards Night will be held... mingling with some businessman. I need to be always at my best, I've been dubbed as one of the youngest billionaire in the country and "someone to be reckoned with" in the business world.

I was looking at the Registration area... there's a hush and sush, I don't know why... "artista ba yan"... "hindi model yata yan"... "hindi ah, si Miss Olivia yan" that made me really look at that someone everyone is eyeing. Lo and behold... Venus the Goddess of beauty has grace us with her presence, her Filipiana gown hugs her glorious curves with a sweetheart neckline nicely done. No cleavage showing yet you can tell that she's a gifted one... Sh*t! heat runs thru my body... God! Olivia what have you done to me. F*ck! Holy F*cking Sh*t!! when she turned her back on me, her well toned back is bare to my eyes and to everyone too. Tang na, nabuhay ang kaibigan ko... P*tang L*bog yan...

"Go Find our table, I'll just use the restroom" rinig kung sabi niya sa mga kasama niya... tiningnan ko ang katabi ko, buti nalang may kausap ito at hindi napansin ang walang hiyang tingin ko sa ibang tao. Hinapit ko siya sa bewang tsaka bumulong sa tenga niya

"I'm going to the restrooms" Tumango lang siya sa akin... hindi ko alam kung ano ginagawa ko, basta ang alam ko hindi ako mapapakali at matatahimik kung hindi ko siya malalapitan ngayong gabi.

Walked to the restrooms at the end of the pre-function lounge... hindi naman ako pumasok. Nanlaki ang mga mata niya ng makita ako paglabas niya... may saya pero sandali lang yun napalitan ng pagkalito. Bumukas sara ang mga labi niya parang may gustong sabihin, pero mas pinili niya ang umiwas nalang. Pero dahil siya nga ang pinunta ko dito...

"Livi wait!?" tawag ko sa kanya... hiwakan ko siya sa palapulsuhan niya, na mas lalo lang kinalaki ng mata niya. Those beautiful black round eyes, where I use to look and get lost into...

"Mr. Aguila, what do you think your doing?" pilit niyang hinahatak ang kamay niya... Yeah, what am I doing really... what the f*ck I'm doing... why am I even here...

Tinitigan ko siya saka binitawan na parang napaso... I walk away... What the F*ck! Samuel... She's far more beautiful sa malapitan at ang bango niya, gusto ko siyang yakapin pero pag ginawa ko yun sigurado hindi ko na siya bibitawan. God! Livi what did you do to me... I can't be associated with you.

The Guevarra's Farm bagged some Gawad Saka Awards and I can't even look at her eyes when she took the trophies from me.