Samuel & Olivia

“Be honest with me Mr. Aguila… did you really mean it when you said you wanted us to get married?” walang emosyon niyang tanong… nagulat ako sa sinabi niya “Or you just wanted a license to have your way with me, do me whenever you want, wherever you want it, however you want it to be… Haaa! Mr. Aguila!!!” sabi niya pa… na lalo pang nagpa windang sa akin “Ano to? Mr. Aguila you wanted unlimited s*x! Ha! So you let me believe we are married?” habol niya pa “Love, What are you talking about?” mahinahon kung tanong, Ayokong sabayan ang galit niya alam kung walang papupuntahan ang usapan namin kung sabay kaming galit “Please don’t lie to me, you know what I am talking about!” asik niya sa akin… “Am I really not worth it, Am I really a piece of sh*t to you that you can only offer me a fake marriage. Ganun ba talaga ha! Mr. Aguila? Ginawa mo akong p*kp*k at parausan mo… sana sinabi mo nalang na ganun lang ang kaya mong ibigay sa akin, hindi yung pinaasa mo pa ako sa kasal kasal na yan. Kaya ko namang magpaka tanga para sayo… huwag mo lang akong pinapaasa, ansakit kasi ansakit sakit.” naiiyak niyang sumbat sa akin… wala akong masabi dahil talagang wala akong idea sa pinagsasabi niya. Nag init ang ulo ko sa mga bintang niya sa akin... “Olivia, Is that really how you knew me? Am I that evil to you?” tiim bagang kung balik sa kanya “Yes, Samuel… I know how vicious you can be, I know how cruel you can be… I just thought you’ve changed but really the ruthless will always be ruthless. I will forever be a piece of sh*t to you! Let’s just end this… I can’t go on with this, maawa ka naman na sa akin… ubos na ako. I’ve given my all just to be with you… minahal kita, pinagsilbihan, inuna kita higit sa lahat kahit na sa pamilya ko… inayos ko ang sarili ko para makasabay sa mundo mo” mahabang litaniya niyang sagot sa akin “Here, para maintindihan mo kung saan nanggaling ang himutok ko. Yan ang patunay na binata ka pa rin at walang kasal na naganap sa pagitan ni Olivia Robles at Samuel Roman Aguila” isang CENOMAR ang inabot niya sa akin galing sa PSA mismo… kung paanong nangyari yun hindi ko alam. “Now, Tell me… are we married or not?” wala akong maisagot sa kanya, maliwanag kasi sa hawak kung papeles na binata at dalaga kami pareho… “That’s what I thought so” sabi niya sa hindi ko pag sagot… tumayo na siya at naglakad paalis ng kusina “I’ll have my irrevocable resignation on your desk tomorrow Sir, don’t worry I won’t cause a scene about this. It’s just I can’t work with you anymore” habol niya pa… malakas na pagsara ng pinto ang nagpagising diwa ko, She’s gone! Sh*t! F*ck! Nanghihina akong napaupo sa sahig ng kusina… paano ito nangyari… paanong walang kasal na nangyari dalawa kaming humarap sa huwes. At tuluyan na nga siyang nag resign… hindi ko siya mapigilan dahil ako nga ang dahilan sa pag alis niya. Lumakas na rin ang tsismis sa opisina that she’s cheating on me… like what the reports I’ve received is saying. She just ignored everyone’s opinion on her… she organised everything that she’s leaving behind, I did not ask for an EA, just an additional personnel to help Gia and Jude, kaya sa dalawa siya nag bilin. Halos hindi niya na rin ako nakausap… halos dalawang linggo rin kasi akong wala habang nag te-tender siya ng one month notice niya. Nagpasama kasi si Mommy sa Hacienda Valmonte. When I got back, I could see that she’s not well… she lost a lot of weight, dark circles around her eyes… She's pale too. I hated myself for doing this to her again… but my talk with Mom is preventing me from consoling her. I can’t gamble on our fate… Weeks or is it a month… After she left the office, I found her waiting for me inside my penthouse… She’s peacefully sleeping on the sofa… in a fetal position. How I wanted to cuddle her, she doesn’t look well… I hope she’s not sick. I sat beside her and watched her sleep… I was not able to control myself to touch her cheeks… caress her softly with my thumb. That may have woke her up... “Hi!” bati sa akin “Why are you here? You shouldn’t be here” malamig kung balik sa kanya “I’m sorry, I just need to tell you something” kita ko ang sakit sa mata niya dahil sa mga sinabi ko, dahan dahan siyang tumayo “Tell me and go, I don’t want you here” walang emosyon kung sabi… tumayo na rin ako sa harap niya, “I’m pregnant, Samuel” parang isang b*mba ang sumabog sa harap ko sa sinabi niya, halos mabuwal ako sa kinatatayuan ko… Sh*t! This can’t be… Ito ang kinatatakutan kong mangyari. “Is that even mine” walang awa kung tanong sa kanya, isang malakas na sampal ang dumapo sa mukha ko… I deserve that mas pa nga dapat… dapat may tadyak at sabunot pa. But the ever-composed Olivia Robles did not do that. Taas noo niya pang sinalubong ang mga mata ko… “So you believe all the lies your family said about me, well I was not expecting anything less from you. They are your blood anyway” sabi niya “This is yours Mr. Aguila, I am not a wh*re nor a sl*t that would f*cked anybody I came across with” habol niya pa “Ms. Robles, evidences said so otherwise” balik ko sa kanya “Oh Well, you’re a fool Atty. Aguila… I thought you being a lawyer would look further into it but no, you believe everything your Dad said. Sino nga ba naman ako para paniwalaan mo over sa ama mo. Sana hindi mo pagsisihan ang desisyon mong yan.” matapang niyang balik sa akin “Yes, Ms. Robles… I am choosing to believe what my Dad is saying because he’s right you are not worthy to be a Mrs. Aguila. That’s why I can only offer you a fake marriage, now leave! before I throw you out” galit kung singhal sa kanya… Isang mag asawang sampal ang ibinalik niya sa akin, nahaklit ko ang braso niya at hinila siya palabas ng penthouse… napahawak siya sa tiyan niya kaya natauhan ako, binitawan ko siya. Tang na! Kahit naman ganito ako kasama hindi ako pwedeng manakit na buntis. “Thank you for showing your true self, I hope your family is worth it” sabi niya saka lumabas Ng makalabas siya ng penthouse tinawagan ko ang isang tao… A month and a week after… somebody called... “Sir, I think she’s on her way to you” sabi niya What is it now, I thought she’s gone… haven’t seen or heard from her since the incident in the penthouse. It’s been hell without her but I needed to stand up for the decision I’ve made… it is for our own good. As I’ve said I don’t want her to be on the receiving end of the wrath of my father. Thirty minutes after ng tawag sa akin… I heard a commotion outside my office, she’s definitely here. I sat the girl I am with on my table and stood between her legs, resting my chin on her shoulders waiting for the door to open. Sakit at lungkot ang nakita ko sa mga mata niya ng makita niya ako. Yumuko siya at ng mataas siya ng mukha at salubungin ang mata ko… wala na ang lahat ng emosyon doon. “Miss, excuse us please… you can wait for him in that room” sabay turo niya sa pinto ng kwarto sa loob ng opisina ko… hindi ko napigilan ang babae dali dali itong bumaba sa lamesa… at sumunod sa sinabi ni Olivia. Umayos ako ng tayo at pinag krus ang mga braso ko sa ibabaw ng dibdib ko... “What is it now, Ms. Robles” tanong ko sa kanya… Huminga muna siya ng malalim “I was not expecting that” nguso niya sa pinto kung saan pumasok yung babae kanina… napayuko nalang ako “Anyway, I just thought of giving you something that’s why I came here… but I guess I am too late already, it seems like you’ve moved on.” kita ko ang pamumuo ng mga luha sa mga mata niya “Never mind me, nagiging emosyonal ka daw talaga kapag buntis ka, pasensya na” nangingiti niyang sabi kahit na natulo ang mga luha niya… “Why are you here Ms. Robles?” tanong ko ulit “It’s nothing, Mr. Aguila… maybe I just needed to see that to move on also… I’ll get going now. I’m so sorry I disturb you... I’m so sorry I wasted your precious time” saka siya mabilis na lumabas ng opisina ko. At almost midnight that same day, I received the most disturbing news I could get… “Sir, I am so sorry… your house in on fire right now and I haven’t seen Ms. Olivia since she went inside” mangiyak ngiyak ng sabi ng kausap ko… Para akong binuhusan ng malamig na tubig ng marinig ko sa background ang alingawngaw ng bumbero ng kausap ko, totoo ito hindi niya ako binibiro lang. Hindi ko alam kung paano ako nakarating sa basement ng condo building… namalayan ko na lang ang sarili kung nanginginig habang nagmamaneho. Huminto ako sandali sa tabi, para pa hupain ang panginginig ko, saka ko lang din napansin ang luha sa mga mata ko. Pinigilan ko ang bumabahang emosyon ko… kailangan makarating ako sa bahay namin… Pinagsakluban ako ng langit at lupa sa nadatnan ko, sunog na sunog ang bahay namin… sabi ng mga usyusero wala daw mabubuhay kung may tao man sa loob. Doon ko na realize ang pagkakamali ng desisyon kung lumayo sa kanya… mag uumaga na nakaupo pa rin ako sa sidewalk gutter sa tapat ng bahay namin… ng pauwi na ako nawala ako sa wisyo ko, Nagising ako tatlong araw ang lumipas mula ng madaling araw na yun. Nasa ICU ako ng isang hospital… sabi ni Tyron naaksidente ako. “I wish I were dead” bulong ko sa sarili ko… yun ang unang beses na pagpapakamatay ko... ~*~*~*~*~*~ D_Thea 01 August 2022 Samuel and Olivia