ไม่รักก็อย่ามาหึง…
เฮียยักษ์ ฐาปกรณ์ (เจ้าของตลาดชื่อดัง แค่เก็บค่าเช่าในตลาดก็รวยจนไม่ต้องทำอะไร สาวสวยเก็บครึ่งราคา ไม่สวยคิดราคาเต็ม!!)
มายด์ โยชิตา (ลูกสาวเถ้าแก่ร้านทอง หลงรักเฮียยักษ์ เจ้าของตลาดผู้หล่อเหลาแต่นิสัยต่างกับหน้าตาราวฟ้ากับเหว แต่ถึงเฮียจะหล่อเลวยังไงเธอก็รักนะ) รักแบบไม่ลืมหูลืมตา…
แต่แล้ววันนี้ก็มาถึงวันที่เธอหมดความอดกับนิสัยหล่อเลว
ตอนเธอรักทำเมิน ตอนนี้เชิญเฮียโสดตามสบายยยย ส่วนเธอขอหาเอาใหม่จะเอาให้หล่อรวยกว่านี้ร้อยเท่าพันเท่า แล้วเราจะได้เห็นดีกัน
เฮียยักษ์ ไม่รักก็อย่ามาหึง
เริ่มเลย…
โกดังหลังตลาด
ภายในห้องทำงานเจ้าของตลาดสุดหล่อหน้าตาดี หล่อกว่านี้ก็พระเอกหนังฮอลลีวูดแล้วแหละ…
ใบหน้าหล่อเหลาฉบับลูกรักพระเจ้านั่งไขว้ขา ก้มหน้านับเงินในมือ ริมฝีปากหยักแดงธรรมชาติคาบปากกาสีเทาคิ้วเข้มขมวดเข้าหากันอย่างคนใช้ความคิด..
“แม่ง..เงินหายไปไหนหนึ่งร้อยวะ? ใครมันจ่ายไม่ครบ!!” ถ้ารู้ว่าใครมันคิดตุกติกจ่ายค่าเช่าแผงไม่ครบ เจอดีแน่..
ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นยืนหันมองอาคมลูกน้องคนสนิทเป็นเชิงถามว่าเงินหายไปไหน? วันนี้เขาสวมเสื้อเชิ้ตลายดอกสีสันฉูดฉาดแต่สีเสื้อก็ยังไม่โดดเด่นเท่ากับกล้ามแขนแน่นๆ
อาคมยืนสะดุ้งเมื่อเจ้านายหันมาถามก่อนที่เขาจะช่วยเจ้านายนึกว่าเงินหายไปไหน..??
“อ้อ..เมื่อเช้าคุณยักษ์ลดให้น้องหยกแม่ค้าคนสวยคนใหม่ไปไงครับ “ลดเองดันลืมเอง เจ้านายต้องกินปลาเยอะๆ นะครับอาคมคิดในใจ
“เออว่ะ กูลืม” อ้อ น้องหยก แม่ค้าคนใหม่ขาวสวยหมวยอึ๋ม สวยก็เลยลดให้หนึ่งร้อยถ้าไม่สวยไม่ลดแถมคิดราคาเพิ่ม เมื่อนึกขึ้นได้ก็นั่งลงเหมือนเดิม…
ไม่มีใครโกงค่าเช่าค่อยสบายใจ อารมณ์ดี ยิ้มได้..
ก็อกๆ ก็อกๆ
เสียงเคาะประตูทำให้คนข้างในห้องหันมองพร้อมกัน
แกร็ก..
คนงานด้านนอกเปิดประตูเข้ามาด้วยใบหน้าตื่นตกใจ
“แย่แล้วครับนาย คุณหนูมายด์มาที่โกดัง เอาไงดีครับ!!”
“ออกไปบอกเธอว่ากูไม่อยู่ ว่าแต่ทำไมมึงต้องทำหน้าตาตกใจขนาดนั้นวะไอ้หิน “คนหล่องง ทำไมต้องทำหน้าตกใจปกติเวลาที่เธอมาที่นี่เขาจะให้คนโกหกว่าไม่อยู่เป็นเรื่องปกติ นั่นเป็นเพราะเขาเบื่อไม่อยากเห็นหน้าเธอ ผู้หญิงอะไรตามติดชีวิตยิ่งกว่าผี แค่คิดก็หลอน ขนลุกขนชัน..
“ที่ผมตกใจขนาดนี้ก็เพราะคุณหนูมายด์ ไม่ได้มาแบบปกติยังไงล่ะครับ” ปกติโกหกว่าเจ้านายไม่อยู่เธอก็เชื่อแต่ครั้งนี้ไม่ใช่เธอดูโกรธมากและจะเข้ามาให้ได้
“ไม่ปกติยังไงวะ?” เจ้านายหนุ่มทำหน้างุนงง
“คือคุณมายด์เธอมาแบบโกรธมากครับ ตอนนี้โวยวายอยู่ที่หน้าโกดัง พวกผมบอกไปแล้วว่านายไม่อยู่แต่คุณมายด์ไม่ยอมจะเข้ามาให้ได้เลยครับ เอาไงดีครับนาย “ทางนี้ก็เจ้านายทางนั้นก็ผู้หญิงของเจ้านายเอาไงดี แปลกที่คู่นี้คบกันมาได้เกือบสองปีถ้าเป็นคู่อื่นคงเลิกกันไปนานแล้ว เป็นความสัมพันธ์แบบแปลกๆ
“อืม ออกไปบอกให้เธอเข้ามาได้ เดี๋ยวกูคุยกับเธอเอง”
แค่เรื่องงานเรื่องเงินก็ปวดหัวมากพออยู่ละ ยังต้องมาปวดหัวกับผู้หญิงจอมเหวี่ยงวีนอย่างโยชิตา เวรกรรมการอะไรของเขาวะ หงุดหงิดจริงๆ นี่ถ้าไม่ใช่เพราะเธอเป็นคนสนิทของแม่ เขาคงไม่อดทนมาขนาดนี้หรอกและที่เขาต้องยอมคบกับเธอนั่นก็เพราะถูกเธอจัดฉากว่าเรานอนด้วยกัน พอผู้ใหญ่มาเห็นเข้าก็นั่นแหละเป็นเรื่อง ต้องยอมตกลงเป็นแฟนกับเธอโดยไม่อาจขัดขืน แม่งชีวิตกูนี่ขมขื่นสิ้นดี
“ครับนาย” อาคมกับหินรีบเดินออกไป
ก่อนจะออกไปหินก็ได้กระซิบบอกกับอาคมว่าคุณหนูมายด์น่ากลัวมากยังกับจะมาฆ่าคุณยักษ์ให้ตายคามือ แต่คนอย่างคุณยักษ์ก็น่าโดนมิใช่น้อย ถ้าเป็นคนอื่นคงไม่ทนคบมานานขนาดนี้ หวังว่าทั้งคู่จะไม่ฆ่ากันตายในห้องจนเป็นข่าวหน้าหนึ่ง พวกเขาสองคนเป็นแค่ลูกน้องได้แต่อยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ
เดี๋ยวพวกผมเข้ามาเก็บศพนะครับนาย เฮ้ยไม่ใช่ พวกผมจะเข้ามาช่วยถ้าหากได้ยินเสียงอันน่าสงสัย..อย่างเช่นเสียงโหยหวน
โอ๊ยยยย โอ๊ยๆๆ
ผ่านไปไม่ถึงห้านาทีหลังจากที่ลูกน้องคนสนิทออกไป ประตูห้องก็ถูกเปิดออกเสียงดังสนั่น ไม่รู้ใช้มือหรืออะไรเปิด
ปึ้ง..!!
นางฟ้าสาวสวยสวมชุดเดรสสีแดงเดินเข้ามาในห้อง ใบหน้าสวยหวานแดงก่ำไปด้วยความโกรธจัดคล้ายกับว่าไปกินรังแตนมาทั้งรัง
คนอื่นอาจจะมองเธอเป็นนางฟ้าแต่สำหรับเขานั้น นี่มันนางมารร้ายชัดๆ ฐาปกรณ์ถอนหายใจเสียงดังเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเข้ามาด้วยความโกรธ เขาเหนื่อยจะคุย..
ผู้หญิงอะไรไม่มีความอ่อนโยนเลยสักนิด มาหาเขาแต่ละทีน่ากลัวยิ่งกว่ารายการคนอวดผีซะอีก ยิ่งหน้าเธอตอนนี้ยิ่งดูไม่ได้ น่าเกลียดน่ากลัว…
“เฮีย!!..นี่มันหมายความว่ายังไง มายด์ถามว่ามันคืออะไร” เธอยื่นรูปในมือออกไปให้เขาดูว่ามันคืออะไร มือเล็กสั่นไปด้วยความโกรธเคือง
“ทำไม? ..มันก็แค่รูปถ่าย?” คนหล่อทำหน้าปกติไม่รู้ไม่ชี้ มันก็แค่รูปถ่ายปกติ หาเรื่องอีกตามเคย