“แหม...หวานกันจังเลยนะครับ ไม่คิดเลยว่าวันหนึ่งจะได้เห็นพี่ปุณณ์มุมนี้ด้วย” เหนือเมฆเอ่ยขึ้นพร้อมกับมองล้อเลียนเมื่อพี่ชายที่นิ่งขรึมเป็นนิจกลายเป็นชายหนุ่มที่ดูกรุ่มกริ่มไปได้
“อย่าว่าแต่นายเลย ฉันก็ไม่คิด”
“อย่างว่าแหละ คู่นี้เขาหวานกันจะตาย เนอะๆ”
ณัฐพลกับกิดาการพากันรับไม้ต่อ ฝ่ายหลังปรายตามองนางเอกสาวที่กำลังจิกตามองภาพนั้นด้วยแววตาสะใจอย่างไม่คิดปิดบัง
“เอาเป็นว่าเรากลับกันก่อนแล้วกัน เดี๋ยวเจอกันนะไอ้ณัฐ เมฆ กิดา”
ปุณณ์เอ่ยลาเพียงแค่นั้นก่อนจะรั้งภรรยาของตนจากไป มิรันตีหน้าชาเมื่ออีกฝ่ายทำราวกับไม่เห็นความสำคัญของตน
“ผู้ชายเขาไม่เคยแลก็น่าจะหัดรู้ตัวซะบ้างน้า ดันทุรังอยู่ได้”
กิดาการเหยียบซ้ำแล้วผละไปด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ณัฐพลอมยิ้มน้อยๆ ก่อนจะเดินหนีไปอีกคน
“เขาดูรักกันดีจังเลยนะครับ” เหนือเมฆเอ่ยขึ้นพลางมองตามรถของคู่สามีภรรยา มิรันตีตาวาว เหยียดยิ้มออกมา แม้จะแค้นเคืองแต
