ดวงยิหวาที่นั่งอยู่ในมุมเงียบๆ ของร้านเบเกอรี่ถอนหายใจออกมาอีกครั้งอย่างคิดไม่ตก ดวงตากลมโตทอดมองไปเบื้องหน้าอย่างไร้จุดหมายพร้อมกับปล่อยให้ความคิดหมุนเวียนไปมาอย่างหาทางออกไม่ได้ อีกฝ่ายคงไม่ยอมถอยจากสิ่งที่เขาหมายมั่นแน่ แล้วเธอล่ะควรจะก้าวไปทางไหน ทั้งๆ ที่ยังคงหวั่นใจ แต่ความหวั่นไหวก็กำลังคืบคลานจนเธอไม่อาจจะหนีได้ทันเช่นกัน
“ไอ้หวา” เสียงเรียกข้างหูทำให้คนเหม่อลอยสะดุ้ง ก่อนจะหันไปมองทางต้นเสียงแล้วเรียกชื่ออีกฝ่ายเสียงดังด้วยความดีใจ
“กิดา” ร่างบางต่างโผเข้ากอดกัน ก่อนจะคลายออกแต่ยังคงจับมือกันไว้
“แกมาได้ยังไงเนี่ย ทำไมไม่เห็นบอกเลยว่าจะมา”
“ฉันกะว่าจะมาเซอร์ไพรส์แกน่ะสิ ก็เลยแอบบอกให้สามีสุดที่รักของแกไปรับฉันหน่อย” กิดาการพาดพิงไปถึงร่างสูงด้านหลังตนที่กำลังส่งยิ้มให้เพื่อนของเธอ คนฟังคำตอบหน้าร้อนเมื่อได้ยินสรรพนาม ก่อนจะทำเป็นไม่สนใจเฉไฉไปเรื่องอื่นแทน
“แล้วนี่แกมาทำอะไร
