บทที่7 จัดบนเรือ NC

1137 Words
บทที่7 จัดบนเรือ NC ถึงเวลาที่ทุกคนรอคอย ศรุตกำลังยืนรอน้องสาวกับน้องชายและคนของใจเดินลงมาจากบ้านเพียงแค่เขาเห็นคนของใจก้าวเดินลงมาด้วยชุดเดรสสีชมพูอ่อนแถมยังใส่สร้อยที่เขาตั้งใจซื้อให้เธอจนทำให้เธอดูสวยเด่นที่สุดในงานนี้ "สร้อยสวยดี" น้ำเสียงของศรุตดูเรียบเฉยใครได้ยินคงไม่ได้คิดอะไรเพราะพี่น้องบ้านนี้ก็คุยกันแบบนี้เป็นเรื่องปกติ "อืม... คนซื้อคงตั้งใจเลือกให้น่ะ^^" "หึ" เมื่อแสงไฟในบ้านดับลงเสียงร้องเพลง happy birthday ก็เริ่มดังขึ้นตลอดเวลาที่เพลงนี้ถูกร้องบรรเลงสายตาของศรุตกับเฝ้ามองเพียงหนูใจ๋แค่คนเดียวความสวยและความน่ารักของเธอสะกดจิตให้เขาไม่อาจละสายตาไปจากเธอได้ เมื่อคุณหมอศิลากับมินตราเป่าเทียนจนแสงไฟดับลงศรุตก็ฉวยโอกาสโน้มใบหน้าลงไปหอมแก้มหนูใจ๋หนึ่งทีอีกทั้งยังจับข้อมือเล็ก ๆ ของเธอวิ่งออกมาจากงานด้วยความเร็ว "เดี๋ยวศรุตจะพาพี่ไปไหนยังไม่ได้ตัดเค้กกันเลย" "ไปขับรถเล่นกัน" รถสปอร์ตเปิดประทุนถูกศรุตขับออกมาจากบ้านด้วยความเร็วคนในบ้านไม่ได้สงสัยอะไรเพราะทุกคนกำลังสนุกอยู่กับการป้ายครีมเล่นกันอยู่ในงาน แสงไฟในเมืองหลวงพาให้บรรยากาศมันดูอบอุ่นลมเย็นปะทะผิวหน้าสร้างความโรแมนติกราวกับพระเอกนางเอกซีรีส์เกาหลีที่หนูใจ๋ชอบดู "เฮ้อ..." "เป็นอะไร?" นอกจากเขาจะถามเธอแล้วเขายังเอื้อมมือไปจับมือเธอไว้แล้วดึงมาวางไว้บนตักของเขา "พี่แค่รู้สึกสบายใจศรุตรู้ไหมว่าตั้งแต่ที่พี่เข้ามาทำงานกับคุณแม่พี่ต้องแบกรับอะไรหลาย ๆ อย่างธุรกิจของไร่เฝ้ารักพี่ก็เกรงใจคุณพ่อน่านฟ้าแต่โชคดีที่คุณพ่ออย่างมีน้องคอยช่วย" "เหนื่อยก็พักบ้างคุณแม่ไม่ใช่คนเจ้ากี้เจ้าการขนาดนั้นพี่ไม่ไหวก็แค่บอกท่าน" "พี่ไหวแต่บางครั้งพี่ก็แอบน้อยใจ... เวลาที่ทุกคนพูดถึงอนาคตว่าที่เจ้าสาวของศรุตพี่จำได้ว่าคุณพ่อศรัณย์เคยอยากให้เราลงเอยกัน" "ก็เพราะว่าพี่ไม่ยอมให้ผมเปิดตัวพวกท่านเลยคิดว่าเราสองคนเป็นได้แค่พี่น้องกันทั้งที่ความจริงเราคบกันมา 5 ปีแล้วนะ" ระหว่างติดไฟแดงเขาหันมามองคนตัวเล็กที่กำลังส่งสายตาหวานซึ้งมาให้เขา เขาจึงรีบปิดระบบเปิดประทุนเพื่อให้เธอรู้สึกอุ่นใจที่ได้อยู่กับเขาเพียงลำพัง เมื่อไฟเขียวศรุตก็รีบเหยียบคันเร่งมาที่ท่าเรือแห่งหนึ่งย่านสมุทรปราการหนูใจ๋มองไปรอบ ๆ ด้วยความสงสัยเขาไม่ได้บอกว่าจะพาเธอมาที่นี่สักหน่อย "ไหนบอกว่าจะพาพี่มาขับรถได้ไงทำไมมาที่นี่ล่ะ?" "ลงไปเถอะอยู่ในรถผมเอาพี่ไม่ถนัด" เธอถูกเขาพาลงมาแล้วเดินขึ้นเรือยอชต์ของครอบครัวภายในตกแต่งด้วยบรรยากาศดินเนอร์สุดหรู หนูใจเคยมานั่งเรือยอชต์นี้หลายครั้งเพราะมันเป็นเรือของครอบครัวที่มักจะเอาไว้จัดงานสำคัญเล็กๆ ภายใน "ดื่มสักหน่อยไหม" ศรุตถือแก้วแชมเปญเข้ามาหาเธอ เธอจึงรับมาถือไว้แล้วแกว่งเบา ๆ ก่อนจะจิบเล็กน้อย "ไม่คิดว่าจะพาพี่มาที่นี่..." "ก็ดูแต่งตัวสิสวยขนาดนี้จะขลุกอยู่แต่ในบ้านทำไม" ศรุตวางแก้วลงบนโต๊ะเขาใช้มือโอบเอวเธอเข้ามาหาตัวมือซ้ายเกลี่ยไปตามกรอบหน้ารูปไข่นิ้วโป้งแตะเบา ๆ ที่ริมฝีปากคนตัวเล็กจึงเผยอปากขึ้นแล้วงับนิ้วโป้งของเขาเบา ๆ แต่มันกลับกระตุ้นอารมณ์บางอย่างที่ศรุตเฝ้ารอคอย ริมฝีปากของทั้งสองประกบจูบกันอย่างดุเดือดสองแขนของหนูใจ๋โอบคอเขาพร้อมยกขาหนึ่งข้างเกี่ยวรั้งเขาไว้จนถูกเขาพามานอนที่เตียง "จะเอาให้ขาดใจเลย" "เบาๆ นะศรุตพี่กลัว~" ถึงแม้ว่าเธอจะพูดว่ากลัวแต่ใจของเธอกลับสู้สุดใจไม่ว่าเขาจะจูบปากซุกไซร้ซอกคอหรือใช้ลิ้นตวาดเลียความสาวของเธอ เธอก็ตอบสนองเขาได้เป็นอย่างดีทำเอาศรุตอดใจไม่ไหวต้องรีบถอดสูทออกแล้วโยนให้พ้นตัว เขาก้าวขาขึ้นมาบนเตียงแล้วแทรกกายเข้าหว่างขาแท่งร้อนขนาดเกินมาตรฐานถูกวางทาบไว้บนตัวเธอ "ไม่ใส่ถุงยางเหรอศรุต!" "ไม่ชอบ" พูดจบเขาก็ดันแท่งร้อนเข้ามาช้า ๆ แต่มันกลับสร้างความทรมานให้กับหนูใจ๋จนเธอร้องครวญครางเสียงหลง "อ๊าา~ พี่เจ็บนะ~" "ผมก็เจ็บ~ อ่าา นี่ก็ครั้งแรกของผมเหมือนกัน” ปึก! “อ๊าาาา~ เจ็บ! อื๊อออ~” หยาดน้ำตาไหลออกมาทางหางตาหมอศรุตรีบดึงแท่งร้อนออกจากกายสาวของเธอก่อนจะจับสะโพกของเธอยกขึ้นแล้วจอแท่งร้อนเข้าไปช้า ๆ ให้เธอได้เห็นภาพสุดสยิวไปพร้อมกับเขา "พี่เห็นไหมของผมมันกำลังเข้าไปในตัวพี่แล้วอ่าา~" "อื๊ออ~ สะ เสียวว~ ไม่ไหวแล้วศรุต~" เขากดแท่งร้อนแช่ไว้ครู่หนึ่งก่อนจะขยับเอวบดครึ่งเธอช้า ๆ จนร่างกายของเธอเริ่มปรับสภาพความยืดหยุ่น จากนั้นเขาก็ก่นกระแทกเธอทันทีจนเสียงของเขาและเธอดังออกมาจากลำคอ "อ๊าา~" ดวงตาคู่สวยเพ่งมองไปยังลำแท่งร้อนที่กำลังระรัวเข้าออกใส่ร่างกายเธออย่างรุนแรงแม้เธอจะร้องครวญครางเหมือนคนจะขาดใจแต่เขาก็ไม่หยุดยังคงระรัวเอวสอบใส่เธออยู่แบบนั้น ปึก! ปึก! ปึก! "อ๊าาา~ อ๊ะ! อ๊ะ!" "แน่นมาก~ เจ็บหัวไปหมดแล้ว~ อ่าาาา" "ศรุต~ อื๊อออ~ ศรุตพี่ไม่ไหวแล้ว~ ปึก! ปึก! ปึก! ในเมื่อเธอไม่ไหวเขาเองก็ไม่ขอทนอีกต่อไปความอัดอั้นที่มีมาตลอดระยะเวลา 5 ปีมันจบสิ้นแล้วเขาปลดปล่อยน้ำสีขาวออกมาใส่ตัวเธอหนำซ้ำยังกดแช่เอาไว้จนแท่งร้อนเริ่มอ่อนตัวลงเขาถึงได้ดึงออกมาจนเห็นความสวยงามของน้ำสีขาวผสมเลือดสีแดงไหลหยดลงมาเป็นสาย "สุดยอดเลย.... ผมต่อเลยนะ" ------------------------------- พ่อเอ๊ยยยย เก็บกดมา5ปีแล้วเนอะ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD