บทที่7
จัดบนเรือ NC
ถึงเวลาที่ทุกคนรอคอย ศรุตกำลังยืนรอน้องสาวกับน้องชายและคนของใจเดินลงมาจากบ้านเพียงแค่เขาเห็นคนของใจก้าวเดินลงมาด้วยชุดเดรสสีชมพูอ่อนแถมยังใส่สร้อยที่เขาตั้งใจซื้อให้เธอจนทำให้เธอดูสวยเด่นที่สุดในงานนี้
"สร้อยสวยดี" น้ำเสียงของศรุตดูเรียบเฉยใครได้ยินคงไม่ได้คิดอะไรเพราะพี่น้องบ้านนี้ก็คุยกันแบบนี้เป็นเรื่องปกติ
"อืม... คนซื้อคงตั้งใจเลือกให้น่ะ^^"
"หึ"
เมื่อแสงไฟในบ้านดับลงเสียงร้องเพลง happy birthday ก็เริ่มดังขึ้นตลอดเวลาที่เพลงนี้ถูกร้องบรรเลงสายตาของศรุตกับเฝ้ามองเพียงหนูใจ๋แค่คนเดียวความสวยและความน่ารักของเธอสะกดจิตให้เขาไม่อาจละสายตาไปจากเธอได้ เมื่อคุณหมอศิลากับมินตราเป่าเทียนจนแสงไฟดับลงศรุตก็ฉวยโอกาสโน้มใบหน้าลงไปหอมแก้มหนูใจ๋หนึ่งทีอีกทั้งยังจับข้อมือเล็ก ๆ ของเธอวิ่งออกมาจากงานด้วยความเร็ว
"เดี๋ยวศรุตจะพาพี่ไปไหนยังไม่ได้ตัดเค้กกันเลย"
"ไปขับรถเล่นกัน"
รถสปอร์ตเปิดประทุนถูกศรุตขับออกมาจากบ้านด้วยความเร็วคนในบ้านไม่ได้สงสัยอะไรเพราะทุกคนกำลังสนุกอยู่กับการป้ายครีมเล่นกันอยู่ในงาน
แสงไฟในเมืองหลวงพาให้บรรยากาศมันดูอบอุ่นลมเย็นปะทะผิวหน้าสร้างความโรแมนติกราวกับพระเอกนางเอกซีรีส์เกาหลีที่หนูใจ๋ชอบดู
"เฮ้อ..."
"เป็นอะไร?" นอกจากเขาจะถามเธอแล้วเขายังเอื้อมมือไปจับมือเธอไว้แล้วดึงมาวางไว้บนตักของเขา
"พี่แค่รู้สึกสบายใจศรุตรู้ไหมว่าตั้งแต่ที่พี่เข้ามาทำงานกับคุณแม่พี่ต้องแบกรับอะไรหลาย ๆ อย่างธุรกิจของไร่เฝ้ารักพี่ก็เกรงใจคุณพ่อน่านฟ้าแต่โชคดีที่คุณพ่ออย่างมีน้องคอยช่วย"
"เหนื่อยก็พักบ้างคุณแม่ไม่ใช่คนเจ้ากี้เจ้าการขนาดนั้นพี่ไม่ไหวก็แค่บอกท่าน"
"พี่ไหวแต่บางครั้งพี่ก็แอบน้อยใจ... เวลาที่ทุกคนพูดถึงอนาคตว่าที่เจ้าสาวของศรุตพี่จำได้ว่าคุณพ่อศรัณย์เคยอยากให้เราลงเอยกัน"
"ก็เพราะว่าพี่ไม่ยอมให้ผมเปิดตัวพวกท่านเลยคิดว่าเราสองคนเป็นได้แค่พี่น้องกันทั้งที่ความจริงเราคบกันมา 5 ปีแล้วนะ"
ระหว่างติดไฟแดงเขาหันมามองคนตัวเล็กที่กำลังส่งสายตาหวานซึ้งมาให้เขา เขาจึงรีบปิดระบบเปิดประทุนเพื่อให้เธอรู้สึกอุ่นใจที่ได้อยู่กับเขาเพียงลำพัง
เมื่อไฟเขียวศรุตก็รีบเหยียบคันเร่งมาที่ท่าเรือแห่งหนึ่งย่านสมุทรปราการหนูใจ๋มองไปรอบ ๆ ด้วยความสงสัยเขาไม่ได้บอกว่าจะพาเธอมาที่นี่สักหน่อย
"ไหนบอกว่าจะพาพี่มาขับรถได้ไงทำไมมาที่นี่ล่ะ?"
"ลงไปเถอะอยู่ในรถผมเอาพี่ไม่ถนัด"
เธอถูกเขาพาลงมาแล้วเดินขึ้นเรือยอชต์ของครอบครัวภายในตกแต่งด้วยบรรยากาศดินเนอร์สุดหรู หนูใจเคยมานั่งเรือยอชต์นี้หลายครั้งเพราะมันเป็นเรือของครอบครัวที่มักจะเอาไว้จัดงานสำคัญเล็กๆ ภายใน
"ดื่มสักหน่อยไหม" ศรุตถือแก้วแชมเปญเข้ามาหาเธอ เธอจึงรับมาถือไว้แล้วแกว่งเบา ๆ ก่อนจะจิบเล็กน้อย
"ไม่คิดว่าจะพาพี่มาที่นี่..."
"ก็ดูแต่งตัวสิสวยขนาดนี้จะขลุกอยู่แต่ในบ้านทำไม"
ศรุตวางแก้วลงบนโต๊ะเขาใช้มือโอบเอวเธอเข้ามาหาตัวมือซ้ายเกลี่ยไปตามกรอบหน้ารูปไข่นิ้วโป้งแตะเบา ๆ ที่ริมฝีปากคนตัวเล็กจึงเผยอปากขึ้นแล้วงับนิ้วโป้งของเขาเบา ๆ แต่มันกลับกระตุ้นอารมณ์บางอย่างที่ศรุตเฝ้ารอคอย
ริมฝีปากของทั้งสองประกบจูบกันอย่างดุเดือดสองแขนของหนูใจ๋โอบคอเขาพร้อมยกขาหนึ่งข้างเกี่ยวรั้งเขาไว้จนถูกเขาพามานอนที่เตียง
"จะเอาให้ขาดใจเลย"
"เบาๆ นะศรุตพี่กลัว~"
ถึงแม้ว่าเธอจะพูดว่ากลัวแต่ใจของเธอกลับสู้สุดใจไม่ว่าเขาจะจูบปากซุกไซร้ซอกคอหรือใช้ลิ้นตวาดเลียความสาวของเธอ เธอก็ตอบสนองเขาได้เป็นอย่างดีทำเอาศรุตอดใจไม่ไหวต้องรีบถอดสูทออกแล้วโยนให้พ้นตัว เขาก้าวขาขึ้นมาบนเตียงแล้วแทรกกายเข้าหว่างขาแท่งร้อนขนาดเกินมาตรฐานถูกวางทาบไว้บนตัวเธอ
"ไม่ใส่ถุงยางเหรอศรุต!"
"ไม่ชอบ"
พูดจบเขาก็ดันแท่งร้อนเข้ามาช้า ๆ แต่มันกลับสร้างความทรมานให้กับหนูใจ๋จนเธอร้องครวญครางเสียงหลง
"อ๊าา~ พี่เจ็บนะ~"
"ผมก็เจ็บ~ อ่าา นี่ก็ครั้งแรกของผมเหมือนกัน”
ปึก!
“อ๊าาาา~ เจ็บ! อื๊อออ~”
หยาดน้ำตาไหลออกมาทางหางตาหมอศรุตรีบดึงแท่งร้อนออกจากกายสาวของเธอก่อนจะจับสะโพกของเธอยกขึ้นแล้วจอแท่งร้อนเข้าไปช้า ๆ ให้เธอได้เห็นภาพสุดสยิวไปพร้อมกับเขา
"พี่เห็นไหมของผมมันกำลังเข้าไปในตัวพี่แล้วอ่าา~"
"อื๊ออ~ สะ เสียวว~ ไม่ไหวแล้วศรุต~"
เขากดแท่งร้อนแช่ไว้ครู่หนึ่งก่อนจะขยับเอวบดครึ่งเธอช้า ๆ จนร่างกายของเธอเริ่มปรับสภาพความยืดหยุ่น จากนั้นเขาก็ก่นกระแทกเธอทันทีจนเสียงของเขาและเธอดังออกมาจากลำคอ
"อ๊าา~" ดวงตาคู่สวยเพ่งมองไปยังลำแท่งร้อนที่กำลังระรัวเข้าออกใส่ร่างกายเธออย่างรุนแรงแม้เธอจะร้องครวญครางเหมือนคนจะขาดใจแต่เขาก็ไม่หยุดยังคงระรัวเอวสอบใส่เธออยู่แบบนั้น
ปึก! ปึก! ปึก!
"อ๊าาา~ อ๊ะ! อ๊ะ!"
"แน่นมาก~ เจ็บหัวไปหมดแล้ว~ อ่าาาา"
"ศรุต~ อื๊อออ~ ศรุตพี่ไม่ไหวแล้ว~
ปึก! ปึก! ปึก!
ในเมื่อเธอไม่ไหวเขาเองก็ไม่ขอทนอีกต่อไปความอัดอั้นที่มีมาตลอดระยะเวลา 5 ปีมันจบสิ้นแล้วเขาปลดปล่อยน้ำสีขาวออกมาใส่ตัวเธอหนำซ้ำยังกดแช่เอาไว้จนแท่งร้อนเริ่มอ่อนตัวลงเขาถึงได้ดึงออกมาจนเห็นความสวยงามของน้ำสีขาวผสมเลือดสีแดงไหลหยดลงมาเป็นสาย
"สุดยอดเลย.... ผมต่อเลยนะ"
-------------------------------
พ่อเอ๊ยยยย เก็บกดมา5ปีแล้วเนอะ