คลั่งไคล้รักเมียหมอ

บทที่11 หายนะNC

บทที่11

หายนะNC

คุณหมอศิลาจัดการสาวสวยที่เขาพามาด้วยเธอเองก็ตอบสนองเขาทุกอย่างไม่ว่าจะจูบปากแลกลิ้นแม้กระทั่งอมแท่งร้อนของเขาเธอก็ทำให้เขาถูกอกถูกใจ เธอดูสดใหม่แกะกล่องแต่ก็มีความมั่นใจตัวเองสูง

"ครั้งแรกก็จะขึ้นพี่เลยหรือคะหนูจ๋า~"

"คนอย่างหนูไม่เคยก้มหัวให้ใครค่ะ~"

ปึก!

คุณหมอศิลาสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างเหมือนเธอจะยังไม่เคยผ่านผู้ชายคนไหนมาก่อนช่องคลอดของเธอมันมีความผิดปกติซึ่งคนเป็นหมอย่อมรู้ดีว่าสิ่งที่มันขาดหายไปนั้นมันคือเยื่อพรหมจรรย์

ความเสียวซ่านที่เขาได้รับมันทำให้สติที่ยังพอมีหลงเหลือลอยหายไปกับสายลมดวงตาที่พร่ามัวเริ่มปิดสนิทแต่คนตัวเล็กยังขย่มเหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย

"เจ็บ~ อ๊าา~ ทำไมมันใหญ่แบบนี้ไม่ไหวแล้วเหนื่อยเกินไป อื๊ออ~"

ปึก! ปึก! ปึก!

สาวสวยเริ่มออกแรงขึ้นเรื่อย ๆ เธอรวบรวมแรงกายทั้งหมดที่มีเพื่อจัดหนักให้เขาจนเสร็จสิ้นครั้งแรกของเธอเกิดขึ้นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์แถมยังไม่รู้ว่าเธอเดินโซซัดโซเซมากับใครแต่ภาพจำสุดท้ายคือลูกชายนักการเมืองที่ตามจีบเธอมาหลายปีแต่ก็ยังจีบไม่ติด

วันต่อมา

เสียงนาฬิกาปลุกบ่งบอกว่านี่เป็นเวลา 7 โมงแล้วคุณหมอศิลาพยายามลืมตามองเพดานห้องนอนของเขา เมื่อคืนเขาจำได้ว่าหลังจากที่พี่ชายกับพี่สาวเดินทางกลับไปแล้วตอนแรกเขาก็คิดที่จะกลับมานอนพักแต่บังเอิญเจอน้องจ๋ารุ่นน้องสมัยเรียนมัธยมแถมยังเป็นดรัมเมเยอร์ของโรงเรียนจึงได้ย้อนกลับมาคุยกันจนนัดแนะพามาสานต่อกัน

"น้องจ๋าตื่นได้แล้วครับรีบแต่งตัวเดี๋ยวพี่อาบน้ำเสร็จพี่จะไปส่งที่บ้านวันนี้พี่มีเคสผ่าตัดตอน 10:00 น"

"อือออ~ ขออีกนิดได้ไหมฉันมีเวรตอนบ่ายฉันไม่รีบ"

หลังจากที่ทั้งสองพูดจบเหมือนสติมันเริ่มกลับมามีเวรบ่ายอะไรผ่าตัดอะไรกันดวงตาของทั้งสองเบิกโพรงด้วยความตกใจก่อนจะหันไปมองหน้ากันความหายนะมันก็เกิดขึ้นทันที

"ไอ้บ้ากาม!"

"ยัยปากแจ๋ว!!"

กรี๊ดดดดดดด!!!!

เสียงกรีดร้องที่ดังออกมาจากห้องนอนของศิลาทำเอาทั้งบ้านที่กำลังนั่งทานข้าวตกอกตกใจคุณหมอศรัณย์ไม่รอช้ารีบวิ่งขึ้นมาบนห้องเพราะกลัวว่าจะเกิดเรื่องราวเลวร้ายขึ้นเมื่อทุกคนเปิดประตูห้องนอนของศิลาเขาก็เห็นอายุรแพทย์หญิงปุ้มปุ้ยกำลังใช้หมอนทุบตีหมอศิลาด้วยความโกรธแค้นส่วนหมอศิลาคว้าเอวเธอได้ก็จับทุ่มไปกับที่นอนเป็นภาพที่ดูน่าสยดสยองยิ่งนัก

"แกข่มขืนฉันไอ้บ้ากามแกข่มขืนฉัน!!"

"เธอนั่นแหละที่ข่มขืนฉันหน้าไม่อายเป็นผู้หญิงภาษาอะไร!"

"กรี๊ดดด!! ไอ้บ้านายนั่นแหละที่ลักพาตัวฉันมานายตั้งใจที่จะข่มขืนฉันแล้วแบล็กเมล์ฉันเอาไปประจานให้ฉันเสื่อมเสียชื่อเสียงใช่ไหม!!"

"หน็อยยย!! ให้มันน้อย ๆ หน่อยเถอะคนอย่างเธอถ้าไม่มีนมใหญ่ ๆ นั่นสภาพก็คงไม่ต่างจากแมวน้ำหรอก!"

"ไอ้หมอเฮงซวย!!"

ทุกคนที่ยืนอยู่รีบพากันถอยหลังออกมาจากห้องก่อนจะรีบแยกย้ายกันไปทำงานปล่อยให้ทั้งสองเคลียร์กันไปอารมณ์ของหมอปุ้มปุ้ยตอนนี้ใครจะกล้าเข้าไปห้ามเดี๋ยวเธอด่าเปิดไม่สนหน้าใครขึ้นมาจะทำยังไง

โรงพยาบาลปิติภัทรไพศาล

ในช่วงบ่ายคุณหมอปุ้มปุ้ยเดินทางมาทำงานตามปกติเธอไม่พูดไม่คุยกับใครถึงเวลาตรวจเธอก็ทำหน้าที่เป็นอย่างดีแต่พอพักเธอก็คิดหาวิธีจัดการคู่อริของเธอที่สร้างเรื่องอับอายขายขี้หน้าอาไว้

ในระหว่างที่คุณหมอปุ้มปุ้ยกำลังเดินเตร็ดเตร่อยู่แถว ๆ คาเฟ่ร้านกาแฟของโรงพยาบาลเธอก็บังเอิญเจอกับครอบครัวปิติภัทรไพศาลที่พากันเดินมาทานข้าวที่คาเฟ่แห่งนี้

คนมีความผิดรีบเก็บข้าวของเอกสารที่เธอนำมาอ่านแต่พอจะลุกขึ้นทุกสายตาของคนในครอบครัวคุณหมอศิลาก็หันมามองที่เธอเป็นตาเดียว

"สวัสดีค่ะขอตัวก่อนนะคะบ๊ายบายค่ะ" ไม่ทันที่เธอจะก้าวขาออกไปจากร้านเสียงของผู้อำนวยการก็ดังขึ้นทำเอาทุกคนในร้านหันมามองที่เธอกันหมด

"สวัสดีครับลูกสะใภ้อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิ"

"คุณพ่อครับ! ผมไม่ชอบหมา!"

ปุ้มปุ้ยได้แต่กัดฟันกรอดเธอโกรธเธอเกลียดหมอศิลามากแต่ไม่อยากแสดงกิริยามารยาทที่มันไม่ดีออกไปจึงได้แต่ยกมือไหว้ทุกคนแล้วเดินออกมาอย่างเฉิดฉาย

ด้านหมอศิลาหลังจากที่เขาสั่งสปาเกตตีเมนูโปรดของเขาที่เขาทานตั้งแต่เด็กยันโตเขาก็ได้แต่นั่งเขี่ยจานไปมาจนคุณพ่อของเขาถอนหายใจกับพฤติกรรมของลูกชาย

"พ่อเคยบอกว่ายังไงจะกินเล่นจะเที่ยวอย่าพามาที่บ้าน"

"เมื่อคืนผมเมามากบอดี้การ์ดเลยมาส่งที่บ้านคิดว่าจะไปส่งคอนโดผมก็จำอะไรไม่ได้รู้ตัวอีกทีก็เสียตัวให้ยัยนั่นไปแล้ว"

"ใครที่เสียพูดจาให้มันดี ๆ ยังไงก็ควรให้เกียรติหมอปุ้มปุ้ยเขาบ้าง พ่อไม่เคยสอนให้เราเห็นแก่ตัวแล้วหมอปุ้มปุ้ยเขาก็เป็นหลานสาวของเพื่อนคุณปู่ครอบครัวของเธอเป็นอาจารย์แพทย์กันทั้งคู่พ่อกับแม่เป็นเจ้าของเว็บนิยายอันดับหนึ่งของประเทศไทย เธอไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดาที่ลูกจะทำลายชื่อเสียงพาเขามาที่บ้านแล้วก็ควรรับผิดชอบไม่ใช่ไปปากเสียใส่เขาแบบนั้น"

คุณหมอศรัณย์รีบทานข้าวเพราะเขามีประชุมในช่วงเย็นต่อและหนึ่งในบุคลากรที่จะต้องเข้าร่วมประชุมก็คือคุณปู่ของคุณหมอปุ้มปุ้ยหากเรื่องนี้ถูกแพ่งพายออกไปไม่ใช่แค่หมอปุ้มปุ้ยที่จะเสื่อมเสียชื่อเสียงครอบครัวของเขาก็จะเสื่อมเสียชื่อเสียงไปด้วย

หลังจากที่หมอศิลาเดินกลับเข้ามาในตึกเขาก็เห็นหมอปุ้มปุ้ยกำลังเล่นกับคนไข้ที่เป็นเด็กน้อยเธอจะมีตุ๊กตาพวงกุญแจแจกให้เด็กที่เข้ามาหาเธอทำให้เธอเป็นที่รักของคนไข้หลาย ๆ คน

"ได้ข่าวว่าเมื่อคืนพาสาวเข้าบ้านเหรอ?"หมอศรุตเดินเข้ามาด้านหลังน้องชายทำเอาน้องชายถอนหายใจอย่างคนหมดอาลัยตายอยาก

"อีกแล้วกูเคยบอกมึงแล้วใช่ไหมว่าพ่อสั่งห้ามไม่ให้พาผู้หญิงเข้าบ้านถ้าไม่มั่นใจก็อย่าพาใครมาให้ท่านรู้จัก"

"แล้วพี่จะพูดให้มันได้อะไรขึ้นมาวะก็พาไปแล้ว แล้วก็ไม่ได้ตั้งใจพาไปด้วยขอตัวนะมีงานต้องทำ"

คุณหมอศรุตได้แต่มองน้องชายที่เดินหงุดหงิดเข้าลิฟต์ไปส่วนตัวเขาเดินตรวจงานอีกสักหน่อยก็จะกลับบ้านไปหาหวานใจที่กำลังทำขนมจีนแกงเขียวหวานรออยู่ที่บ้าน

--------------------------------

รอ NC ฉ่ำ ๆ ของคู่นี้ก่อนนะคะ