His Dark Obsession (His Series No.I)

Leave. "Who the hell are you and what the f**k are you doing in my room?!" Napahinto ako sa paglalakad ng marinig ko ang malakas na sigaw mula sa kwarto ng kapatid nang aking amo. Si sir West. Ano na namang nangyari dun? Makasilip nga kahit konti. Agad ko naman yung tinungo kahit na may iba akong pupuntahan. Maghahatid pako nang pagkain sa amo ko. Kay sir Perie. Di naman masyadong malayo ang kwarto ni sir West at makikisilip lang naman tayo. Promise mabilis lang to. Nang makarating ay dahan dahan akong sumilip sa gild at agad ko namang nakita ang babaeng nakadapa at nanginginig sa takot. Teka. Kakapasok lang nang maid nayan kahapon ah. Sya pala ang naka assign kay Sir West. "P-pasensya napo, n-naghatid lang po ako nang makakain nyo s-sir, u-utos k-kasi s-sakin" utal utal na sabi nang maid habang nakayuko parin. "Really? Do you think I'm stupid? Get the hell out of here now!" Galit na ani ni Sir West. Grabe naman, galit na galit yarn. Todo beast mode naman to si Sir West, Kay aga aga ang sungit sungit. Pati nga si Sir Perie ay inaaway pa nya. Ewan ko ba sa magkapatid nato, parang hindi magkakapatid ang turingan. Mabilis na napaangat ang ulo ng babae na marinig niya ang sinabi ni Sir West. Agad itong napatayo at nagmamadaling lumabas. Nang makalabas na ang maid ay bigla namang tumingin si Sir West dito sa gawi ko at dahil sa gulat ay agad din akong napatakbo nang wala sa oras papuntang kwarto ni Sir Perie. Naku baka mapagalitan pako, mahirap na. "Napansin o nakita nya kaya ako?" Kinakabahang saad ko sa sarili habang nakahawak sa dibdib ko na napakalakas na ang kabog. Yan kasi Fina eh! Napakachismosa mo. Actually apat ang anak ni Ma'am Malfe at Sir Lucio. Kaninang lalaki ay ang ikalawang anak nila. Habang si sir Perie ay ang panganay. Sya ang pinagsisilbihan ko ngayon. Ewan ko kung matatakot or magiging grateful bako dahil hindi si Sir West ang napagsilbihan ko. Sabi naman nang mga kasambahay dito eh mas Malala padaw si Sir Perie. Pero para sakin parang hindi naman. Napakatahimik nga eh. Ewan ko baka tahimik lang to sa umpisa. Mapapakanta talaga ako nang 'Ako'y tahimik lang sa umpisa'. Iba din kasi ang awra ni sir. Mga titig nya ang iba tsaka nakakatakot. Pero Keri ko pa naman kahit papano. Muntik pa nga ko masaktan dahil sa pagtulak nya sakin nung first day ko bilang personal maid nya. Laking pasalamat ay dumating si Ma'am Malfe. Kamuntikan nakong mamatay dun sa takot. Oo, takot na takot ang ante nyo. Hindi ko naman talaga makakalimutan ang araw na yun dahil sya ang kauna-unahang taong nakita kong walang pag-sisisi sa ginawa. Parangang kasalanan ko pa kung bakit ako kamuntikan mamatay. Naku kung hindi ko lang need nang trabaho ay matagal nakong nag resign. Huminga ako ng napakalalim para patatagin ang loob ko bago maglakad ng mahinahon papunta sa kwarto ni Sir Perie. Tatlong beses akong kumatok bago ko pakinggan ang nasa loob kung magsasalita ba to. Pero nang wala akong marinig mula sa loob ay kumatok muli ako at wala paring sagot galing sa loob, pipi pipihan tayo kung ganon? Kakaloka. Sinubukan ko nang ipihit ang doorknob para I check kung naka lock ba ito. Pero hindi sya lock. Binuksan ko ang pinto sa pagkakaakalang walang tao pero ng buksan ko iyon ay nakita ko ang isang lalaking na nakadungaw sa teresa na inaasahan kong magbubukas ng pinto para kumain ang pagkain na dinala ko para sa kanya. Huminga ulit ako nang malalim bago magsalita. "S-Sir Perie, nandito napo yung pagkain n-nyo"May kabang sabi ko habang nakatingin sa matipunong likod nito. Unti unti siyang humarap dahilan para mapalunok ako sa takot nang magtama ang matalim nitong mata sa akin kaya agad kong ibinaba ang tingin ko dahil sa kaba. Shutackelss, Huminahon ka lang Fina. Remember anak din to ni Cristo. "Come here." Malumanay lang ang pagkakasabi nya dub pero halos ikanginig na ng buong sistema ko. Cringe man pakingan pero ganto kalakas ang karisma niya. Dahan dahan akong naglakad palapit sa kanya, hindi ko sinarado ang pinto para naman mabilis akong makatakbo kung may gawin man siyang masama. Hellur, advance mag isip ang ante nyo no, mahirap na. Nang makalapit nako sa kanya ay isa-isa kong ibinaba ang katawan ko kasunod nun ang pag-abot ko naman ng basket na pinaglalagyan ng pagkain nya. Sa loob nang basket ay completo na lahat may plato, baso kutsara at iba pang kailangan, kasama na din ang mga pagkain at inumin. Mahal na Mahal sya ni ma'am Malfe at Sir Lucio, na kahit anong gusto nya ay gagawin nang mag Asawa. Sabagay may maiibibigay naman. Sobrang yaman nga. Nang tuluyan ko nang naiabot ang basket at narinig ko naman ang sarcastikong bungisngis nya dahilan para mapaangat ako nang tingin. Agad ko naman nakita ang sarcastikong ngisi nito at ang kanyang nagbabagang tingin na may halong inis. Isang hakbang at nakalapit agad sya sakin at mabilis akong hinatak na mas lalong nakapagpalapit sa aming dalawa. "You're late." Halos mapapikit ako nang maramdaman ang hininga nito sa aking tenga na lalong nagpataas sa aking mga balahibo. Pero in fairness mabango ang hininga ni ante. "Now tell me. Why. Are. You. Late. hmm?" Bahagya nyang binitawan nya ang aking braso at mabilis kinuha ang basket sa kamay ko. Bahagya rin syang umatras dahilan para makahinga ako kahit konti. Bahagya din akong natulala. Eh ano namang sasabihin ko? Nakichismis? Ganon? Kaya ako nalate? Di naman ako na inform na may pagkaapurado din pala tong lalaking to. "Nevermind. You may leave." Malamig na sabi nya habang tinungo ang mesa malapit sa kanyang higaan. Agad nyang nilapag ang plato tsaka baso sa lamesa at nagsalin na nang pagkain. Pasensya na nakichismis pako kanina. Halata namang gutom na gutom pala to. Nahiya ako mga bente. Nagtaas ito nang kilay nang mapansing nakatayo pako sa aking kinaroroonan. "What are you still standing there? Didn't you hear me? I said leave!" Kasing lamig nang kanyang mata ang kanyang tinig. Dahilan para mapaatras ako nang bahagya. Ramdam ko ang panginginig nang aking binti at ang aking kalamnan. Di ako makapagsalita o makatingin man lang sa kanya. Di ko magalaw ang aking bibig. Nawala ang powers nang ante nyo. "Oh, I see. You're afraid of me aren't you?" Sarcastikong ani nya habang madilim na nakatitig sakin. Hangat maaari ay iniiwasan ko ang kanyang mga titig dahil feel ko mas lalong maging awkward pag ganun. "H-hindi naman po, medj lang" ngumite ako pero kalaunan ay naging ngiwi na dahil mas naging busangot ang kanyang mukha, lalo lang ata syang nainis sa sinabi ko. Anong mali dun? Sige I close ko nalang ang aking mouth sa susunod. Eto naman hindi mabiro kahit paminsan minsan man lang. "Really?" Agad naman akong nabahala nang nagtangkang tumayo ito. Kaya habang hindi pa sya nakakalapit ay inunahan ko na sya. "E-eto n-naman si sir di mabiro, p-pasensya na sir, a-aalis napo ako, babalikan ko nalang po yan tsaka lilinisin mamaya, bye" Mabilis tsaka nakangiting ani ko bago kumaripas nang takbo pababa. Nang nakalayo nako nang konti, dun nako nakahinga nang maayos. Okay na yung ginawa ko. Baka mabalibag na naman ako nun. Mahirap na. ??????????: This is a work of fiction. Names,characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or d*ad, or actual events is purely coincidental.