Hasret Baki...

1254 Words
Melike Bulutların üstündeyim biliyor musunuz? Niye çünkü aşık olduğum adamla evliyim ve 1 haftadır balayındayız. İzmir'e ilk defa geldim, biz de yazları tatile giderdik ama Antalya'ya. İzmir'i de beğendim, bir haftadır gezip tozmadığımız yer kalmadı. Gerçi Süleyman'la nereye gitsem bana cennet zaten de.. Düğünden sonra o gece Büyük Ankara Otelinde kaldık. Süleyman o gece özel olacağı için kimsenin evinde kalıp da kendimi kasmamı istemedi. Ankara'nın en büyük otellerinden biri zaten burası, oda çok temizdi, büyük lale desenli perdeler, çift kişilik bir yatak, birer komodin ve balayı çifti olduğumu söyleyince odaya meyve tabağı hazırlamışlar. Heyecanım ne kadar çoksa, korkum da o kadar çoktu. İlk gece korkusu diye bir şey var ve ben şuan iliklerime kadar hissediyorum ama harika bir kocam olduğunu unutuyorum bazen. Bana o gece istersen bir banyo yap sonra yat uyu yoruldun dedi. O kadar şaşırdım ki buna, uzun zamandır aynı evdeyiz ve birçok sefer Süleyman'ın çok zorlandığını gördüm ama şimdi önce beni düşünmesi çok hoşuma gitti. Ben de bu tavra karşılıksız kalmadım tabiki, banyoya gidip güzel bir banyo yaptım sonra çeyizim için aldığımız pudra pembesi uzun saten geceliği giydim. Üzerine güpürlü dantellerle yapılmış ağır ve önden düğmeli sabahlığımı geçirdim tüm çekinceme rağmen gittim Süleymanın yanına. Beni görüne hafif tebessüm etti. "Hemen geliyorum sevdiğim" deyip banyoya geçti bu arada ben de odanın camını açtım hava zaten sıcaktı bir de bana ateş basınca nefes alamadım. Çok geçmeden de Süleyman girdi odaya zaten ama yarabbi o ne? Niye üstü çıplak ya bu adamın, bakmamak için direniyorum ama gözlerimi nerelerde gezdireceğimi bilemedim. Beline bir havlu dolamış sadece aramızda 20 cm var haliyle küçücük kaldım yanında. Gelip sarıldı sıkıca saçlarımdan öptü. "Senden tek bir ricam var benden korkma ya da benden çekinme güzel karım" "Senden değil de şey işte.." "Tamam biliyorum, seni incitmemeye çalışacağım elimden geldiği kadar." Sonra elimden tutup yatağa taşıdı beni ve geçekten azıcık bile incitmedi canım hatta birlikte olduktan sonra kan geldi bile diyemem belli belirsiz bir leke geldi ben korkuyla süleymana baktım ama o hiç umursamadı. ÇArşafı topladı yeni bir çarşaf serdi, sonra sıkıca sarıldı bana ve uyuduk. Böyle bir adama ben nasıl aşık olmayım.. Ertesi gün de güzel bir kahvaltı yapıp geldik İzmire ve bir haftadır rüyada gibiyim. İtiraf edeyim Süleyman biraz doyumsuz bir adam ama ben de rahatsızım diyemem bu konudan. Aslında endişesini de anlıyorum belki zin biter bitmez operasyona gidecek belki aylarca gelmeyecek bu sebeple de bana kendimi iyi hissettirmek için elinden geleni yapıyor. Ben de kendimi asker karısı olduğum fikrine iyice alıştırmaya çalışıyorum ne yapayım. Hepi topu bir hafta daha beraberiz sonra Süleymanın izni biteceği için o Şırnaka dönecek. Ben hala karar vermedim. Eğer o operasyona giderse yalnız kalırım ama ya gitmezse o zamanda onsuz geçirmiş olurum günlerimi bakalım son güne kadar düşüneceğim.. Şimdi geleceği düşünmek yerini şuanın kıymetini bilme istiyorum çünkü tekrar etme şansımız bile olmayabilir. Hayatımı her anlamda güzelleştirmeye çalışan adamla daha ne kadar mutlu olabilirim bunun hesabını yapıyorum ben. Bakın yine geliyor karşıdan onu kamuflajla görmeye o kadar alışmışım ki başka herhangi bir kıyafetle görünce şaşırıyorum. Altında kumaş bir pantolon var üzerinde kısa kollu bir gömlek. Bu başkasında gayet sıradanken benim kocamın üzerinde görünce şaşırmama sebep oluyor. Elinde bir dondurma var canım istiyor deyince hemen sen bekle ben alıp geliyorum deyip gitti. Kendine de bir gazoz almış. "Sen dondurma yemeyecek misin?" "Benim pek aram yok yüzelim sana afiyet olsun" "Peki o halde, teşekkür ederim" El ele tutup kordon boyu yürüdük, sohbet ettik bu arada söylemeyi unuttum. Salihi hatırlarsınız kendini bana siper etmiş yaralnmaıştı düğünümüze o da geldi. O kadar utlu oldum ki dayanamdım sarıldım.. Sürekli telefonda konuşuyoruz zaten ev numarasını almıştım. Harika bir adam Allah gönlüne göre versin inşallah.. İzmirdeki evde 13 gün kaldık toplamda. Hayatımın en mükemmel zamanlarını geçirdim burada. Süleymanla olmak benim için bir nimet ve bu nimeti ekmek banmak suretiyle bitirdim. Bu gece buradaki son günümüz. Ben Şırnaka gitmeyeceğım, Süleyman operasyona çıkacağız güzelim burada kal gözüm arkada kalmasın dedi. Ben de itiraz etmedim. Sabaha karşı çıktık yola bir kere mola vererek Ankaraya geldik. Saat 2 yi bulmuştu geldiğimizde önce onun ailesinin yanına gittik, el öpmesi babında. Çok güzel bir sofra hazırlamış Feraye anne zaten, onu yedik güle oynaya sohbet ettik falan derken akşama da annemlerin eve geldik. Annem de çok güzel hazırlık yapmış akşam yemeğimizi de orada yedik. Ardından Süleyman ellerini öptü avedalaştılarma hem kayınvalidem hem annem bir sürü kış için hazırlık yapmışlar. Arabaya yüklediler bagaj almadı arka koltuğa da istiflediler. Süleymanım gidince bir de onları yerleştirecek ama halinden şikayetçi gibi durmuyor. O annemlerle vedalaşınca ben de indim onunla beraber aşağı ama elimde değil ki akıyor gözyaşlarım. O da zor duruyor biliyorum ama bu ayrılıklar bizim için sıradan şeyler aslında. Uzun uzun konuştuk, nispeten ağlamam kesilince vedalaştık. Onun yolu uzu n, nerdeyse 1 gün sürüyor yol. İstersen araba sende kalsın dedi ama ben hayatta 24 saat araba kullanıp da Şırnaka gidemem. Zaten hem babamda hem kayınpederimde araba var ihtiyacım olursa. Ve ben o gün yolladım kocamı, annemlerin yanına döndüm. Tabi hep burada kalmam doğru değildi artık bir de eşimin ailesi vardı biraz onlarda biraz dburaerken geçirecektim bu 2 ayı. Payıma çokça özlem düştü benim.. Yine.. * Süleyman Allaha bir değil bin secde etsem az geleek sanki. Melike gibi bir kadını hak etmek için ne yapmış olabilirim bilmiyorum. Bir kadın her şeyiyle bu kadar mükemmel olmamalı. Ona haksızlık yapıyormuşum gibi hissediyorum çünkü sanki ne yaparsam yapayım onun seviyesine ulaşamayacakmışım gibi geliyor. Gözünün içine bakıyorum, mutlu olsun diye. Ağzından bir laf çıksa da yapsam istiyorum. Zamanım dar çünkü operasyon emri ta İzmire geldiğimizde geldi ama sen iznini bitir öyle katıl dediler sağ olsunlar ben de bu sebeple her bir anımın kıymetini biliyorum. Yalnız size garip gelecek bir şey söyletim daha evliliğimizin ilk haftasında bir rüya gördüm. Bir çocuğumuz olmuş Melikemlde bana diyorlar ki bu çocuğa sahip çık bu Vatandır.. Anladım o zaman ilk çocuğum erkek olacaktı, Melikeme içir şey söylemedim çocuk konusunda ne düşünüyor bilmiyorum daha oturup konuşmadık bu konuyu. Vakti geldiğinde belli olur nasılsa. Şimdi de akit tamam artık dönmek zorundayım ama ilk defa bir göreve gitmek bu kadar ağır geldi. Arkamda karımı bırakacak olmak gerçekten zormuş. İmkanım olsaydı onu da yanıma almak isterdim ama kıyamam ona. Gittiğimiz yerler normal yerler değil, dönüşü olmayan yollardan şartları zorlayarak dönüyoruz çoğu zaman. Bu sebeple burada kalmasını istedim, daha onun okulunun başlamasına 2 buçuk ay var. Burada ailesiyle kardeşleriyle kalsın, doya doya geçirsin zamanını, oraya gelse eve tıkılıp kalacak. Hiç gerek yok hem böyle benim de daha rahat. Çok zor olsa da vedalaştık ve ben onu arkamda bırakıp sürdüm Şırnaka. Yolda sık sık mola verdim ki uyuklamayın zaten virajlar berbat yol tek şeritli olunca uzun yol işkenceye dönüşüyor. Şükür ki ertesi gün akşamına Şırnaka geldim. Melikemle evimize girdim, her şey erli yerinde duruyor sanki hiç gitmemişiz gibi. Hem anamın hem kayınvalidemin doldurduğu kışlık erzağı indirdim onlardı mutfağa bırakıp karargaha çıktım. Birkaç saat uyuyayım ki bu sürede saç sakal tıraşı olmadım, arada ihtiya ç duyuyor insan. Tıraşımı olup uyudum ki şafakla beraber ben de katılayım time. Öyle de yaptık şafak sökmeye yakın uyandım, iyi dinlenmişim yalnız. Hemen Melikemi aradım. Uyuyor biliyorum ama gitmeden konuşmak istedim onunla ki telefonu o açtı direkt Süleyman diyerek. "Güzel karım" "Vardın mı?" "Evet sevdiğim sağ salim geldim iyiyim beni merak etme, tekrar ne zaman arayabilirim bilmiyorum ama endişeye kapılma ben aramadım diye tamam mı?" "Demesi kolay ama tamam elimden geldiğince sakin kalırım" "Melkime benim güçlü karım seni ço seviyorum" "Ben de seni çok seviyorum Süleyman sağ salim gidin gelin inşallah ayağınıza taş değmesin" "Amin sevdiğim, Allaha emanet ol" "Sen de aşkım" Bu konuşmadan sonra çıktım yola, geçekten ne zaman döneriz bilmiyorum. Tek istediğin dönebilelim inşallah ben dMelikeme daha doyamadım.. Hadi Bismillah..
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD