Seducing The Cold-hearted Billionaire

NAKASANDAL si Colt sa headboard ng kama habang binubuga ang usok ng sigarilyo mula sa kanyang bibig. Hindi na siya na nag-abala pa na takpan ang walang saplot na katawan habang nasa tabi niya ang napakagandang babae na mahimbing na natutulog. Umabot na lang sila sa kanyang pad. Nagniig - na hindi pa rin nakukuha ang pangalan nito. The woman was surprisingly wild in bed despite her demure looks. She almost drove him crazy and unleashed the beast out of him. Isa lang ang sigurado siya, mauulit pa ito. Hindi lang niya alam kung hanggang kailan dahil para sa kanya may expiration ang mga babae. Malinaw rin sa mga ito na hanggang sa kama lang ang relasyon nila. Hindi na niya kasalanan kung pumayag ang mga ito sa ganoong setup. The woman joined him at the bar counter while he was drinking wine at his favorite bar last night. Needless to guess what she wanted to happen that's why they quickly end up in bed. Hindi pa nangangalahati ang sigarilyo ay dinutdut na niya iyon sa ashtray na nakapatong sa side table. Nang tumingin siya sa relong pambisig ay mag-a-alas singko na nang umaga. Oras na nang nakagawian niya tuwing umaga -- Jogging. Tumayo siya at pumunta sa kanyang closet at pumili ng sports outfit. Isang black Nike jogging pants na may ternong hoodie jacket. Plain white shirt lang ang nasa loob. Nagsusuot na siya kanyang running shoes nang maramdaman na gumalaw ang babae sa kama. Napatingin siya sa kamay nitong pumulupot sa kanyang beywang. Hinalikan pa siya nito sa pisngi kung kaya binigyan nito ito ng isang naiiritang titig. "Why?" tanong nito na napakunot-noo. "Don't do that again." "Fine!" Kibit-balikat nito. Tuluyan itong tumayo. Hindi man lang nakaramdam ng katiting na hiya. Akala niya ay magbibihis na ito. Instead, she flaunted her naked body in front of him. May mapang-akit na ngiti nang lumapit sa kanya. Pinatayo siya at kinintalan ng halik sa bibig na hindi pa rin humihiwalay ang tingin sa mata niya. Lumuhod ito sa harap niya. At binababa ang kanyang jogging pants at boxer short hanggang tuhod niya. Hinawakan ang kanyang pagkakalake. Pinaglaruan. Taas-baba. At manaka-naka'y binabasa nito sa pamamagitan ng dila. Nang hindi na niya kaya ang kiliti na dulot nang ginagawa nito ay hinawakan niya ito sa buhok at sinubsob ang ulo nito sa kanyang paglalake. "I've never seen as huge as this," sabi ng babae na bahagyang inilayo ang mukha. Nagniningning ang mata na tila ba ginawang pluta ang kanyang sandata sa paraan ng pagkakahawak nito. "C'mon!" Pinatayo niya ito at binuwal sa kama. Kukubabawan na sana niya ito nang may nag-ring na cellphone. "Hayaan mo na 'yan" Hinila siya ng babae. Binalewala ang tawag. Napasubsob siya sa dibdib nito ngunit sa halip na ituloy ang naudlot na ginagawa nila ay tuluyan na siyang bumangon. Inayos ang jogging pants. "Hey!" "Sagutin mo ang cellphone mo," aniyang sinulyapan ang purse nito dahil nandoon nanggagaling ang tunog. Narinig niyang napamura ito. Bumangon at kinakuha ang purse. "Yes, Honey? Yes! I'm coming home, just wait for me." Awtomatikong nandilim ang mukha niyang sumulyap dito. "Pasensya na, hindi na kasi ako pinauwi ni Mommy, nandito ako sa kanya." Mapait siyang umiling. Women. They are all the same. Nagpaalam na ang babae sa kausap nito sa kabilang linya. Lumapit ito sa kanya at inilingkis ang kamay nito sa kanyang leeg at akmang hahalikan siya sa labi pero iniwas niya ang mukha. "Sino ang tumawag?" "My husband. Pinapau - " Hindi na nito naituloy ang sasabihin sapagkat kinaladkad niya ito papunta sa pinto. "Hey! What are you doing?!" "Get out!" "Magkikita pa ba tayo ulit? I'll give you my calling card, just call me. Or pwede ba akong pumunta dito anytime?" "No!" Madilim ang anyo na sabi niya. "Ito na ang una at huli nating pagkikita." "Wait!" Tuluyan na niyang sinara ang pinto. Narinig niya ang pagkalampag nito sa labas. Na-realize din niya na wala pala ito anumang saplot sa katawan kaya muli niyang binuksan ang pinto. "Just get dress and go home!" "C'mon, Colt Ventura." "Kilala mo ako?" "Sino ba ang hindi? Matagal na kitang pinapangarap. Matagal na akong gusto makalapit sa'yo!" "So you're just one of them." "No! I'm not after your money! Mayaman ako, Colt. I'm Congressman Mijare's Daughter." "Liar!" Nagmamadaling nagbihis ang babe nang mapansin na anumang oras ay sasabog na siya sa galit. Sinuklay na lang nito ang buhok gamit ang daliri at binitbit na lang ang stilleto. Huminto pa ito sa harap niya na tila may gusto pang sabihin ngunit sa halip ay umismid na lang at tiningnan siya ng masama bago lumabas na ng pinto. Napabuga ng hangin mula sa baga si Colt. Napatingala sa kisame habang nasa beywang niya ang dalawang kamay. Nasimulan nang hindi maganda ang araw niya. Lumipas ang ilang minuto na hindi pa rin kumakalma ang pakiramdam niya kaya nagpasya na lang siya na maligo. Naghubad siya ng damit at pumasok sa banyo. Sinabon niya ang buong katawan. Sinigurado niyang matatanggal ang amoy ng babae na dumikit sa katawan niya. Nandidiri siya. Galit siya sa mga ganoong uri na babae dahil minsan na rin siya nalagay sa sitwasyon ng asawa nito ngayon. Niloko. Ginawang tanga . . . Pinilig niya ang ulo para mapigilan ang pagdaloy ng memorya na nakapagdulot ng matinding kirot sa puso niya na kahit anong pilit niyang kalimutan ay hindi niya magawa. Nagpakawala siya ng marahas na buntong- hininga bago nagpatuloy sa pag-shower. Nang matapos ay lumabas siya sa banyo na tanging tuwalya lang ang suot na nakatali sa kanyang beywang. Sa halip na magbihis ay mas inuna niya ang pagtanggal ng bedsheets at comforter sa kanyang kama. Sinalansan na rin niya pati ang nagkalat na damit na suot niya kagabi pati na rin ang hinubad niyang sports outfit. Deretso siya sa labas ng kanyang pad at tinapon ang mga bitbit sa malaking trash bin. Nang bumalik siya sa kanyang kuwarto ay saka pa lang nagbihis. Tuloy siya sa pag-jogging. Mayroon pa siyang isa't-kalahating oras para makaikot-ikot sa pambublikong park na kahit umaga ay puno pa rin ng mga tao, partikular mga batang lansangan na namamalimos o 'di kaya'y magpamilya na gusto lang magpainit sa araw. Ano ang ginagawa ng isang bilyonaryo tulad niya sa ganoong klaseng lugar? Simple lang -- gusto niyang makatakas sa napaka-toxic na mundong kinagagalawan niya na halos hindi na niya maituro kung sino ba ang totoo sa mga taong nakakaharap niya. Hindi tulad sa mga tao sa parke na totoong mga mukha ang nakikita niya. Totoo ang mga tawa. Totoo ang damdaming pinapakita. He could wander around with the people not giving care who he is. Hindi tulad ng mga taong kilala niya na kulang na lang ay halikan siya sa paa at sambahin. Pero alin ang nakakatakot? Pwedeng isa sa mga ito ay kalaban niya na gusto siyang pabagsakin. Tuso, walang puso o awa -- tanggap niya kung ganoon ang tawag sa kanya. Hindi naman niya mararating ang kinalalagyan niya ngayon kung pusong mamon ang pinairal niya. Utak ang labanan pagdating sa negosyo at iyon ang puhunan niya para mapabilang sa pinakabatang bilyonaryo sa buong mundo. Nang lumabas siya sa kanyang pad ay nadaanan niya ang pitong nakahilirang kotse sa garage. Luxury car ang mga iyon. Koleksyon niya. Nabili sa hindi birong halaga tulad na lang Bugatti Centodieci at Lamborghini Veneno na mga kilalang personalidad pa lang mayroon sa bansa. Idagdag pa ang kanyang dalawang yate at isang private plane. He was obsessed with these kind of stuffs. Isa pa, wala rin naman siyang paglalaanan ng pera niya. Bente minutos marahil ang tinakbo niya bago narating ang nasabing parke. Gaya ng araw-araw na scenario nilapitan siya ng mga bata upang mamalimos ng barya. Ngunit gaya din ng dati ni isa sa mga ito ay wala siyang binigyan. Once is enough. He didn't tolerate that kind of behavior. Mamimihasa ang mga ito. Kaya nga hindi matapos-tapos ang ganoon suliranin sa bansa. "Ang damot!" Nilingon ni Colt ang pinagmulan nang tinig na iyon. At sa unang pagkakataon sa loob ng mahabang panahon ay noon lang siya napanganga sa kagandahang taglay ng babaeng kasalukuyan na binubuksan ang isang malaking beach umbrella upang maprotektahan ang mga panininda laban sa araw -- habang ginagawa iyon ay sumusulyap ito sa kanya na humahaba ang nguso. Inookupa na nito ang isang buong bench ng parke. Sa harap nito ay malaking icebox cooler at isang maliit na estante na naglalamanan ng candies. Pinilig niya ang ulo. Gusto niyang pagalitan ang sarili na nawala sa sistema dahil lang sa isang vendor. Pero ano itong pumipigil sa kanya na sa halip na ipagpatuloy ang pagtakbo ay mas napako siya sa kinatatayuan at hindi maalis ang mata sa babae. Simple lang ang babae. Nakasuot lang nang kupasing jeans at lumang sneaker na. May mukha at pangalan pa ng pulitiko ang suot na shirt. Nakawala ang ilang hibla ng buhok nito mula sa pagkakapusod at pawisan ang noo. Hindi siya sigurado kung purong pinoy ito kung ang pagbabasehan ay ang makinis at ang maputing balat nito. Batid niyang natural iyon at hindi dahil sa mga beauty products. Matangos din ang ilong nito na makipot ang butas at may mapipilantik na pilik-mata. 'Stop it, Colt!' saway niya sa sarili. Kailan pa siya natutong pag-aralan ang anyo ng isang babae? Lihim siyang tumawa ng pagak. Sa tantiya niya ay natitigan niya ang babae ng mahigit limang minuto. Wew! that's first time in his history. Pinagpatuloy na lang niya ang pag-jogging. At sa tuwing iikot siya ay hindi maiwasan na madaanan niya ang puwesto ng babae. Matagal na siyang nag-jogging sa parke na iyon at noon lang niya ito nakita. Isang ikot na lang at magpapasya na sana siyang uuwi ngunit nang napadaan siya ulit sa puwesto ng babae ay hindi niya alam kung sinadya ba nitong humarang at magkunwaring inaayos ang shoe lace sa mismong tapat niya. Tumatakbo siya kaya nawalan siya ng balance. Inilihis niya ang katawan sa pagsusumikap na hindi ito madaganan kaya sa halip sa semento siya bumagsak. "What are you doing?!" kaagad na bulyaw niya. "Sorry! Hindi ko sinasadya, ganito talaga ako, pahara-hara!" Dinaluhan siya ng babae. Tinulungan siyang makatayo. "D*mn!" Napamura siya. "Sorry talaga! Kung ano may injury ka man, 'wag kang mag-alala sagot ka ng Philhealth." Batid niyang sinusubukan lang magpatawa ng babae ngunit hindi umubra sa kanya. Tinanggal niya ang kamay nitong nakaalalay sa kanyang braso. Walang paalam na tumakbo ulit. Wala ng saysay pa kung palalakihin pa niya ang nangyari kung ni pambili yata ng bandage ay wala ito. Nasa kalagitnaan na siya pabalik sa kanyang pad nang maalala na tatawagan pala niya ang kanyang assistant. Pero napakunot-noo siya nang walang makapa na cellphone sa bulsa ng jogging pants niya sa likod. Hindi niya nakakalimutan na bitbitin ang bagay na iyon. At naalala niya na tiningnan pa niya kung may tawag o text dahil naka-silent mode iyon. Natigilan siya. That was a minute ago when she bumped that woman. Parang sinadya rin nito na harangan siya. Hindi kaya . . . Sh*t!