CHAPTER 34
“Oo nga, nalinis ko na, pinalitan ko na yung sapin, ginamot ko na rin yung mga sugat n’ya... pero `di pa rin siya nagigising...”
Dumilat ako at sa `pag galaw lang nang bahagya ay parang may napunit sa aking likuran.
“Hss...” napa singasing ako sa sakit.
Nakita ko si Bryan na napalingon sa akin.
Naka-upo siya sa gilid ng kama ko at may hawak na cellphone. Tumutulo ang luha sa mga mata niya!
“D-Daryl!” ngumangawa siyang yumakap sa akin. Muling sumakit ang katawan ko!
“A-aray...”
“Ah, s-sorry!” sabi ni Bryan na agad umupo ng diretso. “S-sorry, sorry, sorry talaga! Hindi ko sinasadya! Hindi ko talaga mapigilan sarili ko!”
‘Hello?’ sabi ng boses sa cellphone.
Pinulot uli ito ni Bryan. “O-ok na po, Tito, gising na si Daryl!” tumango siya ng ilang beses. Narinig kong su
