Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Az önce beni rezil etmiş ve daha yeni tanıştığım, ev arkadaşım olan adamın yanında beni yanlış biri olarak tanıtmıştı. Gözlerim sinirden dolarken, onu hayatım boyunca affetmeyeceğime yemin ettim. Onu asla affetmeyecek, bundan sonra onunla muhatap bile olmayacaktım. Yanımda küfür savuran Kamer'e bakamıyordum. Gözlerinde bana karşı farklı bir bakış açısını görmeyi istemiyordum. Başımı yere eğerken koluma dokunan elle, nefesimi tuttum.
"Seren?" Dedi soru dolu sesiyle. Ona bir açıklama yapmam gerekiyor muydu? Hayır. İsteyen istediği şekilde düşünebilirdi. Ama Aktan sınırını yeteri kadar geçmişti. Gözlerimi zorlukla kaldırarak, Kamer'e baktım. Bundan sonra beni evinde istemezse anlayışla karşılayabilirdim. Gözlerine mahcup dolu bakarken, sol gözümden bi
