ผ้าผืนสีขาวที่ปิดปากของเธอเอาไว้เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตาตัวของเธอถูกมือหนาหยาบกร้านของผู้ชายที่ชื่อว่าไบรอันรวบเอาไว้ ข้อเท้าทั้งสองข้างถูกโซ่ตรวนดึงรั้งส่วนข้อมือบางก็ยังไม่เป็นอิสระ เธอพยายามบิดตัวหนีการล็อกกุมจากเขา จนส่วนต่าง ๆ ของร่างกายเริ่มขึ้นรอยแดงจากการเสียดสี ปากร้อนยังเอาแต่ซุกไซ้ใบหน้าลงมาคลอเคลียไปตามซอกคอของเธอโดยไม่สนใจเสียงร้องไห้ของผู้หญิงตรงหน้าเลยแม้แต่น้อย
“อื้ออออ”
ข้าวหอมพยายามขืนตัวเอง และปฏิเสธสัมผัสน่ารังเกียจของใครอีกคน ใบหน้าหล่อตี๋ค่อย ๆ ผละปากออกห่างจากลำคอหอมกรุ่นเพราะหวังจะลงไปโลมเลียที่หน้าอกอวบอิ่มตรงหน้าแทน นัยน์ตาคมฉายแววความร้ายกาจออกมาเพราะรู้ดีว่ายังไงวันนี้ผู้หญิงคนนี้ก็ต้องเป็นของเขา…
ผลัวะ พลั่ก ปึงงงง!!
ไม่ทันที่ไบรอันจะได้ทำตามความคิดเขาก็ต้องหันหน้าไปมองตามเสียงที่ดังมาจากด้านนอกของโกดังเสียก่อน ทำให้ข้าวหอมได้จังหวะผลักตัวของชายร่างสูงให้ถอยห่า
