On The Love Training BOOK 2

Chapter 2

On-The-Love Training

Book 2

midnyt_princess

CHAPTER 2

JIN- POV

Damn! Malayo pa lang talaga ako ay natanawan ko na ‘yong pangyayari at positive nga! Heto at may nalulunod nga. I was taught as a kid in poolside life-saving class that, when possible, stay out of the water and offer the person in trouble the other end of a pole, and pull him out that way.

Pero sa case ngayon ay halos wala na ngang lakas ‘yong taong nasa pool kaya hindi na talaga ‘yon applicable.

Maki?

Basa ko do’n sa name tag na lulutang-lutang.

Tapos bigla akong kinabahan noong maaninag ko nga na parang siya ‘yong nasa ilalim ng tubig.

Shit!

My blood suddenly rushes through my head, and without second thought I start jumping off the high dive para maabutan ko agad si Maki. She's now actually sinking!

I tried to reached her as I hold her hand na nakalutang na.

Ganoon na lang ‘yong takot na naramdaman ko para dito nung makita ko ngang nakapikit na siya at parang wala nang malay. I swim beneath her, coming up behind her and I grab her in her waist.

I automatically tried to lift her, so that her head would be out of the water, I also went down so that my head was below the surface. Dapat sa oras na ito ay huminga na agad siya! But to my dismay, she didn't respond. She didn't fight me, and she didn't even try to climb up on me.

Natakot ako.

Parang bigla akong tinakasan ng lakas. Kasabay ng pagbundol ng kaba sa dibdib ko ay ‘yong kaisipan ko na I might really lose her.

"Come on, Maki," nag-panic na rin talaga ko. And in that very moment pa lang ay I tried to regain her consciousness. I shrugged her and even tap her pale face at para na siyang lantang gulay.

"s**t! What's up with her! Ayaw na yata niyang huminga,” stress na sabi ko sa isip ko.

Mura ako nang mura! Basta nalito na ako at natakot. My heart is actually pounding in my head at naririnig ko pa ‘yong pintig no’n sa tenga ko sa lakas ng beat. Bitbit ko siya while lumalangoy ako papunta sa dulo. Ewan ko ba at habang nag-aapura ako ay parang lalong lumalayo ito. Nakakainis!

Then suddenly, bigla na lang siyang umubo-ubo, and cough out some water at medyo natauhan na. I was so relieved like parang gusto ko pa siyang mas yakapin.

"It's okay, it's okay! I got you! I got you!” sabi ko sa kaniya to reassure her safety. Bigla kasi siyang nagpipiglas, akala niya siguro ay nag-struggle pa siya sa tubig. Takot na takot talaga ‘yong itsura niya, so mas lalo akong naawa sa kaniya.

Ligtas na siya! Halos mawala ‘yong mabigat na bagay na nakadagan sa dibdib ko kanina pa. Papatayin talaga kasi ako nito sa pag aalala.

"Jin!" halos pabulong na sabi niya nang makita na niya ko.

Tapos maiyak-iyak talaga ‘yong itsura niya.

Naramdaman ko na mas kumapit pa siya sa akin and like she was telling me na don't ever let her go. At mas hinigpitan ko pa nga ang hawak ko sa kaniya bilang sagot ko. Then, I swim with her as fast as I could.

I thank God many times as I finally reached the end of the f*****g damn large swimming pool. I have never been so wiped out in my entire life. Climbing the roughly eight steps to the platform took every ounce of my strength.

Binuhat ko si Maki, lalo akong naawa sa kaniya dahil nanginginig pa ang katawan niya. Sa ginaw man iyon o sa takot na nararamdaman niya ay hindi ko alam.

I place her back on the floor, as I also collapsed on my knee besides her at nanlulumong naitukod ko pa ang mga kamay ko. Then, saka ako huminga-hinga.

Shit talaga at pagod na pagod ako. Tapos basa na lahat sa akin pati ang cellphone ko.

Then biglang napansin ko ‘yong hawak niya. ‘yong name tag na nakuha pa talaga niyang kunin kanina nang madaanan namin itong lulutang-lutang kahit pa nanghihina na nga siya.

"Dont tell me, ‘yong name tag na yon ang dahilan sa pagkahulog niya sa pool? Is she crazy or what?!" tanong ko sa sarili ko.

Again, I look at her, she's still gasping for her breath at umuubo ubo. She seems so weak, with her hair all over her face tapos ang putla-putla pa niya.

"Anong nangyari? Bakit ba kasi nandito ka?" tanong ko sa kaniya habang ina-assist ko siyang maibangon ang kalahati ng katawan niya. Inuubo pa kasi siya, tapos hinawi ko ‘yong buhok niya na nakatakip sa mukha niya.

Hindi siya sumagot, umiwas pa nga siya ng tingin.

Nakita ko lang na mas hinigpitan lang niya ‘yong hawak niya doon sa name tag. Bagay na ikinainit ng ulo ko. Inagaw ko sa kaniya ‘yong hawak niya.

"Dahil dito? Don't tell me, nagpakalunod ka para lang kunin ‘tong walang kwentang bagay na ‘to?"

Hindi pa rin siya sumagot.

"I can't believe you! I know you're always been hard headed and stubborn, pero hindi ko akalain na talagang... talagang baliw ka na! Risking your life for this stupid thing? Ano ‘to, joke? ‘Pag namatay ka ba ngayon, mabubuhay ka ulit ng karton na ‘to bukas? This is so ridiculous and so are you!" inis na sabi ko rito na tinapon ko pang palayo ‘yong name tag.

Hindi ko kasi maiwasan na pagalitan ito dahil ni hindi isang beses lang siyang gumawa ng delikadong bagay na tulad nito. Kung hindi ko siya pagsasabihan ngayon, siguradong uulit pa ulit siya.

Bumuntonghininga ako and I tried to calm down, pero talagang naiinis ako! Hindi sa kaniya pero sa sitwasyon.

"Did you go to school to be an idiot or were you just born that way huh? Bakit hindi mo alam ang mga tama sa mali? Grow up, Maki! Huwag naman madalas ‘yong sarili mo lang ang iniisip mo! Hindi mo alam na you're dragging down someone else diyan sa mga kapabayaan mo!?"

I grabbed her shoulders at pinilit ko siyang tingnan niya ‘ko sa mata.

Pero pilit na umiiwas siya.

"S-sorry,” ‘yon lang ang sabi niya sa mahinang boses. Still, she's chilling, pati ang labi niya ay nanginginig din.

I saw her crying. Natigil ako.

It's like something's crushing inside me. Then, the realization just hit me. Hindi naman talaga mainit ang ulo ko, the truth is... Natakot lang talaga ako.

Natakot ako para sa kaniya.

Natakot ako na may mangyaring masama sa kaniya.

At natakot akong mawala siya sa akin.

"Stop being like this Maki! You're killing me... I don't think you understand how scare I am to lose you,” bulong na sabi ko.

Hindi ko napigilan ang sarili ko at niyakap ko siya.

"God! Don't do this again. You scare the hell out of me! baka mauna pa ‘kong mamatay sa’yo,” dagdag biro ko pa.

And then, she cried even more.

Nanatili muna kami sa ganoong posisyon, like I never want to let go. Hindi ko alam kung gaano kami katagal sa ganoong ayos. Basta no’ng pareho na kaming giniginaw ay humiwalay na ako sa kaniya. "May masakit ba sa’yo? Come on, magbihis ka na at pumunta tayo sa medics." Tumayo ako at inilahad kong kamay ko para tulungan siyang tumayo.

Kanina ay namumutla ito, pero ngayon namumula na siya. Pati ang ilong niya dahil sa kakaiyak niya. Bahagya akong nangiti nang nag-sneeze pa siya, para siyang pusa. Ang cute niyang tingnan.

"Ayokong may makaalam nito, please,” pakiusap pa nito sa akin.

Nag-isip ako habang nakatitig pa rin ako sa kaniya. Magkaharap kasi kami.

"Okay, fine. Pero tingin mo, walang makakahalata sa’yo na you almost drowned? Tingnan mo nga ‘yong buhok mo, gulo-gulo pa," seryosong sabi ko. Totoo naman kasi mukha siyang super saiyan, super saiyan na bruha dahil pati bangs niya nakataas-taas.

"Talaga ba? Ang panget-panget ko pala," joke na din na sabi niya. Then inayos niyang buhok niya gamit ang dalawang kamay niya.

I watch her while she's doing that. She turns me on. Nasisiraan na yata ako dahil I got goosebumps as I had chance to look at her full frame. Totoo nga, maputi at makinis siya. As flawless as a baby's skin, pati nga ang underarm niya ay maputi din.

Then, wala sa sariling bumaba naman ang tingin ko sa gawing dibdib niya. Siguro nakalimutan na niyang naka-bra lang siya. Dahil kung tanda niya, e ‘di sana nahiya na siya, ‘di ba?

Pasimple nga akong nakatingin sa part niyang ‘yon nang biglang parang...

Parang natanggal ‘yong buhol na nagtatali sa bra niya. I can tell kasi parang nag-lose ‘yong tali.

Hanggang sa, ayan na nga at unti-unting nalalaglag na.

Natakot ako na matanggal ang suot niyang bra sa harap ko.

Here's my initial reaction:

I automatically held her bra up, and my hands are basically landed on her breast. So now, I was holding her and not intentionally copping a feel. Even she had a bra on, it was obvious to me that I had it both.

I held her like that for a few seconds.

And yeah, I may have squeezed once, and it feels like heaven!

Nadala na kasi ako.

When I look at Maki's face, she was so shocked of what I did to her. Nanlalaki ang mata niya at pulang-pula talaga ‘yong mukha niya.

Guilty of my action, parang napapasong tinanggal ko ‘yong mga kamay ko sa pagkakahawak ko sa boobs nga niya at hindi ako makapagsalita.

And to my surprise, kasabay ng pagtanggal ko sa mga kamay ko ay natanggal din ‘yong suot niyang bra. The poor little clothing dramatically drops on the floor like it was on slow motion.

Eto talaga, hinding-hindi na ako makapagsalita. Hindi ko alam kung saan ako titingin, sa mukha ba ni Maki o sa ano niya!

Once they are revealed (bööbs), my eyes widened, make my lips parted and make my jaw drop. Gusto ko ngang tignan kung nag nosebleed ako like what happened sa mga taong biglang nakakakita nang ganito.

Shit! this is crazy! I can't help myself but to stare at her average sized breasts and youthful frame. She actually reminded me of a picture I seen in a mythological book. Kasi ang tingin ko sa kaniya ngayon ay parang Diyosa. You know how amazing a greek Goddess can be?

When you see one.

At ‘yong Goddess na yon ay dadalin ka sa mga pantasiya mo sa buhay, like you never thought would ever happen in your entire life.

Then suddenly, Maki scream like a little girl, it is so loud enough to shatter my fantasies like a glass dropped and hitted the ground.

And then again, embarrassed of my action I looked away.

I looked away, pero nakapakat pa din sa isip ko ‘yong nakita ko.

Itutuloy...