สอนรัก

ตอนที่5 อ้วก

“นอกจากผู้หญิงกล้าได้กล้าเสียแล้ว พี่ชอบผู้หญิงแบบไหนอีก” เสียงที่ค่อนข้างยานเบา ๆ ดังขึ้นถามเขา ตำแหน่งที่นั่งจากเดิมโซฟาคนละตัวตอนนี้กลายเป็นนั่งโซฟาตัวเดียวกันไปแล้ว

นั่นก็เพราะเบียร์กระป๋องที่สี่ที่เธอกำลังดื่มอยู่ เบียร์ที่กำลังทำให้ดวงตาของเธอหวาดเยิ้มปรือฉ่ำขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมกับความใจกล้า

“ไม่รู้” เขาตอบกลับสั้น ๆ ก่อนจะหันมามองสบตาเธอแล้วพูดต่อ “แต่ฉันไม่ชอบผู้หญิงขี้เมา”

“ห๋า!?” เมื่อได้ยินแบบนั้นเธอถึงกับหลุดเสียงอุทานออกมาทันที ไม่ใช่ตกใจที่เขาไม่ชอบผู้หญิงขี้เมา แต่ตกใจที่เหมือนตัวเองกำลังถูกหลอกด่าว่าขี้เมาแล้วเขาไม่ชอบ

“หึ!” แล้วเธอก็เห็นมุมปากของเขายกยิ้มขึ้น

“พี่ยิ้ม!” เธอชี้หน้าเขาแล้วพูดสิ่งที่เห็นออกมา สิ่งที่ไม่เคยได้เห็นเลยไม่ว่าจะที่นี่หรือที่มหาลัย

แต่คนบ้าอะไรหน้านิ่งก็หล่อ ยิ้มก็หล่อ ไม่ยุติธรรมเลยสักนิด จะหล่อลากหล่อรอดทุกสถานการณ์ไม่ได้สิ

“.....” เหมือนเธอจะเห็นเขาส่ายหัวเบา ๆ แล้วกลับไปจ้องมองทีวีจอใหญ่คืน

คนค่อนเมากลับไม่ยอมยื่นมือตัวเองไปประคองใบหน้าของเขาบังคับให้หันกลับมาเผชิญหน้าอีกครั้ง โดยที่เขาก็หันตามแรงบังคับของเธออย่างว่าง่ายมองสบตากับดวงตาหวานฉ่ำของเธอที่กำลังหรี่มองพิจารณาเขาอยู่

“อยากรู้จังว่านอกจากพี่จะหล่อและรวยแล้วมีอะไรที่ทำให้ผู้หญิงติดพี่” ติดจนบางคนยอม One night stand ก็เต็มใจ เธอได้ยินผู้หญิงพูดแบบนี้บ่อย ๆ

คนเมาพูดอย่างพิจารณาหาคำตอบให้ตัวเอง

“.....” เขาไม่ได้ตอบแต่มองหน้าเธออยู่แบบนั้นปล่อยให้เธอพิจารณาเขาต่อไปเรื่อย ๆ กระทั่ง...

“อุ๊บ!” หญิงสาวสะอึกขึ้นพร้อมกับริมฝีปากเม้มแน่นราวกับจะอ้วกออกมา

“ลุกไปห้องน้ำ” เสียงของหินผาดังขึ้นเมื่อรู้ดีว่าเธอกำลังจะอ้วก

“.....” คนเมาได้ยินแบบนั้นก็ลุกขึ้นยืนตามคำสั่งแต่ก็ซวนเซอย่างช่วยไม่ได้ทำให้เจ้าของห้องอย่างเขาต้องลุกขึ้นมาประคองเธอแล้วออกแรงบังคับให้เธอรีบเดินไปยังห้องน้ำในทันที

อีกสองก้าวเท้านั้นที่จะถึงอ่างล้างหน้าที่ถึงก่อนชักโครกแต่คนเมากลับกลั่นแกล้งและเล่นงานเจ้าของห้องเข้าให้

“อ้วก!” ทุกอย่างพุ่งออกจากปากของเธอเต็มพื้นไปหมด มีบางส่วนกระเด็นมาถูกเสื้อผ้าของเธอและเขา เล่นเอาเจ้าของห้องอย่างหินผาหลับตากลั้นอารมณ์ตัวเองอย่างถึงที่สุด ได้แต่เปลี่ยนเป้าหมายจากอ่างล้างหน้าพาเธอไปยังโซนเปียกวางเธอให้นั่งที่พื้นเปิดฝักบัวราดลงมาอย่างอดไม่ได้

“อื้อ! แกล้งพลับทำไม!” เธอร้องท้วงออกมาอย่างไม่พอใจขยับตัวออกจากฝักบัวอย่างหงุดหงิด

“สกปรก” เขาว่าออกมาน้ำเสียงเรียบนิ่งติดไปทางเย็นชา แต่ก็ช่วยไม่ได้ที่เกิดมาไม่เคยต้องมาดูแลคนเมาที่ไหนยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะมาล้างอ้วกให้ใครแบบนี้

ที่บอกไปว่าไม่ชอบผู้หญิงขี้เมาน่ะเรื่องจริง กินดื่มได้แต่ไม่ใช่เกินกำลังตัวเองจนอยู่ในสภาพแบบเธอถึงสองครั้งแบบนี้

เมื่อระบายความหงุดหงิดใส่ตัวปัญหาเรียบร้อย เขาก็ต้องเดินไปทำในสิ่งที่ไม่อยากทำแต่ก็ทนรอเรียกแม่บ้านไม่ได้ อย่างน้อยก็ต้องฉีดน้ำชะล้างคราบตรงหน้าออกไปก่อนส่วนที่เหลือไว้เรียกแม่บ้านพรุ่งนี้

หินผาจัดการคราบที่ตัวปัญหาก่อไว้เรียบร้อยก็เดินกลับมาหาคนเมาที่นั่งปรือตามองเขาด้วยดวงตาหยาดเยิ้มพร้อมกับรอยยิ้มบาง ๆ อย่างล่องลอยจนน่าหงุดหงิด เขาทำได้เพียงหยิบฝักบัวออกจากที่แขวนแล้วจ่อไปที่หน้าของเธอ

“ล้างปากซะ” เขาคงทำใจให้คนขี้เมาที่อ้วกและไม่ล้างหน้าล้างปากนอนร่วมห้องด้วยไม่ได้หรอก ยังดีที่เธอยอมทำตามด้วย “เปลี่ยนเสื้อผ้าออก”

ปิดน้ำแล้วสั่งเธอก่อนจะเดินไปเปิดเอาผ้าขนหนูมาให้เธอ แต่พอหันมากลับชะงักเล็กน้อยกับหญิงสาวที่พอเมาแล้วกลับไม่เคยระวังตัวเองเลยตั้งแต่ครั้งแรก ปลดกระดุมเม็ดบนได้ก็ถอดเสื้อผ่านทางหัวเหลือไว้เพียงบราเซียร์ตัวเดียว

“เอาผ้าไป” เขาส่งผ้าไปให้เธอโดยไม่ได้หันออกจากร่างกายตรงหน้า ซึ่งเธอก็ยื่นมือมารับไปทำให้เขาหันมองข้างรอให้เธอจัดการตัวเองโดยที่หางตาเห็นเงาที่เคลื่อนไหวจนอดหันไปมองครั้งแล้วครั้งอีก

แต่มันก็ผ่านไปได้ด้วยดี เขาจับมือเธอกึ่งลากกึ่งพาเดินไม่ให้ลื่นหัวฟาดพื้นไปก่อนและพาตรงไปยังห้องนอนของเขา พาเธอไปยังห้องน้ำในห้องนอนแล้วจัดการเทน้ำยาบ้วนปากให้เธอจัดการบ้วนมัน

“นั่งรอนี่” หินผาพูดพร้อมกับเดินออกจากห้องไปปิดทีวีรวดไปหยิบน้ำเปล่าโดยไม่ลืมปิดไฟข้างนอกแล้วกลับเข้าห้องนอนยื่นน้ำดื่มให้เธอกลืนความขมเปรี้ยวในลำคอลงไปให้หมด และเดินไปหยิบเสื้อยืดโอเวอร์ไซซ์มาให้เธอสวมใส่

ผิดที่เขาเองที่ชวนเธอดื่ม แต่ก็ผิดที่เธอเหมือนกันพอได้ดื่มแล้วกลับไม่รู้กำลังตัวเอง ครั้งสุดท้ายเลยที่เขาจะชวนเธอดื่มอีก

“นอนลงไปซะ” เขาสั่งเธอขึ้นช่วยดึงผ้าห่มออกให้อย่างหัวเสียที่ต้องมาเสียเวลาดูแลใครก็ไม่รู้แบบนี้ “ถ้าจะอ้วกอีกรีบบอก”

เขาสั่งขึ้นอีกครั้งเสียงแข็งก่อนจะพาตัวเองเข้าห้องน้ำไปจัดการตัวเองที่ตอนนี้มีแต่เหงื่อจากการจัดการตัวปัญหาจนไม่สบายตัว

ยังดีที่ออกมาคนเมาหลับไปแล้วและไม่สร้างปัญหาให้เขาอีก