Sinemis
Sabah yanıma gelen doktoru görünce hem şaşırmıştım. Daha önce Ali’yle ayrıyken onu görüp baygınlık geçirdiğimde benimle ilgilenen doktordu bu.
“Sizi görmek güzel demek isterdim ama böyle hasta halde olunca diyemiyorum” dedi gülümseyerek. Bu adamın güzel güldüğünü daha önce keşfettiğimi hatırladım.
“Sizi görmek hangi şartta olursa olsun güzel değil” diye çıkışınca kızmak yerine yine gülümsedi.
“Haklısınız, doktorları seven yoktur pek”
“Ne zaman çıkacağım ben buradan?”
“Bu defa öyle serumu atıp kaçmanıza izin vermeyeceğim”
“Nedenmiş?”
“Durumunuzu detaylı incelemem gerekiyor da ondan” dedi ve başucumda telefonla bir yeri arayıp gelmelerini söyledi. Biraz sonra kapıda tekerlekli bir sandalyeyi iten bir adam ve bir hemşire belirdi. Beni yataktan kaldırıp sandalyeye oturttular
