CHAPTER 17 ความทรงจำที่อยากลืม

3438 Words

“มีเรื่องอะไรกันวะ” คิรินที่เพิ่งจะวิ่งเข้ามานิ่วหน้าด้วยความไม่สบอารมณ์ทันทีที่เห็นว่าเตชินท์มาเหยียบร้านของเขา เพิ่งวางสายจากเพลิงกัลป์เพราะเพื่อนตนไม่รับโทรศัพท์ไปก่อนหน้านี้แล้วยังช่วยยืนช่วยเคลียร์คนมีเรื่องกันที่หน้าร้านอีก ไม่คิดว่าเข้ามาข้างในก็จะมีเรื่องให้ปวดหัวเหมือนกัน การ์ดของร้านช่วยคลี่คลายสถานการณ์ไม่ให้เป็นจุดสนใจ ก่อนที่สายตาของเหล่าคนรอบข้างจะหันกลับไปสนใจเรื่องของตัวเอง คิรินเดินเข้าไปสะกิดให้เพลิงกัลป์พาเพียงพายออกไปก่อน “เพลิงพาพายมันออกไปก่อน เดี๋ยวพี่เคลียร์ตรงนี้เอง” “ครับพี่คิน” เพลิงกัลป์ประคองคนดื่มหนักออกไป ก่อนคนมือไวจะกระชากคอเสื้อเตชินท์ที่ทำท่าจะเดินตามสองคนนั้นออกไปให้หยุด “ส่วนมึงไปเคลียร์กับกูหลังร้าน” คิรินพูดพลางพยักเพยิดหน้าให้การ์ดของร้านช่วยควบคุมสถานการณ์ให้เป็นปกติ ส่วนเขาทำการลากเตชินท์มาสงบสติอารมณ์หลังร้าน ไม่มีการ์ดหรือคนของเขาตามมาด้วยเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD