EP.5
1548 Words
เช้าวันต่อมา
พลอยแพร
"อื้ออ สดชื่นจัง วันนี้ไปช้อปปิ้งซะหน่อยดีกว่า ชวนยัยน้ำใสกับชมพูสักหน่อย ไม่ได้ไปช้อปปิ้งตั้งหลายวันแล้วมัวแต่ทำงาน วันนี้วันหยุดขอสักหน่อยเถอะ" เช้านี้พลอยแพรตื่นแต่เช้ามาด้วยความอารมณ์ดี เพราะเป็นวันหยุดที่เธอจะได้พักผ่อนอย่างช่ำปอดไปเลย
ตืด.....ตืด.....เสียงโทรไลน์กลุ่มของสามสาวสุดสวยที่มีเพื่อนสนิทของเธอสองคนอยู่ในนั้น
น้ำใส : อื้ออ ใครมันโทรมาแต่เช้าเนี่ย คนจะนอน!!
ชมพู : นั่นดิ ฉันก็ง่วงนอน ยังนอนไม่อิ่มเลย อื้อออ
พลอยแพร : พวกแกยังไม่ตื่นอีกหรอ วันนี้ไปช้อปปิ้งกัน วันหยุดฉันทั้งที
น้ำใส : วันนี้ฉันขอบายนะแก ฉันพึ่งได้นอนเอง ไม่ไหวจริงๆ ขอโทษนะแก ตู้ด
ชมพู : ฉันก็ไม่ไหว แกไปคนเดียวล่ะกัน ฉันขอนอนก่อน ฉันง่วง บายจ้ะ ตู้ด
"อ้าวเห้ย! ทำไมพวกแกทำกับฉันแบบนี้อ่ะ ฉันไปคนเดียวก็ได้ย่ะ ชิ" ฉันจึงลุกออกจากที่นอนไปอาบน้ำแต่งตัว พร้อมใส่ชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำตัวโปรดของฉันทันที คนสวยอย่างฉันไปคนเดียวก็ได้จ้ะ
เหมันต์
วันนี้ผมตื่นนอนแต่เช้าเลยไม่รู้จะไปไหน ไปหาอะไรกินที่ห้างดีกว่า อยู่คอนโดก็ไม่มีอะไรจะกิน มีแต่อะไรซ้ำๆ จะให้ลูกน้องไปซื้อก็ไม่ถูกใจ ผมจึงลุกออกจากที่นอนไปอาบน้ำเดินทางไปห้างดีกว่า พอผมลงจากคอนโดลูกน้องผมมันก็เอารถมาจอดรับแล้ว รู้ดีจริงๆแต่ก็ว่าไม่ได้หรอกมันเป็นหน้าที่ของเขา เป็นลูกน้องผมหูตาต้องว่องไวแบบนี้แหละ ผมจึงเดินขึ้นรถไปทันที
"นายจะไปที่ไหนครับ หรือคาสิโน" เจมส์หันมาถามเจ้านายหลังจากที่ขึ้นรถมานั่งประจำที่แล้ว
"ห้าง กูจะไปหาอะไรกินสักหน่อย กูรู้สึกเบื่อๆ"
"ครับ" เขาได้ยินอย่างนั้นจึงขับรถเดินทางไปห้างสรรพสินค้าทันที
ณ ห้างสรรพสินค้า
ผมมาถึงห้างก็เดินเที่ยวเตร่อยู่ในโซนร้านอาหาร ปล่อยให้ลูกน้องมันรออยู่ข้างนอก มีแค่เจมส์กับมาร์ชเท่านั้นที่เดินตามผมมา จนเดินไปสะดุดตากลับแผ่นหลังขาวเนียนของสาวตัวเล็กที่ผมรู้สึกคุ้นเคยเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน ผมจึงเดินเข้าไปใกล้ๆเธอทันที จะได้รู้ว่าใช่เธอหรือป่าว เห็นเดินมาคนเดียวด้วยสิไม่รู้เพื่อนๆไปไหนกันหมด
"น้องพลอย" ผมว่าใช่เธอแน่ๆคนที่ผมไม่ได้เจอหน้ามาตั้งหลายวัน
"อ่ะอ้าว พี่เหมันต์นี่เองคิดว่าใครซะอีก" เสียงเรียกที่ฉันไม่ได้ยินมาหลายวัน ฉันจึงหันไปตามเสียงเรียกทันทีก่อนที่จะเจอกับหน้าชายหนุ่มที่ช่างหล่อเหลาบาดใจฉันซะเหลือเกิน
"เราเจอกันอีกแล้วนะครับ น้องพลอยต้องเลี้ยงข้าวพี่แล้วแบบนี้" เหมันต์ยิ้มให้น้องอ่อนๆเพื่อทักทายเธอ
"ได้สิค่ะ ไม่มีปัญหา แล้ววันนี้พี่ไม่ได้ทำงานหรอค่ะ" เขาเป็นถึงนักธุรกิจ เวลาน่าจะเป็นเงินเป็นทอง ไม่น่าจะว่างแบบนี้นะฉันว่า
"ไม่ครับ พี่เคลียร์งานมา 3 วันแล้ว วันนี้ขอพักสักหน่อยเถอะครับ" ถ้าเขาทำงานจนไม่มีเวลาหยุดพักตัวเองเลย เขาก็ไม่ไหวเหมือนกัน สมองเบลอตาย
"ดีแล้วค่ะ พักผ่อนบ้างก็ดีค่ะ งั้นเราไปกินข้าวกันเถอะค่ะ หนูเริ่มหิวแล้วค่ะ" ฉันเอามือลูบท้องตัวเองปอยๆบ่งบอกว่าฉันหิวมาก
"หึๆไปสิครับ แล้วเราจะกินอะไรกันดีล่ะครับ พี่แล้วแต่เจ้ามือเลย" น่ารักจริงๆเลย ทำหน้าได้ช่างน่าสงสารเหลือเกิน สงสัยหิวมากเลยสินะยัยตัวเล็ก
"อืมม หนูอยากกินชาบูค่ะ พี่ไปกินชาบูกับหนูนะค่ะ" ฉันส่งสายตาปริบๆด้วยความออดอ้อนสุดๆก็ฉันอยากกินอ่ะ แถมจะได้เลี้ยงพี่เขาไปด้วยเลยไง ฉันจะได้มีเพื่อนกินชาบูอีกต่างหาก คิก คิก
"ได้สิครับ" แหม!! ส่งสายตามาอ้อนขนาดนี้ ใครจะไปปฏิเสธได้ลงว่ะ
"งั้นเราไปกันเถอะค่ะ" น้องได้โอกาสจึงจูงมือเหมันต์ไปด้วยกันอย่างลืมตัว ส่วนเหมันต์นั้นก็ไม่ได้ว่าอะไรปล่อยให้เธอจับมือเขาไป จนลูกน้องสองคนของเหมันต์ได้แต่ยืนมองหน้ากันด้วยความมึนงง นั่นใช่เจ้านายเขาใช่ไหมว่ะที่ปล่อยให้สาวน้อยเดินจูงมือไปอ่ะ
"เราไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหมว่ะ นายเราปล่อยให้สาวจูงมือไปนู้นแล้ว ก่อนหน้านี้ไม่เห็นจะเป็นแบบนี้ว่ะ" มาร์ชสบถขึ้นด้วยความมึนงง เขาไม่เคยเห็นนายเป็นแบบนี้เลย ก่อนหน้านี้สาวเข้าหานายเยอะแยะ แต่ก็ไม่เคยสนใจ
"ก็นั่นไม่ใช่คุณพลอยไงไอ้ควาย นายมึงพึ่งมาชอบสาวก็ตอนเจอคุณพลอยนี่แหละ นายหญิงในอนาคตของเราคือคุณพลอยแน่นอนกูรับรองได้เลยล้านเปอร์เซ็นต์ นายไม่เคยสนใจสาวที่ไหนมาก่อน ยกเว้นคุณพลอยคนเดียว" เขาแค่มองนาย เขาก็รู้แล้วว่านายชอบคุณพลอย เธอเป็นคนพิเศษของนาย นายคงไม่ปล่อยสาวที่ตัวเองชอบหลุดมือไปหรอก
"เออๆเรารีบตามไปเถอะ นายเดินไปนู้นแล้วไอ้สัส" ทั้งคู่จึงรีบวิ่งตามเจ้านายไปอย่างรวดเร็ว เพื่อไม่ให้คาดสายตา ส่วนเหมันต์กับน้องพลอยก็เดินเข้าไปในร้านชาบูเรียบร้อยแล้ว
"พี่เหมันต์อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมค่ะ หนูจะได้สั่งให้เลยค่ะ" ฉันหันมาถามพี่เหมันต์สุดหล่อด้วยรอยยิ้มหวานพิมพ์ใจที่วันนี้มีหนุ่มหล่อมานั่งกินชาบูเป็นเพื่อน
"น้องพลอยสั่งเลยครับ พี่ยังไงก็ได้ พี่กินได้หมดครับ" ผมจึงตอบน้องไปยิ้มๆเรื่องกินไม่ยากหรอกสำหรับผม แต่ขอให้อร่อยก็พอ
"ก็ได้ค่ะ" ตามใจฉันงั้นหรอ เอาเป็นแบบบุฟเฟ่ต์ล่ะกัน ฉันจึงหยิบกระดาษขึ้นมาสั่งรายการอาหารทันที ก่อนที่จะส่งให้เด็กเสิร์ฟไป ฉันไม่สั่งอะไรมากหรอก แค่สั่งบุฟเฟ่ต์ชุดใหญ่ไป 1 ชุด น้ำแป๊ปซี่ 1 ขวด น้ำเปล่าขวดใหญ่ 1 ขวด หมูสไลด์ 1 ถาด กุ้ง 1 ถาด หมูหมักนุ่ม 1 ถาด แค่นี้ก็น่าจะพอแล้วนะ ก่อนที่ฉันจะมานั่งเล่นโทรศัพท์ข้ามเวลา
"แล้ววันนี้น้องพลอยมีโปรแกรมจะไปไหนไหมครับ หรือติดงานหรือป่าวครับ" ที่ผมถามเผื่อน้องว่างเราจะได้ไปดูหนังด้วยกัน ผมแค่อยากอยู่กับเธอ ได้คุยกับเธอ ตอนนี้เรายังเหมือนคนแปลกหน้ากันอยู่เลย ผมอยากเริ่มศึกษาดูใจกับเธอเสียที
"วันนี้หนูไม่มีงานค่ะ หนูว่างทั้งวันค่ะ" ฉันจึงตอบไปด้วยรอยยิ้มสดใส พี่เค้าถามฉันทำไมน้าา มีอะไรหรือเปล่าเอ่ย
"งั้นหนูไปดูหนังกับพี่ไหมครับ" ว่างก็ดีสิ งั้นชวนเลยล่ะกัน โอกาสมาแล้ว
"พี่ชวนหนูออกเดตรึป่าวค่ะเนี่ย สาวๆพี่จะไม่มาหยุมหัวหนูใช่ไหมค่ะ" อร้าายยย ผู้ชายจะชวนฉันไปดูหนังก็ฉันสวยหนิ คิก คิก แต่เก็บอาการหน่อย เล่นตัวสักนิด เดี๋ยวหาว่าเราง่าย
"จะคิดอย่างนั้นก็ได้ครับ พี่แค่อยากรู้จักหนู อยากเจอหน้าหนู อยากพูดคุยกับหนูก็แค่นั้น ส่วนเรื่องสาวๆพี่ไม่มีหรอกครับ พี่โสด" โอกาสมาล่ะ จีบไปเลยล่ะกัน มาขนาดนี้ล่ะ เอาว่ะ
"พี่จะจีบหนูรึป่าวค่ะเนี่ย" ทำไมฉันรู้สึกเขินๆกับคำพูดพี่เค้าจัง เค้ากำลังจะจีบฉันใช่ไหม ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม
"ครับ ก็พี่ชอบหนู" ตรงๆไปเลย งานนี้ผมไม่ชวดแน่นอน ทั้งที่จีบสาวครั้งแรกก็เถอะ
อร้าาายย เขิน ทำตัวไม่ถูกเลยฉัน อยากจะกรี๊ดดังๆแต่ก็เกรงใจคนอื่น ฉันต้องตั้งสติก่อน ใจเย็นๆยัยพลอย ฟู่ว!! แต่ตอนนี้หน้าฉันต้องเริ่มแดงแล้วแน่ๆเลยงื้อออ
"โอ้โห!! เจ้านายเราก็ออกตัวแรงเหมือนกันนะเนี่ย เห็นนิ่งๆเงียบๆไม่คิดว่าจะจีบสาวเป็นด้วย อย่างกับเจ้านายเราเป็นคนละคนเลยว่ะ" มาร์ชหันมากระซิบกระซาบกับเจมส์สองคนหลังจากยืนดูเจ้านายอยู่ไม่ไกล
"เออดิ ตอนจีบสาวกับตอนทำงานคนละคนกันเลย" เขายืนดูแล้วก็นึกขำเจ้านายขึ้นมา นึกถึงตอนนายทำงานกับตอนนี้คนละคนกันเลย
"เออจริง กูเห็นด้วย หึหึ!!" ทั้งสองคนจึงได้แต่นึกขำกันอยู่ไม่ไกล ปล่อยให้เจ้านายนั่งจีบสาวไป
- Writer
