14

933 Words

ฉันเดินออกมาด้วยอาการเขินอาย ให้ตายสิวิ่งออกมาทั้งแบบนั้นได้ยังไง ก็ฉันกลัวความมืดนี่น่า...คว้าอะไรได้ก็คว้าไว้ก่อน แต่เมื่อสักครู่เขาก็ไม่ได้ดุฉันนี่ และฉันก็ยังเอากุญแจยัดไว้ที่ชุดชั้นในเหมือนเดิม ไม่ยอมหรอก! แต่...เขาก็เผลอหลับที่โซฟาเสียแล้ว เขานั่งหลับบนโซฟาแบบนั้นแหละ เป็นผู้ชายที่หลับง่ายจริงๆ ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆ เขา ชะโงกหน้าเข้าไปมองใกล้ๆ ใบหน้าขาวๆ ของเขา กับเรือนผมสีน้ำตาลเข้ม หน้าตาแบบนี่ควรจะมีผู้หญิงแห่มาขายขนมจีบด้วยซ้ำไป บางทีอาจจะมีตัวเลือกให้เลือกไม่รู้จักกี่คน ถ้าเขาเป็นคนที่สนใจในเพศตรงข้ามมากกว่านี่ นี่ฉันกำลังแหกกฎระยะสามเมตรของเขาอยู่สินะ ก็พี่ชายเขาเป็นคนบอกเองว่าสามเมตรก็เท่ากับสามมิล เพื่อให้เขาได้ใช้ชีวิตปกติเหมือนคนทั่วๆ ไป ในระยะเวลาที่เร็ว ฉันก็ควรทำตามคำแนะนำของพี่ชายเขาทุกอย่าง @ บ้านเตชะอุดม “แหม่...ตั้งแต่มีลูกมีเต้าเสือก็หลบอยู่ในถ้ำตลอด เหมือนเสือจำศีลเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD