Love Story

Disclaimer: Yes this is the most iconic Taylor Swift's song titled "Love Story". Please read at your own risk. Follow me for more! [We were both young when I first saw you I close my eyes and the flashback starts I'm standing there On the balcony in summer air] -JS. PROM- Lumapit sa akin ang kaibigan ko sabay sabing, "Grade 10 ka na huy wala ka pa ding crush". Siya si Jannah, my bestfriend since Grade 7. "Hindi ako katulad mo gaga, kada segundo meron na namang crush". Sabi ko at ininom ang juice na kanina ko pa hawak hawak. "Balakajan, basta ako, lalapit ako sa crush ko, and this is my chance, so you know, grab it". Sabi niya sabay tawa't iniwan ako sa balconahe ng venue ng aming js prom. Ito ako ngayon, nakatayo, nagiiinom ng juice lang naman. Ihing ihi na ako. Hinahanap ko si Jannah, pero iba nakita ko, ito na, ito na yung first crush ko, hanlaa. Nakalimutan ko nalang magcr dahil nakita ko siya. [See the lights See the party the ball gowns See you make your way through the crowd And say hello, little did I know] "Hi?". Sabi nito. "I was staring at you earlier and you were the only one who has no partner". Dagdag niya pa. "Ah, oo, hindi naman kasi talaga ako mahilig sa mga ganto, tsaka sino naman papartnerin ko?". I slightly laughed after I said that. "Me". He said and stares at me. "Hm." Pagclear ko ng throat ko. "You? Heh? Eh apakagwapo mo nga tsaka ako, mukha nga lang akong hangin dito e". I said and stared at those people who're busy dancing. "Then I wanted to be a nose, for I need you to live, because without you, I am nothing". Marupok pa naman me. "waW, uso pala sainyo bumanat?". I said and we laughed, ang pogi niya shems. [That you were Romeo you were throwing pebbles And my daddy said, "Stay away from Juliet" And I was crying on the staircase begging you please don't go] *ring~ "Oh, wait a minute". Sabi ko't pinick up ang call. "Hello, dad?". "Baka may kasama ka na diyang lalaki ah". "Ahh, hmm, dad ah wala, ako lang naman po". "Kung hindi mo alam andito ako sa ibaba, nasa may kotse natin, tinitignan ka". Tinignan ko naman. Oo nga, hays. "Dad, friend ko lang yan". "Anong friend? Kung friend mo yan, bakit ka nagsisinungaling?". "Dad naman please". "Wag mokong ginaganyan ah kasi kapag nabuntis ka, makakatikim ka talaga sakin". Sabi sakin ni dad at tinikom ang kanyang kamay tsaka pinatingin sakin. "Ibigay mo sakanya ang phone mo." Dagdag niya pa. "Dad ko". Sabi ko't binigay ang phone kay ewan. "Hello?". Sabi niya't bigla nalang nagulat tsaka binalik ang phone ko. Nagtaka ako dahil lumayo siya sakin. "Huy, san ka pupunta? Wag kang umalis huy". Sabi ko pero walang response galing sa kanya. Napasinghot na lamang ako sa hangin tsaka ininom ulit ang juice. Pagtingin ko sa baba, wala na si dad. [And I said, Romeo, take me somewhere we can be alone I'll be waiting all there's left to do is run You'll be the prince and I'll be the princess It's a love story baby just say "yes"] Andun lang siya sa isang corner, nagiinom din ng juice. And what's more attractive to him is hindi manlang siya lumapit sa iisang babae na kanina pa tumitili para lang mapansin niya. Nagantay ako nang nagantay pero wala, walang nangyari. [So I sneak out to the garden to see you We keep quiet 'cause we're dead if they knew So close your eyes Escape this town for a little while] Sinundan ko siya at napunta kami sa napakagandang lugar kung saan maraming bulaklak, maraming mga dahon, at may mga paruparu pa nga, ang ganda. ['Cause you were Romeo I was a scarlet letter And my daddy said, "stay away from Juliet" But you were everything to me, I was begging you please don't go] "Hi?". Sabi niya na dahilan nang pagkagulat ko "Kanina mo pa ko sinusundan, anong gusto mo?" Dagdag niya. "Gusto ko lang malaman kung anong pangalan mo". Sabi ko at napayuko. Nakita ko nalang siya na papalapit saken at inangat ang ulo ko. "Wag kang mahiya, maganda ka sobra". Sabi niya't ngumiti. "Ako si Klaud, 16, at sa tingin ko, half kilometers lang ang layo ng pagitan ng mga bahay natin". Pagpapakilala niya. "Paano mo nalaman?". Seryosong tanong ko. "Kapag kasi papauwi ka na galing school, andun ako sa kwarto ko, palagi kitang inaabangan pag uwi mo since 8 yrs old ako, napakaganda mo kasi, first crush kita kaya wag kang magtaka kung bakit ikaw lang ang nilapitan ko". Pagpapaliwanag niya. "Ikaw, anong pangalan mo?". Tanong niya at pinaupo ako sa isang upuan. "Ako? Ako si Creia, 15". Pagpapakilala ko. "Nice to meet you Creia". Sabi niya't ngumiti. "Likewise". Sabi ko't nginitian siya pabalik. [And I said, Romeo take me somewhere we can be alone I'll be waiting All there's left to do is run You'll be the prince and I'll be the princess It's a love story baby just say, "yes"] "Gusto sana kitang ligawan pero ang bata pa natin para sa mga ganyan, kaya promise me, aantayin moko okay?". Sabi niya pagkatapos niyang magconfess. "Eto, ibibigay ko sayo to dahil simbolo ito ng pagmamahal ko saiyo". Sabi niya at binigyan ako ng singsing na may disenyong moon at tinanggap ko naman. "I love you, I love you, I love you". Sabi niya't ngumiti sakin tsaka umalis na. At ako, naiwan ako dun iniisip kung bakit sa dami ng tao bat ako pa. "Huy boba". Pagtawag sakin ng bestfriend ko. "Ay mukhang kabayo, nanggugulat ka e ano". Sabi ko't naiinis. "Oh bakit? Haha". Sabi niya't hinawakan na ako. "Magaalas 12 na uy gaga, ako mapapagalitan ng dad mo pag di ka makauwi on time". Sabi niya habang papalakad kami pauwi. "Ay hala oo nga gagi". Sabi ko't tumakbo na. So ayun, nakauwi din kami on time. [Romeo, save me They're tryin' to tell me how to feel This love is difficult but it's real Don't be afraid we'll make it out of this mess It's a love story baby just say, "yes"] At dun nagsimula akong tumakas upang makita ka pero wala, nalaman ko na lang na nagibang bansa kayo ng pamilya mo para makapagaral ka ng maayos at dun mas nainlove ako sayo, dahil mas pinili mong mag aral at maging successful kesa sakin. Naexperience kong madepress dahil iniisip ko na baka pagbalik mo, kasal na ako, na baka di ka makabalik kaya nagpakasal ako, at ayokong pagsisihan lahat nang iyon dahil alam ko na babalik ka na may tiwala ako sayo. Madami pa akong ikekwento sayo pero wala e. Gusto kong ikwento kung pano ako palaging magdasal para sayo na bumalik ka. Kung pano ako pinaparusahan ni dad para lang sayo. Kung pano ako magisip na baka hindi ka na nga bumalik. Ganyan kita kamahal kaya sana bumalik ka. -8 years after- Sobrang fresh pa din saken ng memory na yun, hanggang ngayon nagaantay padin ako sa kanya. [I got tired of waiting Wandering if you were ever coming around My faith in you was fading When I met you on the outskirts of town I said, Romeo save me I've been feeling so alone I keep waiting for you but you never come Is this in my head I don't know what to think] "Anak, kakain na". Pagtawag sakin ni dad. "Ano ka ba naman anak, gustong gusto ko na magkaapo tas ikaw, nijowa wala". Sabi niya habang inaabot sakin ang kanin. Nagdabog ako at papuntang kwarto ko. "San ka pupunta huy, joke lang naman". "Joke lang din, alam mo naman dad di ko talaga matiis na magalit sayo e, sakit nung sinabi mo, pero alam mo, kung gaano ka kastrict saken noon dahil baka magkaapo ka nang maaga, ganun ka naman magmakaawa sakin para magkaapo hays dad, iloveyou". Sabi ko at binackhug siya. Ganto kami ni papa, sobrang lambing namin. "Mago-almost 9 years na yun ah". Sabi ni dad at ngumuya. "Eh kasi naman pa, magantay daw ako sa kanya". Sabi ko at napataas ang isang kilay ko. "Alam mo anak, wala naman kasing masamang umasa, pero alam mo naman kasi diba-". Naputol ang sasabihin niya nang first time may nagtext sakin. "Baka yan na yun". Sabi niya sabay tingin sakin. Dali dali ko namang kinuha ang phone ko at binasa. Unknown number: >let's meet at ***** bar, "Diba dad, half kilometer pa to papunta dun?". Tanong ko at pinakita sa kanya ang lugar. "Oo, diba yan yung pinupuntahan mo noon?". Sabi niya't nagnguya ulit. Kinabahan ako, dahil baka siya to. "Basta ah pumunta ka dun". Sabi ni dad. "Opo". Sagot ko. Nagpaganda ako, nagmakeup, nagdress basta alam niyo na basta babae. At pumunta sa sinabing lugar. [He knelt to the ground and pulled out a ring and said, "Marry me Juliet you never have to be alone, I love you and that's all I really know, I talked to your dad go pick out a white dress, it's a love story baby just say, yes"] Kinakabahan ako sa lalaking nakatalikod magisa sa bar. At... "Uhm, excuse m-". Pagbabakasakali kong baka alam niya kung nasaan si Klaud at naputol ang sasabihin ko nang siya, siya si Klaud. "Hi?". Sabi niya. "Miss me?". Sabi niya't ngumiti. Hinug ko nalang siya. Alam ko, oo, babalik at babalik siya at eto na nga, bumalik na nga ang lalaking pinakahihintay ko. Madami kaming kinwento sa isa't isa nang bigla na lamang siyang lumuhod. At medyo nagulat ako kasi may nagplay ng love story ni Taylor Swift sa part na he knelt to the ground... "Will you marry me, Creia?". Tanong nito sakin. Napaiyak ako, eto eto yung pinakahihintay ko. Bigla namang sumulpot ang mga magulang niya at si dad. "D-dad?". Takang sabi ko. "Oo anak, tumawag lang naman siya sakin para manligaw pero ayan, nagpropose sa iyo. Wag ka namang choosy anak, eto yung inaantay niyong dalawa" "Uhm, oo, yes, I'll marry you". Sabi ko at nilagay niya na ang singsing na noon pay pinangarap ko. At niyakap siya. -lumipas ang mga araw, linggo, buwan, taon- Nagtutupi ako ng mga damit ni Keiro nang may tumawag. "A-anak?". Sabi ni Mommy Marisa, ina ni Klaud. "Yes po mom? May nangyari ba? Bat kayo umiiyak?". Taka kong sabi. "Si Klaud". Sabi nito at humikbi. "Huh? Anong nangyari?". "Nagcrash ang eroplano na sinakyan ni Klaud papuntang New York for his business trip". Sabi ni mommy at napaiyak na lamang ako. -After his burial- "Mom, iwan po niyo muna ako dito, saglit lang". Sabi ko. "Sige anak". Ilang minuto pa ay… "Kahit nasaan ka pa mahal ko, mahal na mahal padin kita mahal na mahal". Sabi ko't napatingala sa langit. "Mommy, uwi na raw tayo sabi ni Lala". Sabi ng kaisa isang anak naming si Keiro. ['Cause we were both young when I first saw you] "Iloveyou, Klaud. Till we meet again". - "And that is how your lolo and I's love story ended". Sambit ko sa mga apo kong kay gaganda at gagwapo. "And true love does exist". Sabi naman ni Keiro at hinalikan ang kanyang asawa na si Claya. Napabuntong hininga na lamang ako. Mahal na mahal pa rin kita Klaud, hinding hinding hindi kita makakalimutan. Niisang minuto ay hindi ka nawala sa isipan ko. Kung minamalas nga naman ay nawala ka nang ganun kaaga. Pero, di natin alam na baka kinabukasan, sa susunod na linggo, sa susunod na buwan, sa susunod na taon ay baka magkasama na uli tayo. Salamat sa paggabay mo sa akin sa araw araw at hindi mo kami pinapabayaan. Mahal na mahal na mahal na mahal na mahal na mahal kita, mahal ko. Author's note: Love takes time, love is really patient. Please do enjoy your teenage days because love might destroy your mental and physical health. And be mindful to people you're talking to, we don't know they're some kinds of creeps who re pedophiles or rapists or some shits there. And limit your social media time. You can dm me if you're not okay. I'm not that good at advicing but I can listen to all of your dramas 24/7. Yours truly, Aya.