บทที่9 เป็นแฟนกับพี่ไหมครับ NC
1059 Words
บทที่9
เป็นแฟนกับพี่ไหมครับ NC
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
(ลูกพี่ออกมาช่วยหน่อยครับ)
“เออ ๆ” เดฟรีบลุกขึ้นมาจัดแจงเสื้อผ้าของตัวเองเขาอมยิ้มให้วันวานตอนนี้เธอกำลังเขินจนหน้าแดงแม้แต่ตัวเขาเองก็เขินเธอไม่ต่างกัน “เดี๋ยวพี่มานะรอก่อนได้ไหม"
“หนูว่าหนูกลับก่อนดีกว่าค่ะ” วันวานรีบเดินออกมาจากร้านเธอก็พบลูกค้าที่มารอตัดผมกำลังนั่งมองเธอเป็นตาเดียวปกติเดฟไม่เคยพาผู้หญิงเข้ามาในร้านแบบนี้เลย
“หนูเดี๋ยวพี่ไปส่งไหมครับ” เดมันเขี้ยวเดินตามออกมาติด ๆ เขาไม่สนใจว่าภายในร้านจะมีลูกค้ารออยู่กี่คนตอนนี้สิ่งเดียวที่เขาแคร์คือเธอต่างหาก
“มะ ไม่เป็นไรค่ะไว้เจอกันพรุ่งนี้นะคะ สวัสดีค่ะ”
“ครับ ๆ ถึงบ้านแล้วทักมาบอกพี่หน่อยนะพี่จะได้หมดห่วง”
“ค่ะ”
วันวานเดินจับริมฝีปากของตัวเองเข้ามาในซอยเมื่อกี้เขาจูบเธอแถมเธอยังจูบตอบเคลิบเคลิ้มไปกับเขาด้วย จูบแรกกับคนที่เธอชอบแค่นึกภาพก็จั๊กจี้หัวใจแล้ว
กลับมาถึงบ้านเธอก็รีบส่งข้อความบอกเขาซึ่งเดฟเปิดอ่านแล้วส่งรูปกำลังตัดผมลูกค้ามาให้เธอดู กว่าเดฟจะเลิกงานปิดร้านก็ 20.00น. ปิดร้านเก็บของเสร็จเขาก็รีบโทรหาเธอเพื่อถามไถ่อาการพอรู้ว่าเธอเขินจนพูดอะไรไม่ออกเขาจึงเปิดประเด็นเรื่องที่คุยค้างกันไว้
“หนูสรุปเรื่องไปเที่ยวไปไหมพี่จะได้จองห้องพักเอาไว้ให้”
“ไปก็ได้ค่ะ ชวนขนาดนี้ไม่ไปได้ยังไง”
“แล้วที่บ้านหนูโอเคใช่ไหมครับ”
“พ่อกับแม่ไม่อยู่ค่ะ ไปทีก็เป็นเดือนเลยกว่าจะกลับ”
“แล้วคืนนี้หนูนอนคนเดียวเหรอ?” เดฟหันมาถามอีกครั้งดวงตาของเขามีความเจ้าเล่ห์ซ่อนอยู่ภายในแต่ก็ถูกวันวานขึงตาใส่จนเขาต้องหลุดขำออกมา
“เดี๋ยวเถอะ เดี๋ยวจะโดนหนูทุบผ่านหน้าจอเลยนะ”
“โอเค ๆ พี่ยอมแล้วอย่าดุพี่สิ เอาไว้เจอกันพรุ่งนี้นะครับส่วนเรื่องไปเที่ยวพี่จะนัดวันอีกทีขอเช็กเรื่องที่พักก่อน”
“ค่ะ^^”
เวลาผ่านไปทั้งสองเริ่มสนิทกันมากขึ้นว่างก็โทรหากันเจอกันบ่อย ๆ จนถึงวันที่ทั้งสองต้องเดินทางไปเที่ยวทะเลด้วยกัน วันวานตื่นตาตื่นใจกับท้องทะเลในครั้งนี้มากครั้งสุดท้ายที่เธอมาก็ตอนคบกับแฟนเก่าใหม่ ๆ แต่ความทรงจำครั้งนั้นมันไม่ค่อยสวยงามครั้งนี้เธอจึงคาดหวังว่าทุกอย่างมันจะดีกว่าครั้งนั้นเพราะผู้ชายคนนี้ที่เธอรักและไว้ใจ
“นี่บ้านพักเหรอคะ” วันวานมองบ้านหลังเล็กที่ตกแต่งด้วยต้นไม้สวยงามดูเป็นธรรมชาติ
“ใช่ครับเข้าไปกันเถอะเดี๋ยวเย็น ๆ ค่อยออกไปหาที่นั่งชิวกัน”
เดฟขนกระเป๋าเสื้อผ้าเข้ามาด้านในส่วนวันวานยังคงเขินอายที่ได้อยู่กับเขาสองต่อสอง เธอเดินมานั่งที่เตียงสายตามองเขาอยู่ตลอดเวลาคนอะไรหล่อไปหมด หล่อไม่มีที่ติเลย ผิวก็ขาวยิ่งอยู่ในห้องสองต่อสองภาพจินตนาการในหัวของวันวานก็เด้งขึ้นมาเป็นฉากเหมือนดั่งที่หลายคนพูดแค่เห็นหน้าท่าก็เต็มหัว
“ทำไมหน้าแดงจังเลยเขินพี่เหรอครับ”
“อื๊อ” เธอตอบอย่างเหนียมอายใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นสีแดงถูกเขาใช้มือโอบจับแก้มทั้งสองข้างขึ้นมามองสบตา
“ทำไมหนูน่ารักแบบนี้ครับ” เดฟใช้นิ้วเกลี่ยไปตามริมฝีปากอมชมพูหัวใจของเขาเต้นตึกตักร่างกายเริ่มสูบฉีดไปยังแก่นกายด้านล่าง ครั้งก่อนเขายอมหยุดเพราะมีงานด่วนแต่ครั้งนี้เขาจะไม่พลาดอีกแล้วยังไงเธอก็ต้องเป็นของเขาให้ได้
“แล้วพี่รักหนูไหมคะ”
คำถามนี้ทำเอาเดฟหน้าแดงระเรื่อเขายิ้มให้เธอพร้อมแววตาเป็นประกาย
“รักไปแล้วอะดิ”
สิ้นสุดประโยคนี้เดฟรีบโน้มใบหน้าลงมาประกบจูบวันวานทันทีเขาเริ่มปฏิบัติกับเธอหนักขึ้นเขารู้ว่านี่เป็นครั้งแรกของเธอและรู้ว่าเธอกำลังคลั่งรักเขามาก ๆ
“อื๊ออ พอก่อนค่ะพี่เดฟ”
“หืมม เป็นอะไรครับ”
“จะดีเหรอคะ เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย”
เดฟชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะยกยิ้มมุมปากเขาพยักหน้ารับรู้ในสิ่งที่เธอพูด ที่ผ่านมาเขากับเธอแทบไม่มีสถานะกันแต่มีหวังดีให้กำลังใจกันมาตลอด
“งั้น... เป็นแฟนกับพี่ไหมครับ”
วันวานดวงตาวาววับเป็นประกายเธอพยักหน้าเบา ๆ เดฟจึงโน้มใบหน้าลงมาจูบเธออีกครั้ง ครั้งนี้เขาใช้ร่างกายของตัวเองดันตัวเธอให้นอนราบไปกับเตียง ริมฝีปากที่จูบไซร้เริ่มทำงานหนักขึ้นเรื่อย ๆ จากริมฝีปากไล่มาต้นคอ ชุดเดรสสีขาวดูสบายตาที่วันวานสวมใส่ถูกเดฟถอดออกอย่างง่ายดาย
“เขินพี่เหรอครับ หืมม"
“อื๊ออ” วันวานยกมือขึ้นปิดหน้าตัวเองเพราะความเขินอายเดฟจึงใช้ปลายจมูกซุกไซร้พวงแก้มของเธอ
“เขินทำไมครับ เขินพี่ทำไม หืมมม มันเขี้ยวหนูจังเลย” น้ำเสียงของเขาช่างออดอ้อนเหลือเกินต่อให้หัวใจของวันวานมีเกาะป้องกันก็คงต้านทานความขี้อ้อนของเขาไม่อยู่
“ใครบ้างจะไม่เขิน พี่หล่อขนาดนี้เนอะ”
“หึหึ ตอนนี้พี่ก็เขินหนูครับ หนูน่ารัก ขี้อ้อน เหมือนแมวน้อยเลยรู้ตัวไหม”
พูดจบเดฟก็เริ่มลงมือกับเธออีกครั้งโดยครั้งนี้เขาเพิ่มระดับความวาบหวามให้กับเธอมากขึ้นด้วยการใช้นิ้วเขี่ยไปตามรอยแยก น้ำปรารถนาไหลรินออกมาเปียกแฉะนิ้วกลางทำให้เดฟตัดสินใจกดนิ้วลงไปในร่องสาวทันที
“อ๊า พี่เดฟ!”
"ซี้ดดด!"
----------------------------------------
แง่ม ๆ
- Writer
