บทที่8 จูบเบา ๆ 🔞💋
992 Words
บทที่8
จูบเบา ๆ 🔞💋
นอกจากความสนิทที่มีมากขึ้นความใกล้ชิดของทั้งสองก็มีมากขึ้นเรื่อย ๆ เช่นกัน เดฟเริ่มเข้าหาวันวานมากขึ้นจากที่เคยเจอกันในช่วงเช้ากับช่วงเย็นตอนนี้เขาเริ่มแวะเวียนมาหาเธอที่คณะบริหารรวมถึงซื้อขนมนมเนยมาฝากเธอกับเพื่อน ๆ แต่เมย์กับจูนก็ยังไม่ไว้ใจในตัวเดฟสักเท่าไหร่มันมีหลายอย่างที่สองสาวรู้สึกไม่โอเค
“เปย์ฉ่ำ เปย์เก่ง”
“อืมใช่ อยู่คนละที่ยังถ่อมาหาวันวานเลยอะ”
“อันตรายมันตั้งใจจะหลอกฟันแกแน่”
“อืมใช่ เมย์พูดถูก”
วันวานได้แต่นั่งมองหน้าเพื่อนสลับกันไปมา จนกระทั่งเดฟขับมอเตอร์ไซค์บิกไบค์มาจอดที่คณะเพื่อรับเธอกลับบ้านเหมือนทุกวัน
“แกอย่าไปยอมเขาง่าย ๆ นะวันวาน” เสียงของจูนกระซิบที่ข้างหูวันวานรีบรับปาก เธอยังไม่คิดเรื่องนั้น ตอนนี้เธอสบายใจที่มีเขาอยู่เคียงข้างมากกว่าเรื่องอื่นเธอยังไม่อยากเก็บมาใส่ใจนัก
ระหว่างกลับบ้านเดฟสังเกตเห็นสีหน้าของวันวานดูเป็นกังวลเขาจึงวนรถมายังคาเฟ่ของเพื่อนเขาเพื่อพาเธอมาเลี้ยงของหวานอย่างน้อยของหวานก็ทำให้เธออารมณ์ดีขึ้นมาบ้าง
“หนูเป็นอะไรวันวาน” เดฟเอ่ยถามขณะตักขนมเค้กใส่ปากตัวเองสายตาก็มองเธอด้วยความเป็นห่วง
“เปล่าค่ะ”
“เปล่าอะไรดูหน้าหนูดิ มีอะไรก็บอกพี่นะระบายให้พี่ฟังได้”
“เฮ้อ” วันวานได้แต่ถอนหายใจเธอรู้สึกอึดอัดที่จะพูดเหลือเกินแต่พอมองหน้าเขาเธอก็อดไม่ได้ที่จะระบายความอัดอั้นในใจออกมา
“บอกพี่มาเร็วเดี๋ยวพี่ต้องรีบกลับไปดูร้าน”
“คือว่าหนูแค่กังวลใจค่ะ หนูกลัวพี่จะมาหลอกหนูกลัวว่าพี่จะไม่โอเคกับหนู”
“ทำไมถึงไม่โอเคล่ะบอกพี่หน่อย” เดฟมองใบหน้าของวันวานด้วยความสงสัยอะไรทำให้เธอคิดแบบนั้น
“ก็หลาย ๆ เรื่องค่ะ หนูกลัวว่าพี่จะเข้ามาหลอกหนู กลัวว่าพี่จะทำร้ายหนู”
“หืมม พี่ไม่รู้นะว่าเพราะอะไรหนูถึงได้คิดแบบนั้น เราพึ่งจะเริ่มคุยกันเองนะหนู อนาคตหนูอาจจะไม่ได้ชอบพี่ก็ได้ตอนนี้ถ้าหนูสบายใจที่มีพี่อยู่พี่ก็จะไม่ไปไหนแต่ถ้าวันใดหนูเบื่อพี่หรือหนูมีคนที่ใช่หนูก็บอกพี่ได้เลยนะ”
“พี่จะถอย?”
“กระทืบมันสิ -_-!”
“ฮ่าๆๆ โหดร้ายมากเลย น่ากลัวมาก”
เดฟมองคนตัวเล็กที่เริ่มอารมณ์ดีขึ้นจากที่ทำหน้าบึ้งตึงตอนนี้กลับยิ้มร่าเริง เขาจึงพาเธอกลับมาที่ร้านโดยให้เธอเข้ามานั่งรอด้านในส่วนเขาทำงานอยู่ด้านนอก ถ้าไม่มีลูกค้าเขาก็จะโฉบมาหาเธอแหย่เธอบ้างเมื่อมีโอกาส
“หนูอาทิตย์หน้ามีวันหยุดยาวไปเที่ยวกันไหมครับ?” เดฟเดินเข้ามาถามพร้อมส่งไอแพดให้เธอดูสถานที่เที่ยวที่เขาเลือกเอาไว้
“อยากไปนะคะ ทะเลด้วยเหรอแบบนี้ก็ต้องไปค้างคืนน่ะสิ”
“ไปไหมล่ะ?”
“แต่หนูกลัววันไปจะเป็นประจำเดือนอะ มันใกล้ถึงกำหนดแล้วด้วย”
“เดี๋ยวนะหนูจะกลัวทำไม เป็นก็เป็นไปสิพี่แค่พาหนูไปพักผ่อนพักสมองช่วงนี้หนูเรียนหนักไหนจะต้องอ่านหนังสือสอบอีก”
“อุ๊ย!”
อับอายขายขี้หน้ามากวันวานแทบจะมุดหน้าหนีลงดินเธอคิดไปถึงไหนต่อไหนแล้วแต่เขายังทำหน้าปกติไม่แสดงความต้องการอะไรมีแต่เธอนี่แหละที่คิดไปเอง
“คิดอะไรฮะเราอะ หืมม มันเขี้ยววะ”
“ฮะๆๆ เปล่านะคะหนูไม่ได้คิดอะไรจริงจริ๊งง”
เดฟโน้มใบหน้าลงมาหอมแก้มวันวานจนเธอเขินบิดเป็นเลขแปดเขาดันตัวเธอลงไปนอนราบกับโซฟาทำให้ทั้งสองมองสบตากัน เขางับริมฝีปากของวันวานเป็นการหยอกล้อจนเธอตัวอ่อนปวกเปียกเหมือนคนไม่มีกระดูก
“เป็นอะไรคะหน้าแดงเชียว”
“งื้ออ พี่เดฟอย่าแกล้งหนูสิ”
“ทำไมอะ แกล้งไม่ได้เหรอดูน่าแกล้งขนาดนี้”
ยิ่งใกล้ชิดความรู้สึกวาบหวามก็เริ่มเข้ามาก่อกวนหัวใจ เดฟบรรจงจูบวันวานอย่างอ่อนโยนความสยิวเสียวซ่านทำให้เดฟเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้ เขาลูบไล้เรือนร่างของเธอขึ้นมาเรื่อย ๆ ริมฝีปากป้อนจูบกันรุนแรงขึ้นเหมือนคนหิวกระหายมาเจอกัน
“อื๊ออ”
“หนูเป็นอะไรคะ” นอกจากถามเดฟยังขยับใบหน้ามาซุกไซร้ซอกคอเธอมือหนาบีบเนินอกเต่งตึงเบา ๆ เหมือนอยากกระตุ้นอารมณ์ของเธอ
“พี่ยังไม่ได้ปิดร้านเลยนะคะ”
“ซี๊ดดด กี่โมงแล้ววะ” เดฟดูเวลาที่ข้อมือตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาปิดร้านแต่หน้าร้านมีลูกน้องดูแลอยู่ต่ออีกสักหน่อยก็ดีเหมือนกัน
“อื๊ออ พี่เดฟ”
เขาประกบจูบเธออีกครั้งและดูเหมือนว่าเธอจะมีอารมณ์ร่วมไปกับเขา สองแขนของวันวานโอบกอดคอเขาพร้อมลูบไล้ไปตามแผ่นหลังช้า ๆ
วันวานกัดปากตัวเองเพื่อกลั้นเสียงครางหวานเอาไว้ ลิ้นสากสอดใส่พันกันจนเดฟเริ่มทนแรงกดดันนี้ไม่ไหวเพียงแค่เขาเอื้อมมือลงมาปลดเข็มขัดเสียงเคาะประตูจากด้านนอกก็ดังขึ้นทำให้เขาต้องผละออกจากวันวานทันที
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
(ลูกพี่ออกมาช่วยหน่อยครับลูกค้ารออีกหลายคนเลย)
-----------------------------
จูบแล้วเหรอออ แค่จูบก็ฟินแล้วอะ
- Writer
