สวาทรักซาตาน

บทที่ 2 นักโทษสวาท...

บทที่ 2

นักโทษสวาท…

            สายตาคมกริบของธินกรกวาดมองไปทั่วเรือนกายของศลิษาที่กำลังนั่งหน้างองํ้าอยู่บนกราบเรือที่กำลังจะมุ่งหน้าไปยังเกาะจตุรเทพ ที่ธินกรลงขันหุ้นกันกับรัชชานนท์ อภิรักษ์ ภาสกร ชินดิษฐ์ และอัครเดช ซื้อเก็บเอาไว้พักผ่อนส่วนตัวแถวระยอง เพราะไม่ไกลจากกรุงเทพมหานครมากนัก

            ‘บ้าที่สุด! ไม่รู้ว่าจะมองอะไรเธอนักหนาเกลียดขี้หน้านักพวกผู้ชายเจ้าชู้ แฟนตัวเองก็นั่งหัวโด่อยู่ทนโท่ยังจะมีหน้ามามองมาทำสายตากระลิ้มกระเหลี่ยใส่เธออีก’ ศลิษามองค้อนธินกรตาคว่ำเพราะเข้าใจผิดคิดว่าเชอรี่นั้นเป็นแฟนกับธินกร ตามที่เชอรี่ชอบเล่าและย้ำบอกกับเธออยู่ทุกเมื่อเชื่อวันว่าตัวของเธอนั้นเป็นผู้หญิงของธินกร

เชอรี่บอกกับศลิษาว่าธินกรให้ปิดเรื่องที่เธอคบอยู่กับเขาไว้เป็นความลับ ถ้าเธอบอกให้ใครรับรู้... ธินกรจะเลิกกับเธอทันที โดยไม่ฟังเหตุผลอะไรทั้งสิ้น

‘พวกผู้ชายเห็นแก่ตัว มักมาก ชอบเอาเปรียบผู้หญิง’ แล้วยังจะมีหน้า มาบอกให้เธอเป็นผู้หญิงของเขาอีก

ศลิษาเกลียดธินกรเข้าไส้

‘หาความอ่อนโยนซักนิดก็ไม่มี ทำร้ายแม้กระทั่งแฟนของตัวเอง’ ศลิษาจำได้ติดตาที่ธินกรบีบคอของเชอรี่ดันชิดติดกับกำแพง ตอนที่อยู่ในโกดังร้างด้วยกัน คิดแล้วเธอก็ยังข้องใจไม่หายว่าทำไมธินกรนั้นถึงไม่ยอมปกป้องเชอรี่จากรัชชานนท์ แต่กลับมาบังคับเธอให้เป็นผู้หญิงของเขาแทนมันหมายความว่าอย่างไร แถมธินกรยังทำตัวกักขฬะไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลยซักนิด

            “ถ้ามองด้วยสายตาแบบนั้นสู้ด่ามาเลยดีกว่าคนสวย”  ศลิษาคอแข็งขึ้นมาทันทีที่ได้ยินเสียงธินกรพูดแขวะเธอ เลยเชิดหน้าหยิ่งๆ ของตัวเองมองเลยผ่านเขาไปทำเป็นไม่ได้ยินเสียงนกเสียงกาที่ชื่อว่าธินกร ที่ตั้งใจจะพูดจาเพื่อยั่วโมโหและกวนประสาทเธอทำให้ต้องอารมณ์เสีย

ศลิษาไม่ได้อยากที่จะมองธินกรเลย แต่ว่าสายตาของเธอนั้นมันดันเหลือบไปเห็นว่าธินกรกำลังจ้องมองเธอ และก็มองอยู่นานซักพักแล้วด้วยแต่ศลิษาทำเป็นไม่สนใจ เพราะมันไม่แปลกก็เธอสวยขนาดนี้ ผู้ชายคนไหนก็ต้องสนใจเธอกันทั้งนั้น ยกเว้นก็แต่แค่รัชชานนท์เพียงคนเดียวผู้ชายที่เธอรักจนหมดหัวใจ เพราะเขาไม่เคยเผื่อแผ่สายตาหันมามองเธอเลยซักนิดนอกจากพิริตาที่รัชชานนท์นั้นคอยตั้งใจกวาดสายตามองหาทุกๆ ครั้ง และก็ไม่เคยที่จะยอมคลาดสายตาของเขาไปไหนจากพิริตาเลย ศลิษาเจ็บแปลบทุกครั้งเวลาที่เห็นสายตาของรัชชานนท์ ที่ตั้งใจแสดงออกให้ทุกคนรับรู้ว่าเขานั้นรักและแคร์พิริตามากมายแค่ไหน และแค่ย้อนนึกถึงสีหน้าและแววตาของรัชชานนท์เวลาที่เขามองพิริตา... ศลิษาก็เจ็บปวดหัวใจทุกครั้งเหมือนกับว่าพิริตานั้นมาบีบกำหัวใจของเธอเอาไว้เพื่อต้องการให้เธอทรมาน... 

คนที่ศลิษาอยากจะให้เขามองเธอเขาก็ไม่เคยอยากที่จะสนใจ หรืออยากจะหันมามองเธอเลยซักนิด ส่วนคนที่เธอไม่อยากจะให้เขามองเธอ หรือสนใจเธอและไม่อยากให้เขาเข้ามายุ่งวุ่นวายกับเรื่องของเธอ ก็คอยแต่จะจ้องสายตาซอกแซกมองเธออย่างไม่วางตา แถมยังไม่รู้จักมารยาทในการมองเลยซักนิด ชอบมองอย่างกับว่าเธอไปเปลื้องเสื้อผ้าต่อหน้าของเขายังไงอย่างงั้น ถ้าสายตาของธินกรข่มขืนเธอได้เขาก็คงจะข่มขืนเธอไปแล้วมั้ง จ้องเอาๆ อยู่นั่นแหละไม่เลิก ไม่ลา ไม่ละสายตาไปไหนซักทีน่ารำคาญจริงๆ

ศลิษาทนไม่ไหวมันคันตะหงิดๆ อยู่ในใจ ว่าธินกรนั้นจ้องมองอะไรเธอนักหนาโดยที่สายตาของเขาไม่ได้วอกแวกไปไหนเลย มันโฟกัสอยู่ที่เดียวคือที่เรือนร่างของเธอ

“ฉันสวยจนถอนสายตาไม่ได้เลยหรือไง” ลอยหน้าถามธินกร แต่ไร้เสียงตอบรับจากเขาจนศลิษาเริ่มโมโห เลยหันไปจ้องหน้าธินกรตรงๆ อย่างเอาเรื่อง

“มองอะไรกันนักกันหนา ไม่เคยเห็นผู้หญิงสวยหรือไง”  พูดยังไม่ทันจบประโยคดี ก็ได้ยินเสียงธินกรตอบสวนกลับมาอย่างฉับพลัน

“มองนม O-O” ธินกรพูดสั้นๆ แต่ได้ใจความ

ศลิษาก้มมองหน้าอกของตัวเอง@-@ ว่าเขามองนมอะไรของเธอ

“กรี๊ดด!!!!........................”

ร่างกายของธินกรปวดร้าวแทบขาดใจ ความเป็นชายของเขานั้นคับดันเป้ากางเกงสแล็คเนื้อดีออกมาเป็นลำทันทีที่เห็นยอดอกของศลิษา พุ่งดันเสื้อชั้นในตัวบางเฉียบออกมาเป็นสันนูนอย่างล่อตาล่อใจ

เพราะเสื้อเชิ้ตตัวนอกที่เธอสวมใส่ทับเสื้อชั้นในแสนเซ็กซี่ของเธอนั้น กระดุมมันหลุดหายออกไปสองเม็ด อาจจะหลุดหล่นไปตอนที่ชุลมุนกันอยู่ในโกดังร้างก็เป็นได้

พอขึ้นเรือ! โดนแรงลมตี เสื้อที่กระดุมหลุดหายไปสองเม็ดของเธอเลยเปิดอ้าออก โชว์ยอดอกอล่างฉ่างภายใต้เสื้อในที่ไม่ได้ช่วยปกปิดอะไรๆ ของเธอ ที่มันใหญ่ล้นออกมายั่วยวนกิเลสของเขาสุดๆ ว่าจะไม่ทำอะไรเธอบนเรือแล้วนะแต่ขอซักนิดเถอะมันอดไม่ไหวจริงๆ

เมื่อใจมันเรียกร้องธินกรก็ไม่รอช้าเดินเข้าไปกระชากเสื้อของศลิษา ที่กระดุมเหลืออยู่อีกไม่กี่เม็ด จนมันกระเด็นหลุดหายออกไปทั้งแถบภายในพริบตาเดียว ไหนๆ ก็อยากจะโชว์แล้วก็โชว์ไห้หมดไปเลยก็แล้วกันจะมาเหลือเอาไว้ให้เขาลุ้นอีกทำไม

“กรี๊ดด!!!!...........อุ๊บบ!!!.........” เสียงกรี๊ดของศลิษาเงียบหายไปในทันทีที่ธินกรกระชากร่างของเธอให้เข้ามาแนบชิดติดกับเรือนกายที่แสนจะเซ็กซี่ของเขา แล้วตามทาบด้วยริมฝีปากอุ่นร้อนจากแสงแดดอ่อนๆ ที่กระทบผิวเนื้อริมฝีปากของธินกร ตามประกบลงมาบดขยี้ริมฝีปากสวยได้รูปที่กำลังส่งเสียงร้องกรี๊ดดังลั่น เพื่อหวังกลืนกินเสียงที่ไม่น่าพิสมัยของศลิษา โดยไม่สนใจใครเลยซักนิดว่าจะคิดยังไงโดยเฉพาะเชอรี่ที่นั่งตาเป็นประกายไฟด้วยความริษยา

ธินกรดันลิ้นสากชื้นของตัวเองตวัดเข้าไปกวาดต้อนจนทั่วในอุ้มปากจิ้มลิ้มของศลิษาอย่างไม่เกรงใจเธอเลยซักนิด หวังเกี่ยวพันรัดลิ้นเล็กๆ ในโพรงปากหวานฉ่ำนั่นที่เขากำลังต้องการเธอจนปวดร้าว เข้ามาดูดอมเล่นในอุ้มปากกระหายรักของตัวเองอย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ... 

ศลิษาพลิกลิ้นหลบไปมาไม่ยอมให้ธินกรเกี่ยวพันรัดลิ้นของเธอได้ง่ายๆ จนธินกรชักเริ่มหงุดหงิดที่ไม่ได้ดั่งใจ เพราะเขาอยากจะค่อยๆ ละเลียดเพื่อไล้เลียดูดอมลิ้นของศลิษาเล่น แต่เธอกลับดีดดิ้นไม่ยอมให้ความร่วมมือแถมยังแสดงออกอย่างชัดเจนว่ารังเกียจเขา ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนต่อต้านหรือแสดงท่าทีว่าไม่ต้องการผู้ชายอย่างธินกร ซึ่งมีคุณสมบัติชวนฝันของสาวๆ ครบถ้วน

มีแต่ผู้หญิงอยากจะให้เขานอนทับทั้งร่าง แล้วสอดใส่เติมเต็มความสุขให้กับพวกหล่อนอย่างเผ็ดร้อนกันทั้งนั้น และที่สำคัญไม่เคยมีใครต้านทานฟีโรโมนของเขาได้เลยซักคน

ศลิษาพยายามดิ้นเพื่อดันตัวเองออกจากอ้อมกอดของซาตานร้ายอย่างธินกร แต่ยิ่งเธอดิ้นมากเท่าไหร่ศลิษากับรู้สึกว่าธินกรยิ่งหื่นมากขึ้นเท่านั้น และยังกระทำการอุกอาจกับร่างกายที่ไร้ราคีของเธออย่างจาบจ้วง

“โอ๊ยย...อ๊ะ...///” ศลิษาเจ็บแปล็บๆ เหมือนร่างกายถูกฉีกขาด

และความรู้สึกต่อมาก็คือแน่นตึงในที่ลี้ลับของเธอ ก่อนที่จะเสียววูบไปทั้งร่างเมื่อธินกรดันนิ้วยาวๆ ของเขาเข้าไปภายในกายที่แสนจะคับแน่นของเธอจนสุดมิดโคนนิ้วของเขา...

ช่องทางรักที่คับแน่นที่กำลังดูดดึงตอดรัดนิ้วมือของธินกรเอาไว้จนแทบจะขยับไปไหนไม่ได้ แต่นั่นมันไม่ใช่อุปสรรคเลยซักนิดสำหรับผู้ชายที่แสนจะช่ำชองอย่างเขา

ธินกรหมุนนิ้วมือของตัวเองบดคลึงไปทั่วซอกลึกของศลิษา อย่างชำนิชำนาญเปรียบเสมือนว่าเขานั้นเป็นเจ้าของร่างกายนี้เสียเอง โดยไม่สนใจความรู้สึกของเธอที่ถูกกระทำเลยซักนิดว่าจะรู้สึกอย่างไร