Bana hissettirdiklerini seviyorum. Sanki her şey mümkünmüş gibi. Sanki yaşamaya değermiş gibi…
Cahit Zarifoğlu
Hazan gülmemek için kendisini zor tutuyordu. Konuşamayacağını fark edince başını salladı. Özgür’ün başkaldırısı mı daha komikti yoksa Poyraz’ın kıskançlığımı emin olamadı. Babasının hakkından yalnızca oğlu gelebiliyordu.
“Seninle bunu konuşmuştuk. Abla diyecektin. Sen ne zamandır Hazan’a abla demeyi bıraktın.”
Özgür sanki geldiğinden beri bu soruyu bekliyormuşçasına burnunu havaya kaldırarak babasına baktı. Babasının oğluydu kesinlikle. Tıpkı onun gibi tepkileri vardı.
“Geçen gün odamda baş başa sohbet ederken ona ne zaman annem olacağını sordum, o da bilmediğini söyledi. Sonra gittim babaanneme sordum, o da baban i
