เหนือจะรักขอบฟ้า Mpreg

เจ้านาย หรือ อคิราห์ วนารมย์ นักธุรกิจที่มีฐานะ ร่ำรวยเป็นเศรษฐีอันดับต้นของเมืองไทย ประสบความสำเร็จตั้งแต่ยังหนุ่มและยังได้รับมรดกตกทอดอีกนับไม่ถ้วนจากผู้เป็นบิดาที่ชื่อ อคิณ วนารมย์ ผู้คว่ำหวอดในวงการธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และธุรกิจส่งออกหลายอย่าง เจ้านายได้แต่งงานกับอาทิตย์ วิจิตรอลงกรณ์ ซึ่งเป็นเจ้าของกิจการโรงพยาบาลที่มีชื่อเสียงหลายแห่งทั้งคู่มีบุตรด้วยกัน 2 คนซึ่งเป็นฝาแฝดคนโตชื่อว่าลมหนาว ส่วนคนเล็กชื่อว่าดาวเหนือ แต่ว่าโชคชะตากลับทำให้เด็กทั้งสองต้องอยู่กันคนละฟากฟ้า คนหนึ่งต้องพลัดจากอกพ่อแม่ไปอยู่ต่างแดนกับมาเฟียผู้มีฐานะร่ำรวยและมีอิทธิพลตั้งแต่ยังเป็นเด็ก ถึงแม้จะอยู่ห่างไกลกันแต่ว่าทั้งคู่ก็มีความรักความผูกพันไม่น้อยไปกว่าพี่น้องคนอื่นๆ ความผูกพันที่มีให้กันยากที่ใครจะเข้าใจ ลมหนาวดาวเหนือรักและผูกพันกันมากจนถึงขั้นยอมตายแทนกันได้ ซึ่งเรื่องนี้คนใกล้ชิดต่างรู้ดีถึงความรักที่พี่น้องฝาแฝดมีต่อกัน เหตุการณ์ที่เป็นจุดเปลี่ยนชีวิตทั้งคู่เกิดขึ้นตอนที่พวกเขาอายุเพียงเจ็ดขวบ ลมหนาวยอมเสี่ยงชีวิตช่วยน้องชายและเด็กตัวเล็กอีกสองคนจนตัวเองเกือบเอาชีวิตไม่รอด และหลังจากลมหนาวรอดตายมาได้ ผู้เป็นบุพการีจึงตัดสินใจส่งแฝดน้องไปอยู่ต่างแดนกับลุงเคยาวิน โดยความเต็มใจของลูกชายคนเล็ก ไม่มีการบังคับฝืนใจแต่อย่างใด เพราะว่าเป็นความประสงค์ของลูกชายคนเล็กเช่นเดียวกัน ดาวเหนือไม่อยากจะสูญเสียคนในครอบครัวตามคำทำนายของหญิงชราแปลกหน้าที่เคยทำนายทายทักไว้ตั้งแต่ตอนเขายังเล็ก เด็กหนุ่มจึงยินดียอมทำทุกอย่างเพื่อครอบครัวที่เขารัก ทุกๆปีดาวเหนือจะเดินทางมาเยี่ยมพ่อแม่และพี่ชายอยู่เสมอและเป็นไปอย่างลับๆเพราะด้วยความมีอิทธิพลและมีธุรกิจมากมายที่มีทั้งคนรักและคนชัง ชายหนุ่มจึงต้องระวังตัวอยู่เสมอถึงแม้จะมีบอดีการ์ดเก่งๆคู่ใจ แต่เขาก็ไม่เคยประมาท การกลับมาเมืองไทยแต่ละครั้ง ครอบครัวจึงต้องปิดข่าวเพื่อความปลอดภัยของลูกชายคนเล็ก เพราะการที่เป็นนักบริหารหนุ่มไฟแรง มีธุรกิจมากมายบริหารเงินนับหมื่นล้าน จึงจัดว่าเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงและโด่งดังในฐานะนักธุรกิจหนุ่มหน้าใหม่ที่มีเล่ห์เหลี่ยมหาตัวจับยากคนหนึ่ง ย่อมมีความขัดแย้งกับบริษัทคู่แข่งอยู่บ่อยครั้ง ความเก่งกาจของชายหนุ่มไม่ใช่แค่เพียงการบริหารธุรกิจหมื่นล้านเท่านั้น แต่ทักษะการต่อสู้เอาตัวรอดก็ไม่เป็นสองรองใคร เพราะถูกฝึกมาอย่างดีจากเคยาวินผู้เป็นลุงที่เป็นอดีตมาเฟียในต่างแดน เคยาวินรับดาวเหนือมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม รักและอบรมสั่งสอนทุกอย่างเพื่อให้เป็นผู้สืบทอดกิจการต่อจากเขา ดาวเหนือจึงมีทักษะเอาตัวรอดจากการลอบทำร้ายจากคู่แข่งอย่างหวุดหวิดอยู่หลายครั้ง จนได้รับฉายาแมวเก้าชีวิต... ดาวเหนือมีนิสัยแตกต่างจากแฝดผู้พี่ลิบลับ ลมหนาวมีนิสัยเงียบ สุขุม ใจดีและอบอุ่น ส่วนดาวเหนือมีนิสัยดื้อรั้น มุทะลุ เอาแต่ใจ อารมณ์ร้อน และมั่นใจในตัวเองสูง ไม่สนใจใครนอกจากคนในครอบครัวและลูกน้องเท่านั้น ชื่อเสียงของเขากระฉ่อนไปไกลไม่มีใครที่อยู่ในวงการธุรกิจจะไม่รู้จักชายหนุ่มมากฝีมือคนนี้อย่างแน่นอน ส่วนด้านความเจ้าชู้ก็ต้องยกให้เป็นที่หนึ่งเพราะมาเฟียหนุ่มมีหน้าตาที่หล่อเหลาราวเทพบุตร แค่เพียงกระดิกนิ้ว สาวสวยทั่วโลกต่างก็พร้อมจะคลานขึ้นเตียงกับเขา ขอแค่เพียงเขาต้องการ นักข่าวหรือสื่อทุกช่องต่างต้องการที่จะเขียนข่าว แต่ก็เป็นการยากที่จะได้เข้าถึงตัวและด้วยนิสัยส่วนตัวที่ดาวเหนือเป็นคนเงียบขรึม มีโลกส่วนตัวสูง จึงมีน้อยคนที่จะเข้าถึงตัวเขาได้ และถ้าหากเขาไม่ยอมให้ทำข่าว แต่หากมีสื่อสิ่งพิมพ์สำนักไหนหลุดเขียนข่าวเขาออกไปโดยพลการ ก็เตรียมตัวปิดสำนักงานได้ทันที @อเมริกา "นายครับ ทุกอย่างพร้อมแล้ว" เสียงบอดีการ์ดมือขวาคู่ใจยืนอยู่ตรงประตูทางออกสู่ระเบียง ทำให้ดาวเหนือในชุดสุดหรูสีดำสนิทที่พร้อมสำหรับการเดินทางที่กำลังยืนนิ่งบนระเบียงชั้นบนสุดของคฤหาสน์หลังงามท่ามกลางพื้นที่กว้างใหญ่ไพศาลต้องตื่นจากภวังค์ "ถึงเวลาแล้วสินะ" คำพูดที่เล็ดลอดออกมาตามไรฟันทำให้คนเป็นบอดีการ์ดก้มหน้ายิ่งกว่าเดิม ราวกับจะเข้าใจความรู้สึกของผู้เป็นนายได้เป็นอย่างดี เจ้าของใบหน้าหล่อคมคายแหงนหน้าพ่นควันบุหรี่สีขาวขุ่นลอยฟุ้งขึ้นไปบนอากาศอย่างช้าๆ สายตาคู่ดุมองไปยังขอบฟ้ากว้างไกลจนลับตา ใบหน้าหล่อดูนิ่งสงบราวกับท้องทะเลก่อนที่จะมีพายุคลื่นลูกใหญ่ซัดมา กรามสองข้างค่อยๆขยับขบกันแน่น ชายหนุ่มทิ้งก้นบุหรี่ลงพื้นยกปลายเท้าขยี้มันจนมอดดับ "ผมจะไม่ยอม ให้คนที่มันทำพี่ได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขแน่" เสียงที่เปล่งออกมาหนักแน่นราวกับอยากจะบอกไปกับสายลมที่โชยพัดผ่านร่างได้รับรู้ พี่ชายเปรียบเสมือนฮฺีโร่สำหรับเขา เป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่เขารัก ถึงแม้จะเป็นพี่ชายฝาแฝดที่อายุห่างเพียงไม่กี่นาทีแต่เขากับเทิดทูนราวกับเป็นพ่อแม่อีกคน เมื่อทุกอย่างถูกวางแผนอย่างรัดกุมไว้แล้ว ตั้งแต่คราวที่เขาเดินทางไปเยี่ยมพี่ชาย หลังจากเกิดอุบัติเหตุได้เพียงสองวัน หลังจากวันนั้นจนกระทั่งวันนี้ผ่านไปสองสัปดาห์ ดาวเหนือไม่เคยโทรกลับไปหาบุพการีอีกเลย เพราะรู้ดีว่าผู้เป็นมารดาจะต้องห้ามปรามไม่ให้ทำอะไรที่บุ่มบ่ามหรือทำร้ายใครอีก สู้อยู่นิ่งๆทำตัวราวกับยอมรับโชคชะตาและปล่อยมันไปตามที่ควรจะเป็น แต่คนอย่างเขาไม่ยอมให้โชคชะตาเล่นงานอยู่ฝ่ายเดียวอีกต่อไป เพราะเขาสู้อุตส่าห์จากมาไกลอยู่คนละขอบฟ้า หวังให้พี่ชายปลอดภัย แต่สุดท้ายก็ยังจะพรากคนที่เขารักไปก่อนวัยอันควร ในเมื่อเป็นอย่างนั้นแล้วทำไมเขาต้องเชื่อในคำทำนายบ้าบอนั่นอีกล่ะ ... เขานี่แหละจะเป็นคนเปลี่ยนมันเอง และการกลับไปเมืองไทยในครั้งนี้ เขากลับไปอย่างลับๆ แม้แต่คนในครอบครัวก็ยังไม่มีใครรู้ ยกเว้นเคยาวินผู้เป็นลุงและเป็นพ่อบุญธรรมซึ่งอยู่เบื้องหลังการจัดการทุกอย่าง "จะทำอะไร ให้ใช้สตินำทางมากกว่าอารมณ์ รู้นะว่าแกโกรธและเจ็บปวดมากแค่ไหน ถ้ามีปัญหาอะไรก็ให้รีบบอกเข้าใจใช่ไหม" เพราะขัดใจหลานชายคนโปรดไม่ได้ ทั้งบังคับก็แล้ว ทั้งอ้อนวอนขอร้องให้ใจเย็นๆ แต่สุดท้ายก็ต้องยอม เคยาวินใจอ่อนด้วยเพราะรักหลานชายคนเก่ง รู้ดีว่าดาวเหนือรักพี่ชายมาก และลึกๆในใจเชื่อว่าจิตใจของชายหนุ่มที่เขาเลี้ยงมานั้นเป็นคนจิตใจดี พอถึงเวลาดาวเหนือจะมีสติรู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่อย่างแน่นอน เขาเชื่ออย่างนั้น "ครับแด๊ด" เมื่อพูดเสร็จมาเฟียที่ปลดเขี้ยวเล็บและมอบทุกอย่างให้ดาวเหนือเป็นผู้สานต่อธุรกิจทุกอย่าง ก็เดินออกจากห้องไปอย่างเงียบๆ ยังคงเหลือเพียงคนที่อยู่ในนี้ที่มีแต่กรุ่นไอแห่งความพยาบาทเคียดแค้นที่ยังลุกโชนและแผ่รัศมีเป็นวงกว้างจนทุกคนที่อยู่ใกล้สัมผัสได้ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่มันจะค่อยๆอ่อนแสงลงมา ใครกันนะ..ที่จะลดไฟที่สุมทรวงของลูกชายบุญธรรมคนนี้ได้ "ดูแลตัวเองดีๆนะ" เชน ผู้เป็นภรรยาของเคยาวิน เข้าไปสวมกอดเด็กหนุ่มที่มองว่ายังไงก็เป็นเด็กตัวเล็กๆ ต่อให้โตและอายุมากกว่านี้อีกสักแค่ไหน เขาก็ยังมองเห็นหลานคนนี้เป็นเด็กดีน่ารักไม่เคยเปลี่ยน "ครับมี๊" เมื่อผู้มีพระคุณทั้งสองเดินออกไปจากห้องแล้ว ชายหนุ่มก็หันไปสั่งบอดีการ์ดคู่ใจด้วยสายตา เพียงเท่านั้น เรวินทร์ หรือเรนก็เดินไปหยิบกระเป๋าเดินทางใบใหญ่พร้อมเสื้อสูท การกลับไปอยู่เมืองไทยครั้งนี้ต้องใช้เวลานานหลายเดือน ทุกอย่างที่นี่ก็ถูกจัดการไว้แล้วโดยให้เลขาคู่ใจหรือบอดีการ์ดมือซ้ายอย่าง พงศธร หรือ ธร เป็นคนสั่งการแทนภายใต้การดูแลของเคยาวินและเชน "รอหน่อยนะ...แล้วเราจะได้เจอกัน มึงจะต้องจดจำกูไว้ไม่มีวันลืม" ชายหนุ่มเลื่อนดูรูปภาพในโทรศัพท์เครื่องหรูที่เขาบันทึกไว้ทุกอิริยาบถ ราวกับจะซึมซับภาพดาราชื่อดังตรงหน้าไว้ในความทรงจำตลอดไป เขาไม่สนใจหรอกนะว่าเกิดอะไรขึ้นในคืนนั้น รู้แต่ว่าพี่ชายหักรถหลบอะไรสักอย่างแต่หากรถคันหน้าที่สวนทางมาไม่ขับมาด้วยความเร็วจนเกินไป พี่ชายเขาก็ไม่ต้องเสียหลักหักหลบอีกครั้งจนรถพลิกคว่ำ เพราะฉะนั้น...ไม่ว่าใครก็ตามที่ทำพี่เขานอนเป็นผักอยู่ตอนนี้ มันก็ต้องมีส่วนรับผิดชอบ อย่าได้หวังว่าจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขได้อีก!