ตอนที่ 2

4163 Words
Part Aden. ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ ผมเอื้อมมือไปปิดนาฬิกาปลุกที่ตั้งไว้ 5 โมงครึ่ง พลางบิดขี้เกียจไปด้วย หลังจากกลับจากมหาลัย ผมก็หลับเป็นตาย สะดุ้งตื่นตอนนาฬิกาปลุกนี่แหล่ะ ไม่รู้ว่าวันแรกของการทำงานจะเป็นยังไง ขอให้มันผ่านไปได้ด้วยดี ผมอยากมีงานทำ จะได้มีเงินหารค่าห้องกับไอ้น้ำ "กี่โมงแล้ววะ?" เสียงของไอ้น้ำที่เดินเข้ามาในห้องผมพร้อมดีถามขึ้น ทำผมต้องเหลือบไปมองมัน ..แต่งตัวเสร็จแล้วหรอวะ "5โมงครึ่ง" "มึงเข้า6ใช่มั้ย" ผมพยักหน้าก่อนจะหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไป วันแรกเค้าบอกเข้าก่อนชั่วโมงนึง จะได้ทำความเข้าใจงาน ส่วนวันต่อไป ให้ไปตอนทุ่มนึง ผมใช้เวลาจัดการตัวเองไม่ถึง10นาที ก่อนจะออกมายืนหน้ากระจก พร้อมกับจัดแจงเสื้อผ้าหน้าผมตัวเอง "ไอ้เดน" "อืม" "ห้ามมีเรื่องกับไอ้คุณเด็ดขาด" พอพูดถึงชื่อนี้ผมก็ได้แต่ทำหน้าเซงพร้อมกับถอนหายใจ มันบอกผมแล้ว ว่ามันจะมาที่ผับทุกวัน ไอ้เด็กเวรนี่ชีวิตไม่มีอะไรทำรึไงวะ "แค่พูดถึงชื่อก็หน้าไปก่อนละ ..เครียดมากๆมึงแก่เร็วแน่" "นั่นปากมึงหรอ" "กูรอที่รถนะครับ ฮ่าๆๆ" แล้วมันก็เดินหนีออกไปรอที่รถเลย ไม่รอให้ผมได้เตะยอดหน้ามันสักทีก่อน ทุกวันนี้ไปไหนมาไหนผมก็ต้องมีมันติดตัวไปด้วย เพราะรถผมก็โดนยึดเช่นกัน บัตรก็โดนอายัด เอาให้พอเลยพ่อ ดีที่ยังเหลือเอทีเอ็มให้ผมกดใช้เงินที่เหลือไม่ถึง2หมื่นของผม ใช้กินได้แค่เดือนนี้นี่แหล่ะ ไหนจะค่าห้อง ค่านั่นนี่ ให้ตายเถอะ! ............................. ผมกับไอ้น้ำมาถึงผับ ก่อนที่ต่างคนจะแยกกันไป ไอ้น้ำบอกจะไปนอนห้องเฮียๆเล่นรอผับเปิด ส่วนผมก็ต้องย้ายตัวเองเข้ามาที่โซนพนักงาน "หวัดดีพี่" "อ้าว มาแล้วหรอวะ ..มาๆ เอาข้าวไปกินก่อน กูรู้ว่ามึงยังไม่ได้กิน" ผมรับข้าวจากพี่ภาคมากิน ก่อนพี่มันจะอธิบายงานไปด้วย ผมไม่ต้องทำอะไรมาก แค่ยืนเฉยๆหน้าเค้าเตอร์บาร์ที่ว่า คงเพราะพี่เตบอกจะให้ผมไม่ต้องทำอะไรมากล่ะมั้ง เลยให้ยืนรับหน้าแขกไป "ข้อห้ามนะ ..มึงห้ามรับของที่ลูกค้าให้มึงมาดื่มเด็ดขาด" "ทำไมวะพี่" "เออหน่ะ.. อย่ารับ อย่าดื่ม" ผมพยักหน้าตอบพี่มันก่อนจะรีบจวกข้าวเข้าปากให้หมด พร้อมกับเข้ามาเปลี่ยนชุดพนักงานข้างในโซน "เห้ย ตกใจหมด! ..มึงเป็นใครเนี่ย เข้ามาในนี้ได้ไง" ผมที่กำลังจดกระดุมเม็ดสุดท้ายให้เข้าที่ ก่อนจะเสตาไปมองคนมาให้ที่ยืนหน้าเสียอยู่หน้าห้อง "มันเป็นเด็กใหม่ เฮียเตฝากไว้" ไอ้พี่คนนั้นก็ทำหน้าอ้อขึ้นมา ก่อนจะเดินเข้ามาสำรวจผม "ชื่อไรมึง" "เอเดนพี่" "อ่า.. กูชื่อไก กูคุมอยู่อีกแผนกนึง มีไรก็เรียกกูกับไอ้ภาคได้ พวกกูไม่โหดหรอก" ผมยกมือไหว้พี่มัน ก่อนพี่ไกจะเปลี่ยนชุดทำงานไปด้วย มือก็หยิบนั่นนี่มาใส่ให้ครบเซตชุดพนักงานของผับ "มึงเด็กเฮียเตหรอวะ" "เห้ย ไม่ใช่พี่ ผมแค่เป็นรุ่นน้องเพื่อนพี่มัน" "อ้อ.." "มันมีผัวอยู่ละ คงไม่ใช่เด็กใครหรอก" เสียงของใครสักคนทำให้ผมกับพี่ไกที่ยืนคุยกันอยู่ต้องหันไปมองทางประตู "ไอ้คุณ" "เอ่อ.. มีอะไรให้ผมทำรึป่าวครับนาย" พี่ไกถามไอ้คุณที่ยืนพิงประตูมองมาทางพวกผมอยู่ มันส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะทำท่าทางให้พี่ไกออกไปจากห้อง "เด็กใหม่ วันนี้มึงมาเป็นเด็กดริ้งให้กู" "ไม่.. กูมีงานต้องทำ" "แต่กูจองตัวมึงตั้งแต่เมื่อวานแล้ว" "มึงเป็นไรกับกูมากมั้ย ตามกูเหมือนหมา" ผมว่ามันแบบไม่ใส่ใจ เพราะไม่อยากมีเรื่องตั้งแต่วันแรก ผมหันกลับไปแต่งตัวของตัวเอง ก่อนที่ผมจะหันกลับมาหยิบโบว์ตรงโต๊ะ ก็ต้องสะดุ้งสุดตัวที่ไอ้คุณมันยืนอยู่ข้างหลังผมต้องแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ "สัด มึงไม่มีไรทำรึไง?!" "ดูดีๆมึงก็หน้าหวานนะ ถ้าไม่ติดว่ามึงปากหมา มึงคงเป็นเด็กกูไปละ" ผมถึงกับเอามือลูกหน้าตัวเองก่อนจะเลี่ยงออกห่างจากตัวมัน ที่ไอ้น้ำบอกว่ามันสนใจผม คงเพราะแบบนี้ใช่มั้ย ..ฝันไปเถอะมึง! ผมหันไปมองสายตาของไอ้คุณที่มองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนมันจะทำท่าทางสงสัยแล้วเกาคางตัวเองไปด้วย "มึงคิดอะไรของมึง" "กูแค่คิดหาวิธีกำราบคนปากหมาๆแบบมึงไง" "มึงด่ากูหมาทั้งวันแล้วนะไอ้คุณ!" ผมตะคอกออกไปเสียงดัง ก่อนจะได้ยินเสียงโครมครามจากหน้าห้อง ทำผมที่กำลังจะเอาเรื่องไอ้คุณต้องหันเหความสนใจไปทางหน้าห้องแต่งตัวพนักงาน พร้อมกับตัวผมที่แอบมายืนส่องหน้าห้องเงียบๆ "มึงเอาตัวมันไปในห้องเก็บเสียง" นั่นพี่ภาคนี่หว่า แล้วนั่นทำไรกันวะ เห้ย ไอ้นั่นมันโดนกระทืบ ..ก่อนที่ผมตกใจจะร้องขึ้นมาที่พี่ภาคเอาตีนเหยียบหน้าไอ้นั่น ก็มีมือใครสักคนที่เอื้อมมาปิดปากผมผมเอาไว้ "เดี๋ยวมึงก็โดนกระทืบแบบไอ้นั่นหรอก" หูผมฟังคำเตือนจากไอ้คุณ แต่สายตาก็ยังจับจ้องพวกลูกน้องโดนพี่ภาคสั่งลากคอไอ้คนนั้นเข้าห้องเก็บเสียงที่ต้องเดินเข้าไปอีก "อื้อ!!" "มึงแม่งซวย วันแรกก็เสือกมาเห็น" ไอ้คุณผละออกจากตัวผม พร้อมกับมองออกให้นอกห้องแต่งตัวพนักงานเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครแอบอยู่ "อย่าทำตัวขี้เสือกล่ะมึง" "มึงนี่ไม่มีความเคารพผู้ใหญ่เลยหรอวะห๊ะ" ด่าผมจังเลย ผมชักสงสัยละใครแก่กว่าใครอ่อนกว่า "เว้นมึง" "ไอ้สัด!" "แค่ปีเดียวมั้ยวะ ไม่นับเว้ย" "ทีไอ้น้ำเสือกเรียกพี่" "ก็พี่มันไม่ปากหมาเหมือนมึงไง" ผมที่กำลังจะอ้าปากด่าไอ้คุณก็ต้องชงักที่มันเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้จนผมทำตัวไม่ถูก "กูไปรอที่โซนวีไอพี แต่ตัวเสร็จแล้วตามขึ้นไปด้วย" "กูไม่ไป" ผมทำลอยหน้าลอยตาใส่มันไป ก่อนจะหันไปหยิบโบว์ที่ยังใส่ไม่เสร็จเอามาใส่ แล้วเดินเลี่ยงเหมือนจะออกห้อง แต่ไอ้คุณก็มาขวางผมไว้ก่อน "งั้นกูจะบอกพวกไอ้ภาค ว่ามึงรู้เรื่องที่กระทืบไอ้นั่น" ผมทำตาโตใส่มัน ก่อนเอื้อมมือไปตบกระโหลกไอ้คุณอย่างหมดความอดทน มีเรื่องไม่ได้ แต่กูขอตบมึงสักที! "สัด กูเจ็บ" มันเอามือลูบหัวตัวเองไปพลางๆ แต่ก็ยังไม่หลบให้ผมเดินออกไปสักที ที่ตอนนี้เริ่มมีพนักงานผับรอจะเข้ามาเปลี่ยนชุด "มึงดูเวลาไอ้คุณ" "จะทุ่มแล้วไง" "มึงหลบให้เค้าเข้ามาเปลี่ยนชุดสิวะ!" ผมเตรียมง้างมือตบหัวมันอีกรอบ ทำเอาพนักงานทั้งหลายอ้าปากค้างกันหมด แต่ก่อนที่ผมจะได้ทำอะไรมัน มันก็คว้ามือผมไปจับ พร้อมกับออกแรงกระชากให้ผมเดินตามมันไป สุดท้ายก็ไม่ทันได้ขืนตัวเอง ผมกับมันก็ออกมายืนจ้องหน้ากันอยู่ที่เคาท์เตอร์บาร์ "กูบอกให้มึงขึ้นไปชั้นบนไง" "กูไม่ไป" ผมพูดปัดๆเพราะขี้เกียจมีปัญหากับมันอีก แค่นี้ก็ปวดหัวพอละ ..เสียงผมกับไอ้คุณเถียงกันจนพี่ออยที่เป็นบาร์เทรนเดอร์ไม่กล้าใช้งานผมเลย "มึงมีอะไรทำก็ไปทำป่ะ" "กูบอกให้มึงตามกูไป" "มึงเป็นไรของมึงวะ" ไอ้คุณทำหน้าเซง ก่อนจะหันหลังพิงเคาท์เตอร์บาร์ที่ผมยืนประจำอยู่ ส่วนในร้านก็เริ่มมีแขกทยอยเข้ามาในร้านกันบ้างแล้ว เมื่อวานผมยังจะต่อยกับมันอยู่ ไหงวันนี้มันมานั่งเป็นหมาเฝ้าผมอยู่แบบนี้เนี่ย รำคาญลูกตาจริงๆ "ไอ้เดน ไวน์แดงแก้วนึง" เสียงไอ้น้ำทำผมเลิกสนใจไอ้คุณ ก่อนจะหันกลับไปหยิบไวน์แดงมารินใส่แก้ว พร้อมกับส่งให้มัน "แล้วไมไอ้คุณมานั่งเฝ้ามึงงี้วะ" ไอ้น้ำทำปากชี้ไปทางไอ้คุณที่ทำหน้าเซงนั่งมองออกไปทางลูกค้าที่กำลังนั่งดื่มกันเป็นโต๊ะๆ "ไม่รู้มัน ไล่มันไปให้กูที" "ไม่ใช่เรื่องกู" เอ้า ไอ้เพื่อนเวรหนิ ไม่เคยช่วยอะไรกูได้เลยจริงๆ ตั้งแต่โซนอาหารมหาลัยละนะมึง ไอ้น้ำเลิกสนใจผม พร้อมกับเดินไปตามโต๊ะสาวๆของมันไปเรื่อย เดี๋ยวเมียน้อยมึงก็โผล่มาอีกหรอก "ไมมึงมานั่งนี่วะ" เสียงพี่เก้าเข้ามาทักไอ้คุณ ทำผมเลิกสนใจความมือไวของไอ้น้ำ ก่อนผมจะยกมือไหว้พี่มันไป "ไม่ใช่ว่ามาหาเรื่องไอ้เดนมันอีกล่ะ" "เปล่า" พี่เก้าพยักหน้าตอบมัน ก่อนจะหันมามองผมที่กำลังรับแก้วเหล้าจากพี่ออยมาวางให้พี่เก้า "แล้วมึงเป็นไง โอเคมั้ยวะ" "ได้อยู่พี่ แต่กลับไปคงจะเมื่อยขาน่าดู" พี่เก้าหัวเราะเบาๆก่อนจะนั่งลงเก้าอี้ข้างไอ้คุณ ที่มันเองก็แค่เสตามามองพี่เก้า แล้วหันไปมองทางอื่นเซงๆ "มองแบบนี้หมายความว่าไง?" พี่เก้ามองหน้าไอ้คุณที่มองกลับมาอย่างไม่พอใจ ก่อนมันจะหันมองไปทางอื่นอีก "สนใจก็บอกเค้าไปตรงๆสิวะ ทำหน้าแบบนี้คงจะได้อยู่หรอก" "สนใจไรมึง" ไอ้คุณหันมาทำตาขวางใส่พี่เก้า ก่อนจะแย่งเหล้าจากมือพี่เก้าไปกระดกจนหมดแก้ว "มึงนี่เป็นคนยังไงวะ" "ยุ่งหน่า" มันวางแก้วที่พึ่งกระดกหมดไปวางไว้ที่เคาท์เตอร์บาร์ ก่อนจะทำท่าทางให้พี่ออยเอาแบบนี้มาอีกแก้ว "ไปไหนก็ไป" "ไล่กูอีก" พี่เก้าหันมาคว้าแก้เหล้าตัวเอง แล้วไหวไหล่มาทางผม ที่เหมือนท่าทางเย้ยๆไอ้คุณที่นั่งไม่พอใจท่าทางพี่ตัวเองอยู่ ทำผมหลุดหัวเราะกับทาทางกวนตีนไอ้คุณของพี่มัน "เอ้อ.. กูลืมเลย" "ครับ?" ผมเลิกคิ้วมองพี่เก้างงๆที่เหมือนพี่มันจะบอกอะไรผมสักอย่าง ก่อนพี่มันจะขยับไปนั่งใกล้ๆไอ้คุณ "ไอ้เก็นฝากมาขอไอดีไลน์มึง" คำพูดของพี่มันทำให้ไอ้คุณมองพี่เก้าไม่พอใจสุดๆ แต่พี่มันก็เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พร้อมกับเดินเลี่ยงออกไปทันที "มึงไม่ต้องให้" ผมถึงกับหันไปมองมัน ก่อนจะขมวดคิ้วไม่เข้าใจไปอีก ..ว่าแต่คนชื่อเก็นนี่ใคร "อย่าให้กูรู้นะมึง" พูดจบมันก็เดินตึงตังออกไปเลย ..เป็นอะไรของมันอีกล่ะ! .............................   Part Jaokun. ผมเดินเสียอารมณ์เข้ามาที่โต๊ะ ก่อนจะนั่งลงข้างๆไอ้เป้ที่มันกำลังส่งสายตาแอ๊วสาวโต๊ะข้างอยู่ ทำมันถึงกับต้องหันมามองหน้าผมอย่างไม่เข้าใจ "สงสัยไปวุ่นวายจนเค้าไล่กลับมา" ไอ้ทอยยักคิ้วกวนๆ ก่อนจะหันพยักหน้าได้ใจกับไอ้ฟินที่กำลังทำท่าจะขำผมอยู่ "เดี๋ยวแก้วในมือกูจะกระเด็นติดหน้ามึง" "หวาย สายโหดดดดด" ไอ้ฟินทำหน้าเหมือนกลัวผม ก่อนจะเอื้อมมือมาหยิบแก้วเหล้าไปกระดก "ชอบหรอมึง?" "ชอบไรมึง" ผมหันไปทำหน้าเหวี่ยงๆให้ไอ้เป้ ก่อนผมจะเลิกสนใจมันแล้วหันไปสนใจไอ้หมอเดนที่กำลังคุยกับเฮียเก็นที่กำลังจะพยายามจีบมันอยู่ แม่งใจง่ายชิบหาย "ชอบก็บอกว่าชอบ.. ไม่ใช่มานั่งหึงเค้า" ผมเอามือลูบหน้าตัวเองก่อนจะเหวี่ยงแขนกระแทกหน้าไอ้เป้ที่ยังไม่หุบปาก "โอ้ยสัด! เลือดปากกูออกแล้วมั้ง" "มึงว่าเฮียเก็นมันจะจีบหมอติดปะวะ" เสียงไอ้ฟินมันกำลังกระตุกตีนผมดังอยู่ต่อเนื่องไม่หยุด ก่อนผมจะตวัดสายตาไปจ้องมันเคืองๆ "กูถามไอ้เป้ มึงมองกูมีปัญหา?" "เปล่า" "งั้นมึงมาพนันกับกูไอ้เป้ ว่าจะจีบติดกี่วัน ..กูใส่ก่อน คืนนี้ชัวร์!" ผมกระแทกแก้วเหล้าลงโต๊ะแบบไม่ได้ตั้งใจ แต่กลับเรียกร้อยยิ้มจากไอ้ฟินได้ดี "ยอมรับกับมันไปเถอะไอ้คุณ ว่ามึงสนใจหมอเดน" ไอ้ทอยเลิกสนใจสาวข้างๆแล้วหันมาพูดกับผม หลังจากที่มันนั่งฟังอยู่นาน "...." "ไม่ยอมรับ กูจีบนะ?" "เออ!" ผมตอบกระแทกหน้าไอ้เป้ไปก่อนจะกระดกเหล้าทีเดียวหมดปาก เรียกเสียงโห่แซวจากพวกมันสามคนได้ดี ทำเอาโต๊ะข้างๆหันมามองเป็นตาเดียว ถามว่าชอบมั้ย? ผมตอบไม่ได้ เพราะมันเป็นผู้ชาย ..แต่ถ้าถามว่าสนใจรึป่าว ผมไม่ปฏิเสธ มันปากหมา น่าแกล้งดี.. ผมเลิกสนใจที่พวกมันกำลังนินทาผมระยะเผาขน ก่อนจะหันไปสนใจกับไอ้หมอเดนต่อ ..ไม่ใช่ว่าแลกไลน์แลกเบอร์กันเสร็จแล้วรึไง ผมยันตัวเองลุกจากที่นั่ง ก่อนจะเดินกลับมาที่เคาท์เตอร์บาร์ที่ๆเคยนั่งก่อนหน้านี้ พร้อมกับกระแทกแก้วเหล้าส่งไปให้บาร์เทรนเดอร์ บอกกลายๆว่าทำแบบเดิมให้ผมอีกแก้ว ทำเอาสองคนที่คุยกันอยู่ถึงกับหันมามองทางผม "งั้นไว้พี่มาคุยใหม่" "ครับ" ไอ้หมอส่งยิ้มไปให้เฮียเก็น พร้อมกับมองตามจนเฮียเก็นห่างจากโต๊ะไปพอสมควร ก่อนมันจะตวัดตากลมๆมามองทางผมแบบไม่พอใจ "ขยันอ่อยผู้ชาย" "กูอ่อยแล้วหนักหัวมึงรึไง?" มันเอียงคอเลิกคิ้วมองผมกวนๆ ก่อนจะหันไปทำงานของตัวเองต่อ "แปลว่ามึงชอบผู้ชาย" เอเดนหันมามองผมตาขวาง พร้อมกับเดินเข้ามายืนตรงข้างผม ก่อนร่างมาบางๆจะเอื้อมมาตบกะโหลกผมเป็นรอบที่สองของวัน "ปากดี.." ผมเอามือลูบหัวตัวเองไปพลางๆ ตาก็มองหน้าหมอเดนไปด้วย หน้าหวาน แต่มือหนักใช่เล่น.. "ถ้าไม่ติดว่าหน้ามึงหวาน กูซัดหน้ามึงไปละ" "แล้วไม่ทำ? มึงคิดว่ากูกลัวมึงรึไง" มันตอบผมหน้าตายพร้อมกับหยิบเหล้าที่บาร์เทรนเดอร์ส่งมาตรงหน้าผม "แดกๆแล้วมึงก็รีบกลับไปสักที" "กูจะนั่งตรงนี้แล้วมันหนักหัวใคร" คำพูดยอกย้อนของผมทำเอาคนตรงหน้าถึงกับกัดฟันกรอด ก่อนมันจะพยายามข่มอารมณ์ตัวเองไม่ให้ใจร้อนมีเรื่องกับผม คงเจ็บล่ะสิ คำพูดมึงหนิ.. "เพื่อนเดนที่รักก กูว่ากูคงไม่กลับกับมึงนะคืนนี้" เสียงพี่น้ำที่เดินควงสาวเข้ามายืนข้างๆผม ทำเอาเอเดนถึงกับทำหน้าเซงกับเพื่อนตัวเอง "งั้นมึงเอากุญแจรถมึงมา" "ไม่ได้ดิมึง กูต้องขับไปส่งน้องนะเว้ย" สายตาพี่น้ำมองสาวสวยในอ้อมกอดอย่าง... อืมครับ ช่างผมเถอะ "แล้วกูจะกลับไง" เอเดนถามพี่หมอน้ำ พร้อมกับหันไปเสริฟเหล้าให้ลูกค้าไปด้วย ก่อนพี่น้ำจะหันมามองหน้าผม "งั้นกูฝากเพื่อนกูด้วยนะไอ้คุณ" ไอ้พี่น้ำสั่งผมเร็วๆก่อนพี่มันจะรีบควงเด็กเดินเลี่ยงออกไปนอกผับเลย "ไอ้เพื่อนเวร! ทิ้งกูยังไม่พอฝากกูไว้กับไอ้เด็กนี่อีก" ผมที่มองตามพี่น้ำ ต้องหันกลับมามองหน้าหน้าไอ้หมอเดน พร้อมกับย้ายตัวเองมานั่งตรงข้ามกับที่ตัวมันยืนอยู่ ทำมันมองตามผมพร้อมกับถอยห่าง แต่ผมมือไวคว้าแขนเสื้อมันไว้ทัน "กูเด็กแล้วมันทำไม"   Part Aden. "กูไม่ชอบเด็กแบบมึง" "งั้นมึงชอบแก่เหมือนเฮียเก็น?" แล้วพี่เก็นมันมาเกี่ยวอะไรกับเรื่องที่ผมกำลังเถียงกับมันอยู่วะ "มึงเอามาโยงกันยังไงของมึง" "งั้นเด็กแบบกูไม่ดียังไง" ผมไม่เข้าใจว่ามันจะทำหน้าจริงจังไปทำไม ผมจ้องหน้ามันที่กำลังมองผมแบบไม่พอใจ แต่ผมก็ไม่รู้อยู่ดีว่ามันไม่พอใจเรื่องอะไร ก่อนมือผมพยายามจะแกะมือมันจับแขนเสื้อผมไว้แน่น ดีไม่ดึงขาดให้กูได้จ่ายค่าฟอร์มที่เสียหายวันนี้เลย "ไอ้หมอ" ไอ้นี่หนิ.. เรียกซะผมใจไม่ดี ปกติมันก็กวนๆผม พอเรียกผมหมอ ทำผมใจไม่ดีกลัวมันทำเสื้อขาด "เออ.. ก็กวนตีน คิดแต่หาเรื่องให้กูปวดหัว ปล่อยแขนเสื้อกูได้ยัง?" "กูไม่เคลียร์" "มึงจะให้มันเคลียร์แบบไหนอีกวะ" ผมทำหน้าเหวี่ยงๆใส่มัน ก่อนจะก้มมองมือที่จับแขนเสื้อผมอยู่ พร้อมกับแกะนิ้วมันไปด้วย มึงจะจับแน่นอะไรขนาดนี้วะเนี่ย "....." "ถ้ามึงพูดจาดีๆไม่กวนตีนหาเรื่องกู แบบที่คนอื่นเค้าทำ ก็น่าคุยดีด้วยอยู่หรอก" ผมพูดออกไปทั้งที่ยังแกะมือมันอยู่ ก่อนจะรู้สึกถึงลมอุ่นๆที่ปะทะอยู่ที่ข้างหู ทำผมต้องสะดุ้งเงยหน้าขึ้นมามองมันแบบกระทันหัน และผลกระทบที่ตามมาคือ.. "โอ้ย!" หัวผมไปกระแทกปากมัน ก่อนมันจะยอมปล่อยแขนเสื้อผม พร้อมกับเอามือกุมปากตัวเอง "กระโหลกหมารึไงวะ ปากกูแตกเลย" ตอนแรกกูจะเห็นใจมึงอยู่หรอก แต่เสือกปากดีมาอีก ทำผมมือลั่นตบปากมันซ้ำเข้าไปจนมันร้องขึ้นมาอีกรอบ "เจ็บนะเว้ย!" "ก็เห็นมึงปากดี" เดินเลี่ยงออกมาจากเคาท์เตอร์บาร์ ขอพี่ออยออกมาส่งไอ้หน้าหมานี่ไปล้างปากที่ห้องน้ำ "ลุกเดินมาดีๆ" ผมจับแขนเสื้อมันดึงให้เดินตามลัดเลาะเข้าไปหลังร้านที่มีห้องน้ำของผับอยู่ ก่อนจะยืนดูมันที่กำลังบ้วนปากอยู่หน้าซิงค์ "หึ ปากวอนตีน ..เป็นไงเลือดกลบปากเลยมึง" มันไม่ตอบ แต่มองลอดกระจกมามองหน้าผมเคืองๆ สงสัยเจ็บจริง "ไหนเอามาดู" มันทำหน้าเซงๆก่อนจะหันหน้ามาประชันกับผม ผมพึ่งสังเกตุว่าตัวมันสูงกว่าผมพอสมควร แต่ก็ยังพอที่ปากมันอยู่ในระดับสายตาผมอยู่ ผมล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบทิชชู่ที่พกมาจากเคาท์เตอร์บาร์ตอนเดินออกมา ก่อนจะกดเข้าไปตรงแผลปากที่มีเลือกกำลังซึมออกมาไม่หยุด "โอ้ย กูเจ็บ! ..กดลงมาเต็มแรงเลยนะมึง" "แผลเท่าขี้มด ร้องจะเป็นจะตาย" ผมบ่นมันไป ก่อนจะกดแผลให้เลือดมันหยุดไหล ..นี่ก็ยุกๆยิกอะไรของมันอีกวะเนี่ย "อยู่นิ่งๆได้มั้ยวะ" "กูเจ็บบบบ" แผลแค่นี้ ไอ้ควาย! "มึงแม่งตอแหล" "มึงลองมาโดนกะโหลกหมากระแทกปากมั้ยละ" ผมจัดการตบปากซ้ำแผลมันเข้าไปอีกรอบ ด่ากูหมาตั้งแต่เช้าไม่ยอมจบ! "อื่อ!" "ด่ากูหมาหลายรอบละ เดี๋ยวมึงจะโดน" "กูโดนปากแตกนี่แล้วไง" "สมควรมั้ยมึง" ผมซับเลือดให้มันจนหยุดไหล แล้วปล่อยให้มันไปดูแผลมันที่หน้ากระจกต่อ ก่อนผมจะยกนาฬิกาข้อมือมาดู จะเลิกงานแล้วนี่หว่า ผมเดินเลี่ยงออกห้องน้ำมาประจำที่เคาท์เตอร์บาร์อีกรอบ ก่อนไอ้คุณจะเดินตามกลับเข้ามาติดๆ "เลิกงานแล้วรอกูหน้าผับนะมึง" "จะไปส่งกู?" "หรือมึงจะยืนรอแท็กซี่ ..รับรองมึงคงได้กลับ" ผมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก็จริง ขืนรอก็สว่างพอดี โบกแท๊กซี่ทีไรพี่โซเฟอร์บอกต้องไปส่งรถทุกที ผมไม่เข้าใจว่าห้องผมแม่งไม่ผ่านทางไปศูนย์บ้างรึไง "เอาไงไอ้หมอ" "เออ" "เออคือ? กูอุส่าห์ไปส่งตอบมาแค่เออหรอวะ" ผมทำหน้าเซงมองมันเคืองๆ นี่กะจะตลบหลังให้ผมพูดจาเพราะๆให้ล่ะสิ "งั้นก็ไม่ต้องเสือกไปส่ง!" "มึงแม่งโคตรใจดำ" มันพูดพลางส่ายหน้าก่อนจะเดินออกไปจากตรงนี้เลย กูไม่ใช่คนหลอกง่ายเว้ย! ............................. "ยืนหาเหาอยู่รึไง ไม่ขึ้นมาสักทีวะ" ไอ้คุณเลื่อนกระจกรถพร้อมกับเสียงบ่นออกมาก่อนมันจะโผล่หน้ามามองผม "ไหนมึงลำบากไง" "มึงนี่ก็ปัญหาอ่อน พี่น้ำฝากมึงไว้กับกู ถ้ากูไม่ไปส่ง แม่งเล่นงานกูน่าดู" "อย่างมึงเนี่ยนะกลัวไอ้น้ำ" "มึงคิดว่าเพื่อนมึงเคยเล่นดีๆแบบคนอื่นเค้ามั้ยละ" มันย้อนถามผมที่ยังยืนสะพายเป้มองมันที่อยู่ในรถ แต่ไม่คิดที่จะขึ้นรถของมันสักที "มึงจะขึ้นรถมาได้ยัง?" "ไหนมึงพูดจาดีๆ" "เชิญเสด็จขึ้นมาสักที!" คำพูดเหวี่ยงๆของมันทำผมหลุดหัวเราะออกมา ก่อนจะเปิดประตูรถมันเข้ามานั่งข้างใน "มึงนี่โคตรกวนตีน" "มึงหันกลับไปมองสันดารมึงด้วย ..แล้วรีบๆขับรถสักที ไม่ถึงละมั้งห้องกู" "บ่นชิบหาย" "เสือก!" ผมด่ากลับไปมันที ก่อนมันจะยอมออกรถ ส่วนผมหรอล้วงหาของกินในกระเป่าอยู่ "แดกดึกๆแบบนี้ กูรับรอง ไม่ถึงเดือนมึงเป็นหมูแน่" "ขนาดขับรถมึงยังมากวนกูอีกนะ งั้นมึงก็แดกไปกับกูนี่แหล่ะ จะได้หุบปากบ้าง" ผมจัดการยัดขนมปังไส้นมเข้าปากมันทั้งอัน เผื่อมันจะได้เลิกพล่ามแล้วกับรถต่อให้มันถึงที่ ก่อนผมจะหยิบขนมปังไส้นมอีกอันออกมากินไปด้วย เงียบสักทีนะมึง.. "เปิดน้ำให้กูที" เงียบหูได้ไม่นาน พอมันแดกหมดปากก็ถามหาน้ำเป็นอันดับถัดมา ผมจัดการเปิดฝาขวดก่อนจะส่งให้มันกระดกกิน "พรุ่งนี้มึงมีเรียนกี่โมง" "เสือกเรื่องของกูอีกล่ะ" "กูถามดีๆแล้วนะ ..ว่าแต่กู มึงก็กวนตีนเหมือนกันนั่นแหล่ะ" บ่นทีผมพูดไม่ออกเลย ก่อนผมกระทำหน้างอนๆที่โดนด่าคืน "ตอบกูได้ยัง?" "สาย" "แล้วสายของมึงมันกี่โมง" "10 โมงเช้า" "ตกลงเช้าหรือสาย" เอ้าไอ้นี่ วอนกินเท้าพี่ก่อนนอนหรอน้อง ..ผมทำหน้าไม่พอใจใส่ไอ้คุณไปแบบนั้น ก่อนจะบอกทางกลับห้องให้มันไปด้วย ยังดีที่มันพาผมมาส่งห้องแบบปลอดภัย.. "ขอบใจ" "เปลี่ยนจากขอบใจเป็นไอดีแทนได้มั้ย?" "เอาไว้ส่งเกมหรอมึง" "เอาไว้ทักมาด่าตอนมึงจะนอน ..ลีลา รีบๆกดให้สักที" ก่อนนอนเดี๋ยวมึงจะได้กินตีนกูจริงๆ ผมรับมือถือมันก่อนจะกดไอดีไลน์ตัวพร้อมกับแอดเป็นเพื่อน ก่อนจะส่งมือถือคืนมัน "ขับกลับดีๆ ไม่ใช่ขับไปเฉี่ยวหมาหน้าทางออกนี่ล่ะ" "ปากมึงนี่จริงๆ" .............................

Great novels start here

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD